West-Vlaamse zelfstandigen in Spanje vinden code rood onterecht: “Dit is een ramp voor de toeristische sector”

Jashua met dochtertje Cataleya, Claudia, Katty en Jean-Marc voor hun bar op de zeedijk in Benidorm. © JRO
Jeffrey Roos
Jeffrey Roos Medewerker KW

Het negatieve reisadvies voor Spanje zorgt voor ongeziene tijden in het land waar heel wat West-Vlamingen een eigen zaak hebben. Dat ervaren ook Jean-Marc Mechele (53) en zijn gezin uit Oostende en Samantha Vande Walle (30) uit Bredene. Ze hebben respectievelijk een bar in Benidorm en een snackbar in Orihuela Costa. “Code rood voor het hele land is onterecht”, klinkt het bij beiden.

Heel wat West-Vlamingen maakten ooit de keuze om een nieuw leven te beginnen in Spanje. Vooral veel pensioengerechtigden trokken naar de Spaanse zon voor een onbezorgd leven op hun oude dag. Maar hier en daar zijn er ook jongere mensen die er hun eigen zaak begonnen om zo te genieten van het Middellandse zeeklimaat. Spanje leeft van het toerisme. In Benidorm krioelt het normaal tijdens de zomermaanden van de Belgische, Nederlandse en Britse toeristen. Maar in het kader van de coronacrisis gaven heel wat landen dit jaar een negatief reisadvies voor de meeste gebieden in Spanje. België deed dat voor het hele land, met uitzondering van de Spaanse eilanden. Uiteraard heeft dat grote gevolgen voor het toerisme in Spanje, zo getuigen Jean-Marc Mechele en Samantha Vande Walle.

Jean-Marc Mechele en zijn vrouw Katty Hubrechsen (53) trokken samen met zoon Jashua (30) bijna acht jaar geleden de deur in Oostende voorgoed achter zich dicht om een bar te openen op de zeedijk van Benidorm. “Mijn broer was samen met zijn vrouw en kinderen op vakantie gegaan naar Benidorm. Toen hij terugkwam, was hij eigenaar geworden van een appartement”, vertelt Jean-Marc. “Hij vertelde me hoe goed het daar wel was en vroeg me om eens mee te komen. Je moet weten dat het in Spanje erg snel kan gaan als je er iets koopt. Na twee weken had hij al de sleutel en samen met mijn vrouw vertrokken we naar Benidorm om er zijn appartement te bezichtigen.”

Samantha met haar dochter Freya en mama Christel Timmermans.
Samantha met haar dochter Freya en mama Christel Timmermans.© JRO

Samen met zijn vrouw en broer bezochten ze ook een bar in de baai van Benidorm, vlak bij het appartement van zijn broer. “We waren meteen verkocht aan het zicht dat je vanuit de bar had. De eigenares van de bar was er pas twee jaar. Maar na wat aandringen, konden we de bar van haar overnemen. Baby Budha was geboren”, lacht Marc.

“Sindsdien leiden we hier een goed leven. Mijn zoon leerde hier zijn vriendin kennen en ondertussen hebben ze ook een dochtertje samen.” Jean-Marc kocht ook een huis in La Nucia, op amper een kwartier rijden van Benidorm. “Wij werken vooral tijdens de dag. ‘s Avonds hebben we twee personeelsleden, waaronder onze schoondochter. We hebben in al die tijd dat we in Spanje wonen nooit reden tot klagen gehad.”

Het coronavirus zorgde er echter voor dat de toeristen wegblijven. Gelukkig kan Jean-Marc nog steeds rekenen op wat vaste klanten die er net als hij voor kozen om een nieuw leven in Spanje op te bouwen. “Het is natuurlijk niet zoals voor de coronapandemie, maar voor ons valt het nog mee. We hebben alles wat we moeten hebben en moesten onze reserve nog niet aanspreken. Maar uiteraard mag deze situatie geen jaren meer aanhouden, want dan zouden we wel problemen kunnen krijgen. We hebben twee mensen in dienst en ook hen willen we niet op straat zetten. In Spanje is het zo dat men drie maanden kan genieten van een werkloosheidsuitkering. Daarna stopt de uitkering, ongeacht of je werk gevonden hebt of niet. Dat maakt het voor veel mensen niet gemakkelijk, want veel werk is er in Spanje momenteel niet door de coronacrisis.”

Amper besmettingen

Jean-Marc Mechele begrijpt niet waarom de Belgische regering Spanje volledig in het rood plaatst. “Er is hier amper volk, maar in deze regio zijn er ook amper besmettingen. De meeste besmettingen situeren zich rond Madrid, 600 kilometer van hier. De regering maakte een foute beslissing. Ze zorgt ervoor dat niet alleen de Spanjaarden de dupe zijn, maar ook de vele Belgen die hier wonen. Het strand is leeg, zelfs in de winter is er meer volk. Het is verschrikkelijk”, zucht hij.

Ook Samantha Vande Walle uit Bredene koos voor een nieuw leven in Spanje. “Ik raakte verknocht aan de streek rond Ori-huela Costa door mijn grootvader”, vertelt Samantha. “In 2006 kwamen we een eerste keer op reis naar hier en twee jaar later woonden we hier. Mijn mama is met me meegekomen.”

Een leeg strand in Benidorm, halverwege september.
Een leeg strand in Benidorm, halverwege september.© jro

Samantha werkte eerst in een Engelse bar om in 2017 haar eigen zaak te starten: Freya’s snackbar in Orihula Costa. “We hebben de zaak genoemd naar mijn dochter Freya (6)”, zegt ze trots. Samantha leerde er een Spaanse man kennen, maar ondertussen leven ze gescheiden van elkaar. “Mijn dochter is het mooiste wat ik aan die relatie heb overgehouden.”

Ook voor Samantha betekent het negatieve reisadvies een ramp. “Normaal eindigt het hoogseizoen op 15 augustus. In september komen dan de overwinteraars, zij vormen het leeuwendeel van ons vaste cliënteel. Maar zij durven nu niet komen, wat uiteraard verstaanbaar is. Niemand hier begrijpt waarom men code rood geeft voor het hele land. We zijn de minst getroffen regio van Spanje. De gebieden met veel besmettingen liggen op minstens 300 kilometer van hier. Dat ze bepaalde streken de rode kleur geven, zouden we nog kunnen begrijpen … Ze maken de mensen gek met hun cijfers, terwijl die best wel meevallen hier”, weet Samantha.

“Normaal wappert hier altijd de Belgische vlag. We hebben nu de Spaanse vlag gehesen, want we zijn beschaamd om hier te zeggen dat we Belgen zijn. Mensen geven ons Belgen de schuld van de vele problemen hier. De werkloosheid stijgt en het zal er niet op verbeteren. We hopen uit de grond van ons hart dat er betere tijden komen, want zo kan het geen jaren blijven duren”, besluit Samantha.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier