Wat als… je droomhuis een nachtmerrie wordt

Nele Declerck en Dieuwer Descheemaecker met hun vier kinderen Cas, Jasper, Maxim en Noah. © Davy Coghe
Philippe Verhaest

Het moest de start worden van een schitterend nieuw hoofdstuk in hun leven. Samen met hun vier kinderen verhuisden Lichterveldenaren Nele Declerck en Dieuwer Descheemaecker eind 2019 naar een nieuwe en grotere woning in Torhout. Maar daar belandde het gezin van de ene nachtmerrie in de andere. “Tien dagen voor we de akte moesten tekenen, kregen we te horen dat er waterproblemen waren. Maar we konden niet anders dan het huis kopen, of we stonden op straat. En tot overmaat van ramp wil de vorige eigenaar niet opdraaien voor de kosten.” Vorige week kwam het plafond in de woonkamer naar beneden…

Een hardwerkend koppel dat voor hun kinderen leeft. Nele Declerck (35, communicatieambtenaar bij de gemeente Lendelede) en Dieuwer Descheemaecker (34, logistiek medewerker bij Deceuninck Plastics in Gits) wilden hun vier zonen Jasper (9), Maxim (7), Noah (4) en Cas (1,5) een mooie thuis bieden. “We woonden in een rijwoning in Lichtervelde, maar die was echt te klein geworden”, openen Dieuwer en Nele het verhaal. “In mei 2019 gingen we op zoek naar een ruimer huis en vrijwel meteen viel dit pand ons op: ruim, een mooie tuin en dito uitzicht en slechts enkele opknapwerkjes uit te voeren. Het leek te mooi om waar te zijn.”

Eind mei 2019 hakte het koppel de knoop door: hun toekomst lag in de Kortemarkstraat in Torhout. “In juni ondertekenden we de koop- en verkoopbelofte en op 28 oktober zouden we bij de notaris de aankoopakte afronden. Maar een tiental dagen voor die datum liep plots een mailtje van de notaris bij ons binnen: er was een vochtprobleem met waterinfiltratie in de woonkamer vastgesteld, maar de verkoper zou de herstellingswerken voor zijn rekening nemen. Door die belofte in de akte te laten opnemen, waren we enigszins gerustgesteld, maar we hadden geen andere keuze dan het huis te kopen. Onze eigen woning in Lichtervelde was net verkocht en eind december moesten we daar sowieso het huis uit. We zouden dus op straat gestaan hebben. Toen we op de dag van de ondertekening de meterstanden gingen opnemen, kwamen we al tot de vaststelling dat de vorige eigenaar niets had ondernomen. Maar het euvel zou binnen de drie maanden opgelost zijn, net op tijd om te verhuizen.”

Minnelijke schikking

Daar kwam echter niets van in huis, klinkt het. “We troffen onze nieuwe thuis aan in de toestand waarin we die gekocht hadden: met scheuren in het plafond en nog eens 750 kilo achtergelaten afval. De brandverzekering van de vorige eigenaars kwam gedeeltelijk tussen voor de gevolgschade aan het plafond, maar het herstel van de oorzaak een compleet slecht geplaatst dak moet de vorige eigenaar zelf betalen. Daar wringt echter het schoentje. Het koppel woont ondertussen in Nederland en stuurde nota bene zélf een advocaat op ons af. We kregen te horen dat wij hem zouden intimideren, dat we niet willen meerwerken en veel meer geld vragen dan nodig is. Er werd ons zelfs gezegd dat wij zélf de schade hadden veroorzaakt. Onmogelijk, aangezien dit hele verhaal tien dagen vóór de ondertekening van de akte is gestart.”

Sindsdien bevinden Dieuwer, Nele en hun kinderen zich in een veel te lang aanslepend verhaal. “We dachten dat we ons droomhuis hadden gevonden, maar het is een regelrechte nachtmerrie geworden. Het enige wat we willen, is ons leven verder uitbouwen en onze kinderen gelukkig maken. Maar plots keken we aan tegen een jarenlange procedure en advocatenkosten. De kosten voor een nieuw dak, de oorzaak van alle problemen, worden op zo’n 28.000 euro geraamd. De verkopers stelden ons een minnelijke schikking van 5.000 euro voor, maar dat is veel te weinig. We hebben dan zelf een tegenvoorstel van 10.000 euro gedaan en zouden de rest van het bedrag zelf opleggen, maar sindsdien is het windstil aan de overkant. En staan we nog altijd even ver.”

50.000 euro kosten

Twee weken geleden werd het verhaal nog wat erger. Rond 22 uur ‘s avonds donderde plots een groot deel van het plafond in de woonkamer naar beneden. “Opnieuw een gevolg van het slecht geplaatste dak. De houtstructuur is volledig rot. Gelukkig lagen onze kinderen al in bed, want het neergestorte deel belandde pal op de verzorgingstafel van onze jongste zoon. We mogen er niet aan denken dat een van onze kinderen onder die puinhoop was terecht gekomen… De brandweer is moeten langskomen en raadde ons aan om het hele plafond uit te breken. Anders zou ons huis onbewoonbaar verklaard worden.”

Dieuwer en Nele schatten de totale kosten op zo’n 40 tot 50.000 euro. “Na lang aandringen bij onze brandverzekering zouden we nu toch eventueel een deel van de meest recente schade vergoed krijgen. Maar verder staan we in de kou. De notaris van de verkopers keek bij de aankoopakte al de andere kant op, het immokantoor heeft met dit verhaal niks te maken… En op onze eigen brandverzekering kunnen we geen beroep doen, want de oorzaak van de schade dateert van voor dit onze eigendom was. Onze familiale verzekering komt ook niet tussen en de aannemer die de verkoper aanvankelijk nog stuurde, wil geen offerte opmaken. Een architect die gespecialiseerd is in gerechtelijke dossiers zei ons zelfs onomwonden dat we dit huis nooit hadden mogen kopen en beter zelf voor de kosten zouden opdraaien.”

Dat is wat Nele en Dieuwer nu zullen doen. “We hebben geen andere keuze dan een extra lening afsluiten en de renovatiewerken op eigen houtje uitvoeren. We zullen zoveel mogelijk zelf doen, maar bepaalde zaken zijn echt specialistenwerk en die kosten veel geld. Het is de enige optie die ons nog rest. En die zullen we benutten, want een procedureslag van vijf tot tien jaar zou ons alleen maar meer de dieperik induwen.”

De vorige eigenaars van de woning zijn karig met commentaar. “Wij beraden ons”, klinkt het.

Voor en na, zo ziet de woonkamer van het getroffen gezin er uit:

Wat als... je droomhuis een nachtmerrie wordt

Wat als... je droomhuis een nachtmerrie wordt

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier