Waregemnaar Michel Verschuere neemt opslagbatterij met equivalent van vijf miljoen smartphones in gebruik

Michel Verschuere. © HDV
Redactie KW

Michel Verschuere (43) neemt volgend jaar met zijn bedrijf Yuso de grootste opslagbatterij ooit in België in gebruik. Dat is belangrijk voor het hoogspanningsnet. De man is het levende bewijs dat een opleiding in het VTI niet alleen de perfecte springplank kan zijn voor universitaire studies maar ook voor de oprichting van een succesvolle onderneming. “Waar ik maar kan, breek ik een lans voor het technisch onderwijs”, zegt hij.

Yuso heeft zijn stek aan de Kalkhoevestraat 1 in het Bedrijvencentrum van Waregem, maar behalve stichtend zaakvoerder Michel Verschuere is er van de zeven werknemers niemand aanwezig op de dag van het interview. “Wij kunnen dan ook overal werken”, zegt hij. “Mijn collega-zaakvoerder Bart Pycke werkt bijvoorbeeld vaak vanuit zijn woonplaats Genève en één van onze mensen woont en werkt in Macedonië. Het is niet nodig dat iedereen hier lijfelijk aanwezig is. Uiteindelijk is er hier alleen maar kantoorruimte en kunnen we alles regelen met videoconferenties en live gesprekken via het platform van Google Hangouts.”

We hebben de opslagbatterij symbolisch voor het eerst uitgetest toen de koeltoren in 2017 opgeblazen werd

Yuso bestaat nog maar zeven jaar, maar jullie kunnen binnenkort wel pronken met een mooie realisatie?

“Vorig jaar hebben we een terrein aangekocht op de oude steenkoolcentrale van Ruien. Daar willen we een opslagbatterij bouwen met het equivalent van vijf miljoen smartphonebatterijen. De bedoeling daarvan is om die dan te verbinden met de installaties van Elia, de netbeheerder van het hoogspanningsnet.”

“Met die batterij willen we elektriciteit opslaan als er te veel is op het net om die dan weer vrij te geven als er minder is. Het is niet goed als er te veel schommelingen zijn op het hoogspanningsnet. Is er te veel elektriciteit, dan bestaat het risico dat elektrische toestellen stuk gaan. Een paar maanden geleden hebben we de bouwvergunning ontvangen en zoals het er nu naar uitziet kunnen we beginnen te bouwen in maart of april van volgend jaar. Tegen eind 2020 willen we de batterij in gebruik nemen. We werken hiervoor samen met Nippon Koei, een groot Japans bedrijf.”

Yuso integreert daarbij hernieuwbare en duurzame energiebronnen. Is het belangrijk om met ‘groene’ stroom te kunnen werken?

“Voor mij is dat essentieel. Het is al twintig jaar duidelijk dat we de CO2-uitstoot drastisch moeten verminderen. Dat moet een topprioriteit zijn voor iedereen. Ik wil zelf een planeet kunnen doorgeven aan mijn kinderen die leefbaar blijft. We hebben slechts één planeet en moeten er zorg voor dragen. Groene stroom is daarbij dus van essentieel belang.”

Doet het je iets om aan de slag te zijn op die site in Ruien, waar die steenkoolcentrale met zijn koeltoren vele jaren een herkenningspunt was?

“Ja. Dat we nu met groene energie experimenteren op een plaats waar voordien elektriciteit werd opgewekt met fossiele brandstoffen vind ik wel apart. We hebben die opslagbatterij trouwens voor het eerst uitgetest op de dag dat de koeltoren en enkele schoorstenen van de centrale in 2017 opgeblazen werden. Achteraf gezien vond ik dat daar toch wel wat symboliek in zat.”

Yuso groeit elk jaar. Hier zit een tevreden man neem ik aan.

“Zeker. De laatste vijf jaar kunnen we zelfs spreken over een vertienvoudiging van het aantal contracten. Inmiddels werken we in totaal ook met negen mensen maar we blijven wel op zoek naar computeringenieurs. Al zijn we er van overtuigd nieuwe personeelsleden te kunnen blijven aantrekken in deze groeiende, opwindende en technologische markt waarin we werken.”

Eén van de mensen die je recent in dienst hebt genomen is Nicolas Roose, bekend omdat hij in Waregem het weer voorspelt via Facebook.

“Nicolas is belangrijk voor ons. Hij gaat iedere dag op zoek naar subtiele veranderingen in het weerbeeld en bekijkt ook de invloed daarvan op de energiemarkt. Voor ons is het zeer nuttig om daarover goed geïnformeerd te zijn. Zo kunnen we ook beter de productie aan elektriciteit per het weer inschatten.”

Waar ik kan, breek ik een lans voor het technisch onderwijs

Je hebt ooit nog zonnepanelen verkocht. Had je toen contact met het Waregemse zonnepanelenbedrijf Enfinity van Patrick Decuyper?

“Ik kende daar wel wat volk in elk geval en kan ook zeggen dat daar zeer bekwame mensen werkten. Zonnepanelen worden nu helaas te vaak geassocieerd met het vele overheidsgeld dat er tot op vandaag nog altijd naar toe gaat. We betalen met zijn allen nog altijd de rekening voor de certificaten die uitgereikt worden op zonnepanelen. Wat te weinig wordt benadrukt, is dat België een van de landen is met het hoogste percentage aan zonnepanelen per inwoner. In de strijd tegen de klimaatopwarming is dat van groot belang. Dat mag ook wel eens belicht worden.”

Waarom ben je ondernemer geworden?

“Ik vermoed toch dat het ergens in het bloed zit. Mijn ouders waren dan wel leraars en geen zelfstandigen maar een oudere zus van mijn moeder runde een bedrijf in Bernina-naaimachines. Ook mijn overgrootvader Oscar Verschuere (die in 1917 gedood werd door de Duitse bezetter en naar wie een straat genoemd is in Waregem, red.) handelde in lederwaren.”

Jouw onderwijstraject lijkt wel gemaakt voor een promo-campagne voor het technisch onderwijs. Gestart in het VTI, met succes geëindigd aan de unief.

“Ja, misschien is dat wel zo. Ik heb wel eerst een jaar school gelopen in het Heilig Hartcollege. Mijn vader werkte daar als leraar Frans en de druk was groot om mij daar ook te laten starten, ook al was dat niets voor mij. Toen ik daar een B-attest kreeg, ben ik overgestapt naar het VTI in Waregem. Mijn ouders hadden daar een heilige schrik voor, omdat ze dachten dat ik daar in een slechte omgeving zou terechtkomen en reddeloos verloren zou zijn. Dat was het beeld dat ze hadden over het VTI en jammer genoeg denken wel meer mensen op die manier over scholen die technisch onderwijs aanbieden. In elk geval was het voor mij alsof ik de heilige graal ontdekt had toen ik in het VTI terecht kwam. Ik kon plots in de school doen wat ik thuis zo graag en zo veel deed: met mijn handen iets maken. Ik volgde dan wel industriële wetenschappen (IW), maar er was toch veel praktijk en ik bloeide daar dus helemaal open. Uiteindelijk hebben mijn ouders ook wel ingezien dat die opleiding het beste was wat mij kon overkomen. Daarna kreeg ik ook de smaak te pakken om verder te studeren en volgde ik eerst de studies industrieel ingenieur vooraleer ik me aan de universiteit inschreef voor de richting natuurkunde. De eerste twee jaar deed ik dat in de Kulak in Kortrijk, nadien trok ik naar de KU Leuven waar ik met grootste onderscheiding ben afgestudeerd. Daarna heb ik nog met succes gedoctoreerd.”

Indrukwekkend. Heeft het VTI van Waregem je nog nooit gevraagd om eens te gaan spreken over jouw onderwijsloopbaan?

“Neen, maar mocht het VTI daar interesse in hebben, wil ik dat met plezier doen. Ik ben in elk geval een groot verdediger geworden van het technisch onderwijs en ik vind het jammer dat de VTI’s in het algemeen het zo moeilijk hebben om leerlingen aan te trekken. Mijn vooropleiding in het VTI was van groot belang voor mijn latere studies, ook al heb ik hard moeten werken om te komen tot op het punt waar ik nu sta.”

Word jij nooit vergeleken met de voormalige manager van Anderlecht die dezelfde naam heeft als jou?

“Als ik naar Brussel bel, gebeurt het wel eens dat ik aangesproken word als ‘monsieur Michel’. Sommigen denken echt dat ze Michel Verschueren aan de lijn hebben. Dat is wel grappig vind ik en ook een voordeel. Daardoor onthouden mensen makkelijker mijn naam. Overigens zijn onze familienamen niet helemaal dezelfde. Van de gewezen manager van Anderlecht is het Verschueren, met n achteraan.” (Freddy Vermoere)

BIO:

Privé

Michel Verschuere (43) woont samen met Evelyne Adamczewska (40). Michel is een geboren en getogen Waregemnaar, Evelyne is afkomstig van Oostenrijk. Ze hebben samen twee kinderen: Fievi (5) en Laurant (8 maanden). Ze wonen in Het Veen.

Opleiding en loopbaan

Michel heeft industriële wetenschappen gevolgd in het VTI. Daarna heeft hij de studies industrieel ingenieur gevolgd in Kortrijk, waarna hij ook de opleiding natuurkunde aan de KU Leuven met de grootste onderscheiding wist af te ronden. Daarna deed hij nog een doctoraat.

Michel werkte onder meer bij GDF Suez (nu energiebedrijf Engie) vooraleer hij in 2012 samen met Bart Pycke Yuso oprichtte. (vfb)

De tips van Michel:

Favoriet restaurant

“Dat is restaurant Hobo’s. Je hebt er een ruim aanbod aan gerechten, lekker en verfijnd. Toch kies ik vaak Japans. In de buurt, net over de grens met Wortegem-Petegem, heb je ook De Bistronoom. Daar spring ik ook graag binnen. Ook daar bevalt de kaart me. Bovendien gaat het daar om een huis ingericht als restaurant. Ik hou daar wel van.”

Favoriet café

“Ik ben geen caféganger maar eentje wil ik toch: De Fazant. Daar gaan we op vrijdag wel eens iets drinken als het werk er op zit. Bij mooi weer is het heerlijk zitten op het terras. Je hebt aan de ene kant wel die drukke Waregemseweg, maar aan de achterkant zit je bijna in de Wortegemse bossen.”

Favoriete winkel

“Ik ben een echte boekenfreak en spring graag binnen in De Standaard Boekhandel. Mijn vader zei vroeger altijd: alles wat je van kennis nodig hebt, vind je in boeken. Vandaag zou je weliswaar kunnen zeggen dat je daarvoor op het internet moet zijn, maar voor mij blijven boeken echt het van het.”

“Ik hou van technische boeken, geschiedenis, internationale politiek en dan spring ik dus graag eens binnen in De Standaard om te zien wat er binnen is. Een tijd geleden heb ik er mij de memoires aangeschaft van Winston Churchill.”

Favoriete plek

“Ik las eerder in deze krant in een interview met Frédéric Cras (zaakvoerder van houthandel Cras, red.) dat hij graag naar de wekelijkse markt komt in Waregem. Wel ik moet hem daarin bijtreden. Ik hou eveneens van de wekelijkse markt van Waregem. Ook de stadionvijvers kan ik waarderen. Het is er heerlijk wandelen.”

Favoriete reisplek

“Dat is Wenen, een echte wereldstad. Ik heb er gestudeerd en ook mijn partner leren kennen en sinds dan ben ik verliefd op die stad. Ik heb er ook een appartement en ga daar graag om me te ontspannen en om er cultuur op te snuiven.”

“Ik hou van muziek en van kunst en daar kan ik daar tijd voor maken. Typisch voor Wenen zijn ook de vele groene zones en de groene gordel.” (vfb)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier