Bakker op rust Rudolf Platteau vond na meer dan 40 jaar zijn oud-leerling Hiroshi terug, aan wie de Waregemnaar de bakkersstiel leerde. Ondanks verschillende pogingen op uit te vissen waar de Japanner en zijn familie eigenlijk verbleven, bleek het allemaal niets op te leveren. Tot februari vorig jaar Rudolf een seintje kreeg van ene Rudy Bertels uit Grobbendonk. Wat daarop volgde is een merkwaardig verhaal.
Het was van 1972 tot 1975 en bijgevolg meer dan veertig jaar geleden dat bakker op rust Rudolf Platteau in zijn bakkerij aan de Churchilllaan met Hiroshi een leerling uit Japan op logement had. Hij leerde hem de stiel. Na afloop hoorde hij nooit meer van hem, ook niet als de Japanner weer in zijn thuisland zelf een bakkerij opstartte.
Ik beschouwde Hiroshi bijna als mijn vierde kind
“Wij hadden al jarenlang maar tevergeefs naar de woonplaats van Hiroshi gezocht“, licht Rudolf Platteau toe. “Dat leverde allemaal niets op. Ook niet nadat de Waregemse familie Hobo van het gelijknamige chickensexingbedrijf zelf verschillende contacten in hun land van herkomst hadden gelegd. Neen, dus. Ik dacht dat wij van onze vroegere leerling nooit meer iets zouden horen. Hoewel hij toch bij ons drie jaar in de bakkerij had gewoond en er de stiel had aangeleerd. Maar kijk, het was donderdag 21 februari 2018 dat ik van een tot dan voor mij onbekende Rudy Bertels uit Grobbendonk verneem dat hij tijdens een rondreis in Japan ook op het eilandje Yakushima terechtkwam en er onder andere een dorp helemaal in het zuiden van het eiland bezocht. Daar vond hij een bakkerij waar hij binnenstapte. En de grote chef van de zaak bleek Hiroshi te zijn, onze leerling van zoveel jaren geleden, die er sinds zijn vertrek uit Waregem een mooie bakkerij van had gemaakt. Daar zijn nu vooral zijn kinderen actief. Toen ik dat vernam, moest ik toch wel even naar adem happen en kwamen al die herinneringen van toen weer naar boven. Niet alleen voor mij maar voor iedereen van mijn familie was en blijft die donderdag 21 februari in het geheugen gegrift. Want het was de eerste keer dat wij na zo lang wachten iets vernamen van Hiroshi.”
Zevenenveertig jaar geleden was het toenmalig burgemeester Marcel Coucke die samen met Paul Hobo, de stamvader van de Chickensexing Company, aan bakker Rudolf Platteau kwam vragen of hij een Japanse jongeman in de bakkerij kon laten logeren. Dat was Hiroshi die op dat moment al een stevige reis door Europa had gemaakt. Hij was vanuit zijn geboorteland naar het Russische Vladivostok getrokken, nam er de Trans-Siberisch Express, reisde door Polen en Duitsland naar zijn bestemming in Parijs waar hij de Westerse maatschappij volop leerde kennen. Van de Franse hoofdstad kwam hij uiteindelijk in Waregem terecht.
“Hiroshi was meteen geïnteresseerd in het brood dat wij bakken”, aldus Rudolf Platteau. “Gaandeweg en week na week leerde hij het vak en hielp hij mee in het atelier en de winkel. Dat duurde zo’n drietal jaren. Dan nam hij afscheid van ons en van Waregem om terug naar Japan te gaan waar hij zelf bakker zou worden en er een zaak openen. Daarin is hij zeker geslaagd. Meer nog: Hiroshi bakt nog altijd op dezelfde manier zoals ik die hem heb aangeleerd. Maar hij gebruikt wel veel desem, een verschil met het brood van bij ons.”
Dankzij Rudy Bertels, die zelf al een vijftal jaren Japans studeert en elk jaar voor ten minste een maand naar het Land van de Rijzende Zon afreist, kon Rudolf direct in contact komen met zijn oud-leerling uit het Verre Oosten. Dat was tegelijk een geweldig en ontroerend moment.
Kind van het huis
“We spraken elkaar voor het eerst na zoveel jaren. Ik moet zeggen: dat doet wel iets met de mens. Zeker ook omdat wij Hiroshi als kind van het huis beschouwden, bijna als ons vierde kind. De vreugde om elkaar te horen was heel bijzonder groot. En vanaf dat moment groeide bij ons het idee om naar het eiland van Hiroshi te reizen en hem een bezoek te brengen. Dat doe je wel op een-twee-drie. Je moet zoiets goed voorbereiden, afspraken maken en dergelijke meer. Dat lukte allemaal. En zo verbleven wij dit jaar van 10 tot 25 april in Japan.”
Samen met zoon Bernard en zijn echtgenote Cindy, met zijn dochter en haar vriend, boekte Rudolf een vliegtuig naar het gekozen vakantieoord voor wat niets meer en niets minder een persoonlijke historische ontmoeting werd. Zij verbleven drie dagen bij Hiroshi.
“Voor mij was zeker het allereerste weerzien, die eerste ontmoeting na zoveel jaren echt ontroerend”, dixit Rudolf Platteau. “Heel veel emo kwam eraan te pas. Maar ook veel genegenheid. Het leek erop alsof alles pas gisteren was gebeurd, alsof er geen meer dan veertig jaar tussen lagen. De Japanners gaan bij je bij de begroeting geen hand nemen en blijven wat opstand staan, met een buiging en zo. Maar bij Hiroshi was daar niets van te merken. Hij vergat eventjes de Japanse etiquette en schudde mij vriendelijk de hand. Wij omhelsden elkaar als echte, oude vrienden. Dat was een moment om nooit te vergeten. De zoektocht naar mijn Japanse leerling van weleer is nu voorbij. Ik heb hem gezien en ermee gepraat. Zeker ook met zijn familie. En uiteraard over de bakkersstiel. Daaruit bleek alvast dat hij nog alles weet van wat ik hem indertijd aanleerde. En Rudy Bertels die intussen een goeie kennis van ons is geworden, begeleidde ons tijdens onze reis in het land. Hij ging mee op bezoek bij Hiroshi, samen met zijn vrouw en schoonmoeder. Hij ontving ons met pistolets zoals wij die nu nog altijd zelf bakken in onze zaak en met taart. Zelf heeft Hiroshi een heel mooie, goed beklante bakkerij waarvan hij nog altijd de chef is, de patriarch die waakt en ervoor zorgt dat het allemaal vlot draait. Helemaal volgens de regels van de stiel.”
Wat er nu allemaal volgt is wel duidelijk voor Rudolf en zijn familie. Zij blijven in contact met Hiroshi. En het ziet ernaar uit dat de Japanse vriend heel vlug een tegenbezoek wil plannen aan zijn Waregemse leraar-bakker.
“Dat tegenbezoek zit er zeker aan te komen”, weet Rudolf Platteau. “Wanneer precies? Dat weten wij nog niet. Maar als het zover is, dan zou ik Hiroshi zeker laten kennis maken met onze stad. En misschien overwegen burgemeester en schepenen wel om hem te ontvangen op het stadhuis.”
Rudolf is, als een van de stichtende leden van de Waregemse VTB Fotoclub, bezig met alle beelden en foto’s van zijn verblijf in Japan te ordenen. Met al het materiaal zal hij een documentaire maken die de Waregemnaars allicht te zien krijgen tijdens de eindejaarsshow van de fotoclub in cultuurcentrum De Schakel. (Jan Decock)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier