Wakker voor Vrede spreekt over waardig werk in Sint-Pauluskerk in Langemark

Aan de overlegtafel zuster Jeanne Devos en KAJ-man Stefaan Degryse over jongeren. © PCO
Redactie KW

Vredeswake stelt dat waardig werk voor iedereen een basisvoorwaarde is.

Naar aanleiding van 100 jaar ‘Groote Oorlog’ wordden van 2014 tot 2018 twaalf vredeswakes georganiseerd in de Sint-Pauluskerk in Langemark. Tijdens de achtste editie behandelde Wakker voor Vrede vijf criteria om werk waardig te kunnen noemen. Stefaan Degryse van KAJ sprak over de totale onzekerheid van uitzendarbeid naar inkomen. “Vooral jongeren snakken naar zekerheid. Dat heb ik ervaren toen ik bij Ieperse uitzendkantoren kampeerde en hun verhalen registreerde.”

Zuster Jeanne Devos sprak over het titanenwerk dat ze in India verrichte voor dienstmeisjes en huispersoneel. “Ons werk is ontstaan uit ergernis toen een 13-jarig zwanger dienstmeisje bij ons aanklopte. Ondertussen zijn 90 miljoen jonge mensen in India bevrijd van slavenarbeid na de goedkeuring van een conventie door internationale arbeidsorganisatie (IAO), waaraan het ACV meewerkte.”

Ontplooiingskansen via opleidingen

De werknemers van Deknudt uit Deerlijk krijgen ontplooiingskansen door op kosten van de werkgever opleidingen te kunnen volgen. “Een personeelslid volgde fotografie en neemt nu de kiekjes op het werk”, zei hr-man Rik Vandermarliere. Rik Dewulf pleitte voor bezieling op het werk en liefde voor het vak. “Je jeunen“, klonk het

Aangrijpend was het relaas van veranderingscoach Catherine Carton. Ze verloor een kindje door een medische fout. Door in gesprek te gaan met het ziekenhuis, te kijken hoe het voorkomen had kunnen worden en daaraan positieve acties te verbinden, kreeg ze haar kracht terug. “Ik heb door het proces me leren onthechten van een realiteit. Vroeger werkte ik in een farmaceutisch bedrijf. Nu begeleid ik mensen door problemen bespreekbaar te maken en tijd te nemen.”

Geweld bracht welvaart

Professor Emmanuel Gerard van het HIVA kaderde waardig werk historisch. “Het is pijnlijk, maar de sociale verworvenheden zijn het resultaat van veel geweld. Het valt te lezen aan de IJzertoren ‘Hier mijn bloed, wanneer ons recht?’. Na de Eerste Wereldoorlog leidde dat tot de oprichting van de Volkerenbond en de internationale arbeidsorganisatie. Na de Tweede Wereldoorlog werd de sociale zekerheid uitgebouwd. Maar ze vergaten hun vroegere kolonies dezelfde rechten te gunnen. Daar hebben multinationals van geprofiteerd en ongelijkheid in de wereld geïnstalleerd. Als men spreekt over menselijk kapitaal, moet je ook zieken en werklozen een plaats geven.”

Op het einde van de zitting werd het succes van ‘de verklaring van Langemark’ geduid. 2.500 mensen tekenden de petitie. Voorzitter Peter Peene riep op niet onverschillig te worden en te kiezen voor een cultuur van ontmoeting in plaats van polarisatie.

(pco)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier