West-Vlaams maker van VTM-programma rond corona: “Angst is noodzakelijk om dit te kunnen maken”

Klappen of muziek spelen voor onze zorghelden kunnen we allemaal. Tot de tanden gewapend – met camera en beschermende kledij – de ziekenhuizen trotseren om waardevolle televisie te maken, is andere koek. Het productiehuis Geronimo van Manu Vanderjeugd (40) uit Staden doet het dagelijks. Als ode aan alle zorg- en hulpverleners die de strijd tegen het virus aangaan. “Hopelijk gaan de ogen van de beleidsmakers open om de zorgsector te geven wat het verdient.”

Helden Van Hier: Corona is een kijkcijferkanon. Met bijna een miljoen kijkers per aflevering neigt de Geronimo-productie naar cijfers à la De Slimste Mens ter Wereld. “We gaan er niet flauw om doen. Natuurlijk zijn we daarmee bezig en werkt dat motiverend. Maar de euforie rond kijkcijfers is minder groot in crisistijden.”

Aan het woord is bedenker Manu Vanderjeugd (40), broer van Stadens burgemeester Francesco. Al jaren maakt hij programma’s over hulpverleners. Toch betekende deze productie ook voor hem een hele ommezwaai qua werken. “Waar we anders meer dan een jaar aan een productie werken, leven we nu van dag tot dag, met ons hele team aan hetzelfde project.”

Hadden jullie het gevoel van: dit moeten we maken?

“Eigenlijk wel. We zijn het uitverkoren team niet maar in ons team schuilt wel heel veel ervaring. Ik heb zelf jarenlang in Afrikaans conflictgebied gewerkt, van de problematiek rond kindsoldaten tot het ontruimen van de nederzettingen in de Gazastrook in het Midden-Oosten. Ik ben als cameraman regelmatig geconfronteerd geweest met virussen zoals ebola en de Mexicaanse griep. Ook met Geronimo zijn we al een tijdje bezig rond virussen. Vorig jaar waren we een documentaire aan het maken met het Instituut voor Tropische Geneeskunde van Antwerpen, waar volop aan virusonderzoek wordt gedaan.”

“Mocht er een pandemie uitbreken in ons land, zou dat niet evident zijn, klonk het er toen al. Begin januari hebben we goed de situatie in China opgevolgd en onszelf op scherp gezet. Nog voor het federaal plan van premier Wilmès van kracht was, stonden wij al klaar met een volledig heruitgevonden team. We hebben er onder meer voor gezorgd dat onze mensen veilig kunnen filmen in de ziekenhuizen, ook in de vuile zones, en thuis kunnen monteren.”

De spanning en angst is overal voelbaar. Ook in jullie team?

“Angst is noodzakelijk om de focus erbij te houden. Dat was ook de basisregel toen ik in het Midden-Oosten werd gedropt. Je moet niet doen alsof je niet bang bent, anders ga je een probleem tegemoet en word je roekeloos. We liggen niet wakker van de schrik voor ons leven maar je bent er wel hard mee bezig. Dat is nodig want hier mag je niet licht over gaan. In ons team werken veel mensen tussen 30 en 40 jaar oud. Het is al bewezen dat ook die leeftijdsgroep vatbaar is.”

“De economische impact op onze sector zal ook enorm zijn”

Jullie zien als geen ander hoe de situatie evolueert. Wat is jouw analyse?

“Eerlijk? In de ziekenhuizen voel je vooral de koelbloedigheid van het personeel. Dat is geen paniek zoals we dat in Italië zien. Alles is hier supergoed georganiseerd. Het zorgpersoneel werkt zich te pletter en ziet er ook van af, want het zijn lange shifts en ze werken in beschermende pakken. Maar wat je niet merkt is constante schrik. Ze aanvaarden dat dit hun job is en een mogelijke besmetting erbij hoort.”

“Dat vind ik straf. Ik vergelijk het met wat ik in oorlogsgebied heb gezien bij de mensen van het Rode Kruis. Er kon daar elk moment een bom in het kamp vallen maar dat maakte niet uit. Ze deden gewoon hun werk. Hopelijk zal dit alles de ogen van beleidsmakers openen om na deze crisis de zorgsector te geven wat het verdient.”

Werkt die gedrevenheid besmettelijk voor jullie als tv-makers?

“Absoluut. Dat is onze drive. Waar anderen zich neerleggen bij de feiten, treden wij als productiehuis de problemen tegemoet. De economische impact op onze sector zal ook enorm zijn. De kijkcijfers mogen dan wel hoog zijn, als de adverteerder niet meer volgt, wordt dat een probleem.”

“Toch doen wij voort. Het is ook goed dat dit getoond wordt, want het brengt een volledig beeld van alle sectoren die er vandaag mee bezig zijn. Ik slaap niet veel deze periode want ik ben constant aan het zoeken naar zaken die we kunnen filmen en oplossingen zoeken voor problemen. Het is een enorme uitdaging, maar heel belangrijk om te doen.”

Tot slot: wie is jouw grootste held?

“Als ik er echt een naam op mag plakken, is dat een makkelijke keuze: mijn zus Myriam. Zij plooit zich al dertig jaar lang driedubbel in het AZ Delta in Roeselare, voor oudere mensen met nierproblemen. Ook op corona-afdelingen dus. Ik kom in de aandacht met mijn programma’s. Mijn zus heeft nog nooit een trofee gepakt of is nog nooit echt in the picture gekomen. Dit is de ideale gelegenheid om haar te vernoemen.”

Helden Van Hier: Corona, elke maandag om 21.45 uur op VTM.