Werner ziet laatste wens in vervulling gaan en trouwt met Rik op zijn sterfbed

Werner Van Branteghem werd 66 jaar. © STEFAAN BEEL
Redactie KW

Werner Van Branteghem is dinsdagmorgen op 66-jarige leeftijd in Roeselare overleden. Vorige woensdag zag hij zijn laatste wens nog in vervulling gaan, hij trouwde in het ziekenhuis met zijn partner Rik Bossu.

Raf Degryse was een levenslange vriend van Werner. “Het overlijden van Werner grijpt me enorm aan. Ik wist al geruime tijd dat hij ziek was maar toch kwam zondag het bericht van zijn partner Rik dat het zeer slecht ging met Werner, als een verrassing. Ik heb Werner zondag nog een bezoekje gebracht in AZ Delta in de Wilgenstraat en we hebben dan eigenlijk afscheid genomen.”

“Ik ben vooral tevreden dat een grote wens van Werner nog is uitgekomen. Hij is woensdag nog gehuwd met zijn partner Rik. Onze burgemeester is daarvoor speciaal naar zijn ziekbed geweest. Dat heeft hem ongelooflijk gelukkig gemaakt.”

“Ik kende Werner meer dan 50 jaar. Zijn ouders hadden de viswinkel de Vishalle en mijn ouders baatten Vishandel Marie uit. Onze ouders waren dus collega’s, neen, geen concurrenten. Werner en ik hebben samen heel veel theater gespeeld in ons leven, we hebben ook meegedaan in de film Peegie.”

“We hebben samen met mijn overleden echtgenote de Rousselaerse Revue nieuw leven ingeblazen en we hebben 15 jaar aan een stuk een revue gebracht. Nadat mijn echtgenote was overleden, ben ik ermee gestopt en Werner werd een beetje aan de kant geschoven. Hij was daarvoor zeker in het begin boos. Maar ik heb veel gesprekken gehad met hem en alles zou wel goed gekomen zijn. Ik ben trouwens zeer verheugd dat de mensen die ooit in onze groep hebben gespeeld, hun theaterliefde verder uitdragen op hun eigen manier.”

Gedrevenheid

“Werner was een zeer warme en aangename mens. Je kon altijd op hem rekenen. Maar hij had ook een enorme focus: Werner had altijd een doel voor ogen en hij haalde alles uit de kast om dat doel te bereiken. Een gedreven man ? Ja, dat is het minste wat je kunt zeggen.”

“Werner zal niet alleen in Roeselare gemist worden maar in heel Vlaanderen. Zijn toneelstukken worden overal rond gespeeld en hij was op veel plaatsen een welgekomen gast. We troosten ons dat Werner zal blijven leven in zijn theaterstukken.”

Werner Van Branteghem werkte jarenlang voor de stad Roeselare. Eerst op de militiedienst, vervolgens twee jaar aan de kassa van het Spillebad, daarna op de burgerlijke stand en uiteindelijk op feestelijkheden. Een functie die hij met hart en ziel uitoefende. Hij heeft tientallen Batjes georganiseerd, introduceerde de kerstmarkt, Winkelnacht, enz.

Werner had altijd een doel voor ogen en hij haalde alles uit de kast om dat doel te bereiken.

Hij werd in 1953 geboren en groeide op aan het einde van de Noordstraat, waar zijn ouders een viswinkel hadden: De Vishalle. “Er waren er maar twee in de stad. Mijn ouders waren harde werkers en ik heb enorm veel aan hen gehad, maar ze kenden ook de nodige tegenslag. Mijn ma is bijna heel haar leven ziek geweest. Mijn vader is overleden toen ik 40 was, mijn ma acht jaar later, op haar 65ste. Ik was de enige zoon en heb altijd voor hen gezorgd, ik zag dat als een vanzelfsprekendheid”, vertelde hij ons in het kader van het boek Honderd Herkenbare Roeselarenaars waar hij vorig jaar in stond.

Hij was bezeten door film. “Mijn liefde voor film komt door mijn vader. Hij was een groot aquariumliefhebber en was lid van een vereniging. De lezingen vonden plaats in Den Arend en ik mocht vaak mee. Aan de hand van dia’s werden er dan verhalen verteld. Leuk, maar voor mij beweegt een vis, dus ik wou het anders aanpakken. Met een oude 8 mm camera heb ik toen, ik was begin de 20, mijn eerste filmpje gemaakt“, vertelde Werner enthousiast. “Ik sloot me aan bij filmclub Kinaro en nam met een film deel aan een provinciale wedstrijd. Ik eindigde laatste en dat zinde mij niet. Ik heb toen twee jaar lang niets van film gemaakt, maar ben er wel erg mee bezig geweest en ben bij anderen langs geweest om te kijken hoe zij het deden. Ik heb toen heel veel bijgeleerd. Daarna ging het een stuk beter. Ik werd negen keer provinciaal laureaat, drie keer nationaal laureaat en mocht twee keer een medaille van de koning voor beste cineast van de Benelux ontvangen. Er was nooit tekst in mijn films, de beelden moesten voor zich spreken.”

Over zijn films

Zo belandde hij bij de Rousselaerse Revue. “Via mijn films heb ik met heel wat mensen samengewerkt. Een van die mensen was Raf Degryse die de Rousselaerse Revue nieuw leven wou inblazen. Hij was op zoek naar een schrijver voor de tweede revue, maar het was erg dringend. Ik kreeg veertien dagen de tijd en heb op die tijd een volledige revue geschreven. Sindsdien heb ik elke revue voor mijn rekening genomen. Helaas is daar nu door omstandigheden een einde aan gekomen. Sinds 2012 ben ik ook met toneel begonnen. Revue is tof, maar eenmalig. Het is op en top Roeselaars en je kunt er niet verder mee. Met toneel ligt dat anders. Ondertussen spelen ze mijn toneelstukken op heel wat plaatsen. Niet alleen in België, maar ook daarbuiten, zelfs tot in Canada. Ik probeer telkens te gaan kijken, al is Canada voorlopig toch iets te ver”, klonk het toen lachend.

De uitvaartdienst vindt plaats in intieme kring op zaterdag 1 februari 2020.

Rafhttps://www.facebook.comFacebook1

Draag deze foto op aan mijn twee overleden bestuursleden van de Rousselaerse Revue -Co. Samen hebben we fantastische…

Geplaatst door Raf Degryse op Dinsdag 28 januari 2020

rich1.0https://www.facebook.com/raf.degryse/posts/482565132692954552

(TD/PS)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier