WC-madam van ‘t Brugse Vrije gaat met pensioen: “Prinses Mathilde gaf mij 5 euro”

Erna Maene stopt op haar 84ste, na 31 dienstjaren, als wc-madam van ‘t Brugse Vrije. © Davy Coghe
Stefan Vankerkhoven

31 maart, de dag van haar 84ste verjaardag, is de allerlaatste werkdag van Erna Maene. De toiletdame van ’t Brugse Vrije gaat na 31 dienstjaren met pensioen. “Zelfs prinses Mathilde en prins Filip zijn met hun drie kinderen bij mij komen plassen! Ik kreeg van hen 5 euro!”

“Ik ben hier gestart op mijn 53ste”, vertelt de Brugse Erna Maene. “Op vraag van mijn buurvrouw Nicole Vanderheede, die deze job al uitoefende. Voordien werkte ik als seizoenarbeidster in de Blankenbergse horeca. Kom mij helpen, dan moet je niet meer naar de kust gaan werken, zei Nicole mij. Ik heb toegehapt en heb er nog geen dag spijt van gehad.

Foefjes

“Ik zit graag tussen de mensen, ik vraag mij af hoe ik na mijn pensioen mijn dagen zal vullen. De mannen van ’t stad noemen mij moedertje. Een loon krijg ik niet, maar ik mag de inkomsten van de toiletbezoekers bovenop mijn pensioen houden. Voor elke plasbeurt moeten ze 50 eurocent ophoesten.”

“Slechts weinig toeristen, Bruggelingen krijg ik nauwelijks over de vloer, behalve enkele stadsmedewerkers, betalen het toiletgeld niet. Al zijn er natuurlijk altijd die het proberen. Ik moet op mijn strepen staan. Foefjes als kan ik met mijn bankkaart betalen, gaan er bij mij niet in. Ik zeg dan: voor 50 eurocent heb je tegenwoordig nog geen karamel. Na enig aandringen halen ze toch een muntstuk boven.”

Moeder Theresa

“ Wie echt dringend moet en geen cash geld bij zich heeft, laat ik wel door. Dan krijgen ze steevast te horen: het is goed voor één keer, want ik ben zuster Theresa niet! Waaraan ik mij meer erger, is dat bijna elke bezoeker mijn voordeur open laat staan. In de winter kan het hier heel erg koud zijn.”

“Ooit trof ik een tas met 100.000 frank in mijn wc aan”

“Het feit dat de stad de thermometer een graadje lager gezet heeft om energie te besparen, helpt niet. De chauffage werkt hier trouwens niet goed. Ik heb dan maar zelf een elektrische radiator geïnstalleerd. Dat houdt mij goed warm! Samen met de Vlaamse schlagers op mijn favoriete radiozender VBRO.”

Smerig

“Of de toeristen proper zijn? De Fransen zijn het smerigst en de slechtste betalers. Niet de Hollanders, zij hebben mij er al vaak terecht op gewezen dat ze zuinig, maar niet gierig zijn. De meest beleefde toiletbezoekers zijn de Japanners. Ze lachen mij vriendelijk toe en maken zelfs een diepe buiging. Mijn motto is: als je zelf vriendelijk bent, krijg je een glimlach terug.”

Naast de pot

“Genderneutrale toiletten? Neen, bedankt! Over het algemeen zijn de mannen properder dan de vrouwen. Sommigen plassen wel naast de pot, ze kunnen niet zo goed mikken. En dan heb je de broekschijters: in plaats van hun vuile onderbroek in het emmertje te deponeren, stoppen ze die weg achter de pot!”

“Heel uitzonderlijk schijten mensen op de bril en ze klappen nadien het deksel dicht, precies om mij te kloten”, aldus Erna Maene, die in haar toiletten ook al drugspuiten aantrof.

BZN

“In de zomer passeren er hier af en toe muzikanten die moeten optreden op de Burg. De zanger van BZN had ik meteen herkend! Maar de beroemdste gasten waren toch ons koningspaar. ’t Was in de periode dat Mathilde nog een prinses en Filip een prins was. Bij hun bezoek aan Brugge zijn ze bij mij langs geweest, samen met hun drie kinderen die blijkbaar dringend moesten plassen. Prinses Mathilde gaf mij 5 euro. Eerst weigerde ik dat geld, maar ze bleef aandringen!”

Vijf jaar lang oefende Erna Maene haar job samen met haar dochter Carine uit, twee jaar met zoon Filip. “Die is vijf jaar geleden gestorven bij een motorongeval, een auto reed op hem in tijdens een benefiet voor keelkankerpatiëntjes. Zijn dood heeft mij zwaar getekend, net als die van mijn man Albert Calebout. Maar die overleed al 18 jaar geleden, na ziekte. Hij was arbeider bij Outboard Marine, maar kon slechts drie jaar van zijn pensioen genieten”, zucht de wc-madam.

Portefeuille

De strafste anekdote? Erna Maene: “Samen met mijn voormalige collega Nicole trof ik in de wc een tas met 100.000 Belgische franken aan. Korte tijd later daagde de eigenaar op en snakte de tas uit Nicoles handen. Een bedankje kon er niet van af, hij zei enkel dat hij op zakenreis was en daardoor zoveel geld bij zich had.”

“Begin deze week heb ik nog een Franse toerist gelukkig gemaakt. Tijdens mijn rookpauze zag ik dat zijn portefeuille onder het bankje op het binnenplein van ’t Brugse Vrije lag. Zijn rijbewijs, identiteitskaart en telefoonnummer zaten in zijn brieventas. Ik heb hem meteen opgebeld, zodat hij zijn portefeuille kon komen halen.”