De bekende fotografie- en muziekzaak Wenerdroom verlaat eind augustus de vertrouwde stek in de Stationsstraat. Het pand is verkocht en wordt omgebouwd tot ruime loft. Uitbaters Dirk Stockman en Heidi Vercruysse stoppen met de muziekverkoop, maar Heidi gaat aan de overkant van de straat wel nog verder met haar fotografie.
Wenerdroom is een bekende naam in Izegem. Kunnen jullie schetsen hoe het ooit allemaal begonnen is?
Heidi: “Mijn ouders Leon en Marie-Thérèse hadden eerst een sportwinkel bij de H.-Hartkerk. Ze hadden daarin een gerant geplaatst en daar begonnen ze al met de verkoop van muziekplaten. In 1957 openden ze dan de Wenerdroom in de Stationsstraat. Nog niet op de huidige locatie, maar in het huis naast waar we nu wonen. Vanaf dan is de combinatie fotografie en muziek begonnen en dat hebben we al die jaren aangehouden.”
Dirk: “De naam is daar ook op gebaseerd: ‘Muziek als in Wenen en foto’s als in een droom’, zeiden ze indertijd. Klassieke muziek was in die jaren nog de norm. Je had ook al een beetje jazz en blues, maar pop en rock moesten nog doorbreken. De naam is blijven plakken, maar nu is die natuurlijk niet meer zo actueel (lacht). In 1967 is de zaak dan naar de huidige stek verhuisd.”
In 1987 kwamen jullie in de zaak te staan. Hoe is de taakverdeling al die tijd geweest?
Dirk: “Heidi heeft zich toegelegd op fotografie en ik heb me gefocust op de muziekverkoop. Niet doelbewust, want ik heb eerst een half jaar als technicus gewerkt bij een Izegemse machinebouwer. Tot ik eens naast mijn schoonmoeder zat toen een handelsvertegenwoordig zijn nieuwe platen kwam tonen. Plots zei ze: ‘Dirk, nu is het aan u.’ (lacht). Ik heb toen eerst loopbaanonderbreking genomen, maar merkte al vlug dat ik dat niet kon combineren en sindsdien doe ik de muziek en de boekhouding.”
Heidi: “En is hij mijn helpdesk als ik technische problemen heb (lacht).
Heidi, jij bent opgegroeid in de zaak. Wordt het een emotioneel afscheid van de huidige locatie?
Heidi: “Het doet goed om weten dat het pand in goede handen is. Zo zal de gevel bewaard blijven en wordt er met respect voor het gebouw gerenoveerd. Maar inderdaad, er hangen veel herinneringen aan deze plaats vast. Zo weet ik nog hoe we in de winkel verantwoordelijk waren voor het draaien van de platen in de kiosken waar mensen platen konden voorbeluisteren. Je kan je dat nu bijna niet meer inbeelden.”
Zowel fotografie als muziek hebben in die jaren een enorme evolutie meegemaakt. Hoe beleefden jullie dat?
Heidi: “We hebben hier nog steeds een donkere kamer, maar die is al lang niet meer in gebruik. In 2005 ben ik op digitale fotografie overgeschakeld, maar die stond toen nog in de kinderschoenen. Toen was analoog foto’s maken nog beter, terwijl de digitale technologie ondertussen de beste kwaliteit oplevert. We zijn daarin moeten mee gaan door geregeld nieuw materiaal te kopen én door nieuwe cursussen te volgen.”
Ooit hadden we 6.000 cd’s in stock, maar door streaming is de verkoop sterk gedaald
Dirk: “Je had goeie ‘voyageurs’ en minder goede. De goede gaven me raad bij de verkoop van singles en platen, de andere maakten zelf een bon op en legden die voor mijn neus. Maar dat ‘pakte’ niet bij mij. Ik scheurde dan altijd hun blaadje en koos zelf wat wij zouden verkopen. Ik kende in het begin weinig van muziek, maar heb snel bijgeleerd. Ik wist al gauw wat er zou werken en wat niet.”
Jullie verkopen nog steeds cd’s, maar stoppen daarmee bij de verhuizing. Vanwaar die keuze?
Dirk: “We hebben ooit 6.000 cd’s in stock gehad, maar door mp3’s en digitale streaming is de verkoop natuurlijk behoorlijk gedaald. Een jaar geleden ben ik gestopt met nieuwe cd’s te kopen en nu hebben we er nog 1.000 liggen. Toch een teken dat ik wist wat er leefde bij onze klanten, gezien de verkoop goed ging. Toen de gelegenheid tot verkoop zich aandiende, wist ik dat dit het moment was om met die muziek te stoppen. Ik wil het wat kalmer aandoen. Heidi wil nog verder gaan met haar fotografie. Vandaar de verhuizing naar de overkant.”
Jullie hebben twee zonen. Zit er daar geen opvolging in?
Heidi: “Neen, ze hebben beiden een ander pad gekozen. Koen heeft zich nog met fotografie bezig gehouden en leek eerst interesse te hebben, maar ondertussen werkt hij bij autobouwer VDL in Roeselare. Pieter werkt bij Febelco in Izegem.”
Welke impact had corona op jullie zaak?
Dirk: “Dat wij net als andere winkels twee maanden dicht moesten, maar we hebben er het beste van gemaakt en de verhuizing wat voorbereid. Ik heb thuis al wat werken gedaan.”
Heidi: “Ondertussen komen de mensen mondjesmaat weer binnen, veel zaken zijn echter weggevallen. De communies zijn verplaatst naar het najaar, maar veel ouders gaan deze zomer nu zelf de bijhorende foto’s maken. Dat is werk voor ons dat wegvalt. Ook het stadhuis is nog dicht en dus komen er ook minder mensen voor pasfoto’s. Maar ik ben er van overtuigd dat dit zich zal herstellen. Voor een mooie foto gaan de mensen nog altijd langskomen.”
Waar kunnen we jullie vanaf eind augustus nu precies vinden?
Heidi: “Ver zullen we niet zitten. We verhuizen onze activiteiten naar onze woning aan de overkant, in de Stationsstraat 10. Mijn fotostudio gaan we op de eerste verdieping inrichten. Er is nu nog een totale uitverkoop op onze huidige locatie.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier