Waregemnaar Bruno Vanwynsberghe start tweede seizoen als ballonvaarder

"Mensen zijn vaak verrast dat ze bij het opstijgen in Waregem al Gent kunnen zien liggen", weet Bruno Vanwynsberghe. © HDV
Freddy Vermoere
Freddy Vermoere Medewerker KW

De regen en de wind van de voorbije weken waren nog spelbreker, maar zeker vanaf april gaan we de luchtballonnen opnieuw zien varen bij mooi weer. Bruno Vanwynsberghe (35) kijkt ernaar uit. Vier jaar geleden moest hij nog de knepen van het vak leren, binnenkort start hij al zijn tweede volledige seizoen als piloot.

In of aan het huis van Bruno Vanwynsberghe (35) in de Vredestraat is er niets wat verwijst naar luchtballonnen of ballonvaarten. “Dat klopt. Ik beschik zelf ook niet over een luchtballon maar verzorg wel commerciële vluchten voor Luchtdopen Ciers (FLYbird) in Hulste. Daar heb ik het vak ook geleerd.”

Je doet regelmatig ballonvaarten maar helpt ook collega-ballonvaarders. Van waar komt die passie?

“Het is voor mij de ideale uitlaatklep. Het gevoel van vrijheid dat je ervaart hoog in de lucht, is enorm. Bovendien zorgt mijn passie er ook voor dat ik veel nieuwe mensen leer kennen. Zo zijn er de passagiers die meevaren, maar ook de landbouwers met wie we in contact komen na de landing. Bovendien is er een hele ploeg vrijwilligers betrokken bij zo’n vlucht, inclusief volgers die meerijden met de auto. Dat is een hechte vriendenclub.”

Is de streek rond Waregem geschikt om een luchtballon te laten opstijgen en landen?

“Dat valt wel mee. Opstijgen doen we vaak op een veld in of net buiten het centrum van Waregem. Daar bestaan afspraken over want je kan niet overal zomaar opstijgen. Landen kan op weilanden of op akkers van landbouwers. Als ballonvaarder is het veel moeilijker om te landen in de streek rond Doornik of Moeskroen. Beide steden zijn dicht bebouwd en hebben weinig open terreinen.”

Privé

Bruno Vanwynsberghe (35) is getrouwd met Julie Tieberghien (35). Ze hebben samen twee kinderen: Mette (6) en Klara (4) en wonen in de Vredestraat in Waregem.

Loopbaan

Bruno volgde elektromechanica met optie automatisering aan hogeschool Vives in Kortrijk. Hij werkt nu bij de dienst automatisering van De Watergroep.

Vrije tijd

Vier jaar geleden begon Bruno met ballonvaren. Nu verzorgt hij regelmatig commerciële vaarten in de streek rond Waregem, in opdracht van Luchtdopen Ciers (FLYbird) in Hulste. Daarnaast helpt hij ook mee met andere ballonvaarders.

Hoeveel kilometer heb je na een doorsnee vlucht van een uur afgelegd?

“Dat hangt er van af. Als er veel wind is, dan kan dat oplopen tot 30 kilometer, maar meestal blijft dat beperkt tot maximaal de helft daarvan. Echt hard waaien mag het niet doen. Dan stijgen we niet op. Tien knopen is het maximum, dat staat ongeveer gelijk met een kleine 20 kilometer per uur.”

Waar geniet je het meest van als je over Waregem vliegt?

“De meest opvallende plaatsen zijn de hippodroom, het stadion van Zulte Waregem en de stadionvijvers. Ook de Amerikaanse begraafplaats Flanders Field ziet er erg mooi uit vanuit de lucht. Wat me verder altijd opvalt zijn de unieke landschappen, zeker bij een ochtendvaart, en de vele privézwembaden in de tuinen.”

In de Alpen heb je altijd zuurstofmaskers bij omdat de lucht ijler is

Waar zijn de passagiers vooral van onder de indruk?

“Vaak zijn ze verrast als ze vaststellen dat je Gent al kunt zien liggen als we opstijgen in Waregem. Verder proberen ze zich zo snel mogelijk te oriënteren om hun eigen huis terug te vinden. Als het kan, probeer ik wel wat uitleg te geven. Zeker eens we onze minimumhoogte van 300 tot 400 meter bereikt hebben, is er wel eens tijd voor een babbeltje. Al blijf ik geconcentreerd, zeker bij het opstijgen en het dalen.”

Zijn er nooit spanningen tijdens zo’n luchtdoop?

“De meesten zijn heel relaxed en genieten van wat ze te zien krijgen. Vaak vertellen mensen me bij de start wel dat ze hoogtevrees hebben. Dan stel ik hen gerust en wijs er hen op dat het gevoel in de mand heel anders is dan als je bijvoorbeeld op een ladder staat en zelf je evenwicht moet zien te behouden.”

Waregemnaar Bruno Vanwynsberghe start tweede seizoen als ballonvaarder
© HDV

Ben je nog nooit in de problemen gekomen in de lucht?

“Neen, al kan de wind het landen wel wat moeilijker maken. Dan is het mogelijk dat ik een sleeplanding moet maken. Dat wil zeggen dat de mand lichtjes kan kantelen op de grond. Maar het is niet zo dat de passagiers dan over elkaar tuimelen. Die mand is namelijk gecompartimenteerd.”

Je hebt al meegevlogen als copiloot in de Alpen. Verloopt dat anders dan de gemiddelde commerciële vlucht in onze streek?

“In de Alpen heb je standaard zuurstofmaskers bij omdat de lucht daar ijler is en er voor kan zorgen dat je draaierig wordt. Daarom is er bij dergelijke vluchten niet alleen een piloot mee, maar ook een copiloot. We vliegen er ook hoger dan in ons land doorgaans het geval is. De omstandigheden zijn er moeilijker door de veranderlijkheid van de wind. Door de Alpen vliegen is wel een ervaring apart en enig mooi als je boven de bergen vaart. Ons team doet jaarlijks mee aan festivals in het buitenland. Dat is in het Oostenrijke Alpendorp Filzmoos maar verder ook in Metz, in Elzas-Lotharingen. Daar kan het tweejaarlijkse festival tien dagen duren en stijgen er op hetzelfde ogenblik 300 tot 400 ballonnen op.”

Zoek je ook het avontuur op als je op reis gaat?

“Neen, meestal kiezen mijn vrouw en ik voor rustige vakanties met onze twee kleine kinderen.”

Wie interesse heeft om volger te worden, kan mailen naar brunovanwynsberghe@gmail.com.

(Freddy Vermoere)