Wereldrecordpoging spinning op Roeselaarse Batjes: “We hebben al alle poepzalfjes die er op de markt zijn uitgetest”

In Cyclo Studio in Roeselare (bij Decathlon) werd een ‘nightride’ georganiseerd. Van 20 uur ‘s avonds tot 8 uur ‘s morgens fietsten deze dapperen zich in vorm. Je herkent achteraan v.l.n.r. Gregory Petillion, Joyce Vandewalle, Mauve Schoutteten, Yntsen Velle, Bjorn Catteeuw, Kim Cossement en Marjoleine Delva. Vooraan v.l.n.r. Kathy Horrens, Louise Reynaert, Rebecca Bulcke, Bart Callant, Isaak Vanoverschelde, Femke Goethals, Céline Lafaut, Tine Derycke en Fanny Dekein. © Foto Jos
Wouter Vander Stricht

Tijdens de Batjes zal het Polenplein het decor zijn van een wereldrecordpoging. Een groep vrienden die wekelijks aan spinning doen, vatten het zotte idee op om meer dan 30 uur aan een stuk te fietsen. En ze zijn vastbesloten te slagen in hun missie.

Het begon eigenlijk allemaal met een simpel WhatsApp-groepje. Dat heet FTP en die letterafkorting staat voor de intensiteit waarmee er gefietst wordt. Beheerder van het groepje is Bart Callant, lesgever spinning in Sportoase. “Iedere maandag en woensdag geef ik daar indoor cycling. Vorig jaar ergens in augustus losten we het idee om eens iets speciaal te doen, een wereldrecordpoging. Onder het motto: ‘we hebben het nog nooit gedaan, we zullen het dus wel kunnen’. Het enthousiasme binnen de groep van zowat 65 personen in totaal was zo groot, dat we meteen aan het organiseren sloegen”, zegt de uit Ingelmunster ingeweken Roeselarenaar.

De zwakste schakel…

Al gauw viel de keuze op het wereldrecord ‘spinning class’, dus het lesgeven van een instructeur aan een klas van minstens tien personen. “Dat record was al in diverse handen, maar staat nu op 30 uur, twee minuten en 16 seconden”, gaat Louise Reynaert verder. Ook Louise hoort tot het kransje van gebeten (indoor)fietsers en… is ondertussen de partner geworden van Bart Callant. “We voelen elkaar perfect aan”, zegt Bart.

We zijn ervan overtuigd dat we het halen en willen zoveel mogelijk centen inzamelen voor onze drie goede doelen

In totaal zullen een 25-tal FTP-leden meefietsen met de Ride for Charity, zoals de vzw heet die voor het event werd opgericht. “We bouwen een stuk veiligheid in, je moet met minstens tien zijn om te finishen en natuurlijk moet ook de lesgever de recordpoging volmaken. Die laatste ben ik, meteen ook de zwakste schakel. Als ik uitval, dan is de poging om zeep. We zullen met zoveel mogelijk mensen de eindstreep proberen te halen, maar mocht iemand anders om een of andere reden moeten afhaken, dan stelt zich nog geen probleem.”

© foto Jos

Eerst had men de Trax-site in gedachten voor dit leuke event. “Maar toen we met Stad Roeselare, ondertussen wellicht onze belangrijkste partner, om tafel gingen, stelden zij het Polenplein voor. Het zijn dat weekend toch Batjes en op het Polenplein is er normaal niets voorzien. Nu zullen daar 90 fietsen opgesteld staan. Het is immers de bedoeling dat iedereen kan meefietsen.”

Meefietsen kan

Wie dat doet (en ervoor betaalt) steunt ook de drie goede doelen die Ride for Charity ondersteunt. “We kozen voor een nationaal, een regionaal en lokaal goed doel. To Walk Again van Marc Herremans behoeft weinig voorstelling. Maar ook zij hebben alle steun nodig, ze leven ook louter van giften. ‘Allez Eddy’ is dan weer een organisatie die via fietsen en al wat er bij komt kijken, kwetsbare jongeren wil integreren. Ook het derde en lokale doel heeft met fietsen te maken, we willen de huur van elektrische duofietsen voor senioren ondersteunen. We willen de kans geven aan senioren die in een van de woonzorgcentra in Roeselare verblijven om zo’n fiets te huren en er mee op stap te gaan. Niet voor iedereen is dat betaalbaar.”

Ondertussen is de Ride for Charity – kortweg R4C – vriendengroep al volop aan het trainen geslagen. Afgelopen weekend was er ook een nachtelijke oefenstonde. “We zijn om 20 uur uur gestart tot 8 uur ’s morgens. Dat is eigenlijk vlekkeloos verlopen. Zo wilden we ook al eens trainen om ’s nachts te fietsen en dus ook een nachtje door te trekken. Ook de algemene trainingsintensiteit is opgevoerd met zes uur spinning training in totaal, op dinsdag een andere training bijvoorbeeld core-oefeningen en op zaterdag een training op de weg. Eigenlijk zijn we maar twee dagen in de week niet in de weer.”

De groep is gemengd en ook erg gevarieerd qua leeftijd. “We hangen enorm goed aan elkaar. Het voordeel van spinning is dat iedereen het op zijn eigen intensiteit naast elkaar kan doen. Dat lukt niet bijvoorbeeld als je in groep gaat fietsen. Maar ondertussen is de band binnen de groep, ook mede door Ride for Charity, zo gegroeid dat we ons echt al vrienden mogen noemen.”

Eten doen ze op de fiets

De wereldrecordpoging op zich zal natuurlijk ook in het oog springen tijdens de Batjes. “Wellicht starten we op zaterdag 25 juni om 10 uur, dan moeten we het volhouden tot 19 uur op zondag om de kaap van de 31 uur te ronden. We zullen dus met 25 mensen constant aan het fietsen zijn, maar familie en vrienden zijn uiteraard welkom om ons te komen aanmoedigen. Net als het ander publiek. Spinning gebeurt ook op muziek en ook daar willen we heel wat mensen letterlijk een podium geven: zowel een harmonie als een dj kan ons komen begeleiden. We willen er een totaalspektakel van maken.”

In de nacht van 25 op 26 juni zal er uiteraard geen muziek weergalmen. “We zullen de omwonenden hun nachtrust gunnen. Dan fietsen we met koptelefoons op en doen we aan ‘silent disco’.”

Per uur mag er ook vijf minuten rust genomen worden. “Je mag dat ook opsparen. Dus na twee uur pakweg tien minuten rusten. Echt rusten wordt dat niet, maar je krijgt dan de tijd om eens naar het toilet te gaan of zo. Eten zullen we doen op de fiets, ook daarvoor hebben we ons al laten adviseren. Alle ervaringsdeskundigen op gelijk welk gebied, die ons willen komen ondersteunen, zijn ook welkom”, lanceert Bart een oproep.

Het fysieke aspect wordt één zaak, het mentale zal een even grote rol spelen. “We motiveren vooral elkaar. We zijn er ook ten volle van overtuigd dat we dat gewoonweg gaan halen. We staan met zijn allen ook positief in het leven.”

Maar als er dan toch één gevaar om de hoek loert, dan zijn het wel de zitvlakblessures. “We wisselen zitten af met rechtstaand fietsen, maar uiteindelijk zul je toch heel veel zitten”, realiseert Bart zich. “We hebben ondertussen al alle poepzalfjes die op de markt zijn uitgetest”, lacht Louise.

Het officieel laten registreren als Guinness Book-record kost wel een pak geld. “We bekijken nog wat mogelijk is. Alle centen die we binnenhalen, willen we maximaal naar onze drie goede doelen laten doorvloeien. Maar hoewel de poging nog moeten ondernomen worden, hebben we nu al de smaak voor meer te pakken. Ook volgend jaar zullen we weer wel iets op poten zetten met deze fantastische groep.”

www.rideforcharity.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier