Werelddierendag: 5 dieren met een verhaal in De Zonnegloed

Zondag 4 oktober is Werelddierendag, maar in De Zonnegloed in Vleteren geven ze hun ruim vierhonderd dieren élke dag de beste zorgen. En elk dier heeft er zijn eigen uniek verhaal te vertellen. Wij geven vijf van hen een stem.

De Zonnegloed werkt als sinds april 2011 als een opvangplek voor verwaarloosde wilde dieren die nergens anders terecht kunnen en ook niet meer naar de natuur kunnen terugkeren. De sanctuary groeide de voorbije tien jaar uit tot een bijzonder populaire plek en geeft momenteel iets meer dan vierhonderd dieren onderdak. “Goed voor 120 verschillende soorten, van groot tot klein”, glimlacht Zenzi Willems, verantwoordelijke voor de dierenverzorging. “We hebben kleine dwerghamsters en kippen, maar ook drie grote bruine beren. Alle dieren zijn hier welkom.”

Elk dier heeft ook zijn eigen verhaal te vertellen. “Mochten ze kunnen praten, je zou niet geloven wat je hoort. Zo is er de groene baviaan Robert die opgroeide in een Belgisch café en er alcoholverslaafd werd. Uiteindelijk kwam hij bij ons terecht. Hier krijgt hij de kans om opnieuw gewoon dier te zijn. Dat is de missie die we voor al onze bewoners hebben: hen opnieuw hun natuurlijke habitat bezorgen.”

Dat elk Zonnegloed-dier een verleden met zich mee torst, bewijzen ook de achtergrond van de volgende vijf trotse dieren.

“Maik kwam bij ons aan op 4 september 2019 en werd in 2013 geboren. Een erg timide stokstaartje dat destijds samen met een vrouwtje bij een particulier in Duitsland werd gehouden. Toen de jonge eigenaar op vakantie vertrok, liet hij het koppeltje achter bij zijn 74 jaar oude grootvader, maar haalde die nooit meer op. De verzorging van Maik en zijn vriendinnetje was echter te zwaar voor de oudere man en daarom bracht hij ze binnen bij een opvangcentrum in de buurt van Frankfurt. Het vrouwtje stierf er en Maik bleef zo alleen achter. Met De Zonnegloed ontfermden we ons over hem en het plan was om hem bij onze andere stokstaartjes te voegen, maar de integratie lukte niet. Gelukkig vonden we een andere oplossing: Maik leeft nu samen met Danielle en Ghanzie, onze twee vosmangoesten en heeft het er uitstekend naar zijn zin.”

“Rikchaq is ondertussen negen jaar oud en kwam op 6 juni 2016 in De Zonnegloed terecht. Hij werd door de Nederlandse Stichting AAP samen met drie andere pinché-apen bij ons binnengebracht, maar ze hebben een verleden in Frankrijk. Daar werden ze in beslag genomen bij een vrouw die een honderdtal Zuid-Amerikaanse aapjes had om er mee te fokken. De jongen verkocht ze op de zwarte markt, maar de dieren zelf verbleven er in erbarmelijke omstandigheden. Veel te kleine kooien, te veel stress, inteelt, verkeerde voeding… Rikchaq kan bij ons opnieuw helemaal ‘aap’ zijn, maar verloor een paar maanden geleden wel zijn vriendinnetje Allqua. Omdat pinché-apen groepsdieren zijn, zal Rikchaq binnenkort opnieuw naar Stichting AAP trekken om er een nieuwe partner te vinden. Daarna keren ze samen terug.”

“Een prachtig dier, onze Vasa. Hij werd eind december 2003 geboren, maar verblijft nog maar vier jaar bij ons. Vasa werd samen met zijn vriend Topoko uit het Parc Zoologique Val d’Hérault in Frankrijk gehaald, waar ze bijzonder slecht verzorgd werden. Het park moest de deuren sluiten en Stichting AAP ontfermde zich over enkele dieren. Hier is Vasa helemaal opengebloeid, al moest hij in november vorig jaar Topoko afgeven. Hij heeft maanden getreurd, want samen met hem had hij een mooie samenzang. Sinds enkele weken begint Vasa opnieuw te zingen en dinsdag komt zijn nieuwe partner Ami bij ons aan. Dat is nodig, want net als de pinché-apen leven de withandgibbons in groep. Er staan ons best spannende tijden te wachten, want we hopen uiteraard dat Vasa en Ami beste maatjes worden. Ami moet eerst een maand in quarantaine doorbrengen en dan plaatsen we de dieren samen. Ook hij heeft een stevig leven achter de rug. Ami is ondertussen 25 jaar oud en verbleef lang in een zoo in Israël. Nadat zijn vriendinnetje overleden was, heeft Ami er nog drie jaar alleen verbleven. In die periode is hij een deel van zijn been verloren omdat hij bij een ontsnappingspoging op een elektriciteitspaal is geklommen. Hij werd er ook depressief en stopte zelfs met eten. Hier zal Ami kunnen genieten van een veilige en warme oude dag.”

“De beren zijn de mascottes van De Zonnegloed, maar hun leven leest als een roman. Neem nu Uli, een tien jaar oude beer die sinds juni 2018 bij ons is. Zij werd gebruikt als dansbeer in Albanië. Ze moest op een elektrisch geladen plaat staan en via stroomstoten werd ze aan het dansen gebracht. Dieronwaardige taferelen. Toen het land een verbod op dansberen in het openbaar uitvaardigde, werd Uli aan een hoteluitbater verkocht. Daar leefde ze samen met bruine beer Mimi in een veel te kleine betonnen kooi van amper 14 vierkante meter groot. Verzorging was er onbestaande en ze moesten het doen met de overschotjes van het restaurant. De beren hadden geen water om zich te wassen, geen boom om in te klimmen en al zeker geen grasveld om in te wandelen of putten te graven. De betonnen vloer lag vol uitwerpselen… Gelukkig kunnen ze nu bij ons terecht. Hun traumatische verleden woog aanvankelijk nog op hen, maar na twee jaar zijn Uli en Mimi opnieuw échte bruine beren geworden.”

“Tien jaar oud is Suzy en sinds november vorig jaar is ze een van onze vaste bewoners. Suzy werd door een particulier uit de buurt gekocht, maar de dame deed in 2019 vrijwillig afstand van het dier. Bij het binnenbrengen vertelde ze dat ze Suzy in een opwelling had gekocht, maar toen de schildpad groter werd, bleek de verzorging te zwaar te worden. Door een verkeerd voedingspatroon is haar schild vervormd. Het gebeurt trouwens nog al te vaak dat mensen zonder goed nadenken exotische dieren kopen, met alle gevolgen van dien… Voor Suzy is het verhaal uiteindelijk goed afgelopen. Hier leeft ze samen met twee andere schildpadden, twee leguanen en twee witoorpenseelaapjes. In haar eigen mini-jungle in Vleteren, als het ware.”