Waarom Vrouwendag nog altijd broodnodig is: 12 KW-vrouwen over ‘hun’ dag

Redactie KW

Maandag 8 maart is Internationale Vrouwendag. Is dat anno 2021 nog altijd nodig, vroegen we aan de twaalf vrouwen op onze redactie. Ja, klinkt het unaniem.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Wij stelden de twaalf vrouwen van onze redactie drie vaste vragen:

1. Is het in 2021 nog altijd nodig dat er iets als Vrouwendag bestaat?

2. Beperkte je vrouw-zijn je al in het verwezenlijken van je dromen?

3. Naar welke vrouw kijk je op?

“Obstakels hebben me een stem gegeven” (Mieke Verhelle, Chef Nieuws)

1.“Alle aandacht voor de fundamentele ongelijkheid tussen mannen en vrouwen is belangrijk. Nog altijd is er een loonkloof van 10 procent in België. Vrouwen kunnen nog altijd niet zelf beslissen over hun eigen lijf als het op abortus aankomt.”

2.“Mijn vrouw-zijn heeft mijn dromen niet in de weg gestaan, maar ik heb altijd het gevoel gehad dat ik er langer over deed dan mijn mannelijke collega’s. Ik had vaak het gevoel over het hoofd te worden gezien, bijna onzichtbaar. Mede door die obstakels heb ik wel geleerd om mijn stem luider te laten klinken.”

3.“Conny Vandendriessche, ceo van House of HR, die groot werd zonder groots te willen zijn. En die op haar eigen manier onrecht uit de wereld helpt door vrouwen en vluchtelingen dat extra duwtje te geven zodat ze hun eigen weg kunnen gaan. Mijn moeder, die mij alle kansen gaf om mijn eigen keuzes te maken en aanmoedigde om nooit afhankelijk te worden van een andere persoon.”

“Je persoonlijkheid, dat is waar het om draait” (Jozefien Eggermont, opmaakredacteur)

1.“Vrouwendag en Mannendag zijn allebei minstens even belangrijk. Het gaat om zoveel meer dan emancipatie of het verschil tussen mannen en vrouwen. Of je nu m, v of x bent: je persoonlijkheid, daar draait het om.”

2.“Er wordt inderdaad vaak in clichés gedacht. Mij hindert dat niet. In een relatie is communicatie de basis van alles. Als je uitspreekt wat je wil verwezenlijken, kan je ernaar toe werken. Je moet doen wat bij jou als persoon past, los van gender. Dat kan anno 2021 gelukkig op heel wat vlakken.”

3.“Ik kijk naar alle vrouwen op. Ze doen het toch maar hé, op hun eigen en unieke manier. Heel inspirerend.”

“Ik blijf strijden voor gelijkwaardigheid” (Goedele Verrecas, reporter KW Weekend)

1.“Zonder de kaart van het feminisme te trekken, geef ik hier een volwaardige ja op. Doorheen de voorbije jaren ben ik verschillende keren geconfronteerd met de lagere carrièrewaardering van vrouwen ten aanzien van mannen binnen eenzelfde bedrijf. Ik blijf hopen en strijden voor gelijkwaardigheid.”

2.“Neen. Een positieve en ambitieuze visie helpen je vooruit in het verwezenlijken van je dromen.”

3.“Ik hou van power statement , creativiteit en eigenheid. Denk aan Annie Leibovitz, Erykah Baddu, Aretha Franklin, Stephanie Gilmore, Jolanda Neff, Eileen Gray…”

“Nog veel werk aan de winkel” (Martine Verkindere, coördinator native advertising)

1.“Zeker weten! We hebben al een hele weg afgelegd, maar er is nog altijd op tal van vlakken een grote kloof tussen mannen en vrouwen. Vrouwen leveren belangrijke bijdragen tot beslissingen, beleid en wetten, maar toch bestaan de meeste regeringsleiders en staatshoofden nog altijd voornamelijk uit mannen.”

2.“Als kind werd ik vaak geconfronteerd met het cliché van mannen gaan werken en vrouwen blijven thuis aan de haard . Gelukkig is daar een kentering in gekomen en hebben mijn ouders mijn keuzes altijd gerespecteerd.”

3.“Ik heb veel bewondering voor Jennie Vanlerberghe, oprichtster van de Belgische tak van Moeders voor Vrede. Maar ook voor alle vrouwen die hun mannetje staan, gelukkig zijn en hun dromen kunnen verwezenlijken.”

“Enorm veel bewondering voor Jennie Vanlerberghe” (Claudine Degryse, opmaakredacteur)

1.“Toch wel. De politiek is nog altijd hoofdzakelijk een mannenwereldje, voor bepaalde (kader)functies in bedrijven worden nog altijd meer mannen gekozen dan vrouwen én de verloning is nog altijd niet overal gelijk. Dat gaat er bij mij niet in.”

2.“Deels wel. Toen ik trouwde met een huisarts en mijn job in Mechelen opgaf om terug te keren naar West-Vlaanderen, is het me niet meer gelukt om als industrieel ingenieur aan de slag te gaan. Ik voelde op sollicitatiegesprekken vaak: wie getrouwd is met een dokter, gaat toch zelf niet meer werken als dat nodig is. Vooral niet als er kinderen zijn… Gelukkig is dat in de voorbije jaren wél al veranderd, merk ik.”

3.“Jennie Vanlerberghe uit Ieper. Wat zij allemaal verwezenlijkt heeft, in een tijd waar vrouwen het nog veel moeilijker hadden om op de voorgrond te treden of om hun idealen ook waar te maken… Daar heb ik veel bewondering voor.”

“Ongelijkheid en seksisme zijn er elke dag” (Thalisa Devos, chef KW Weekend)

1.“Aangezien vrouwen wereldwijd nog steeds moeten strijden voor gelijke kansen, broodnodig! Voor hetzelfde brood moeten zij nog steeds harder werken dan mannen. De kansen zijn niet gelijk. Soms is dat overduidelijk, vaak zit seksisme goed verdoken. Maar één ding is zeker: ongelijkheid en seksisme zijn er elke dag.”

2.“Persoonlijk heb ik niet het gevoel beperkt te zijn, al weet ik wel dat dit een absoluut privilege is. Heel veel vrouwen en meisjes over de hele wereld hebben niet de middelen en krijgen niet de motivatie mee om hun dromen te verwezenlijken.”

3.“Naar elke vrouw, man en x die strijdt voor eigen rechten en die van anderen. Mensen die doordringen bij alle mensen, ongeacht met welk geslacht ze zich identificeren, omdat ze intelligente dingen zeggen en doen.”

“Het verbetert, maar wel heel traag” (Isabel Deraedt, opmaakredacteur)

1.“Ja, absoluut. Op veel plaatsen in de wereld wordt de vrouw nog altijd als inferieur aan de man gezien, ook hier bij ons. Zo zijn het nog altijd vooral de vrouwen die de zorg van de kinderen op zich nemen, die de was en de plas doen en zien we nog altijd heel weinig vrouwen in topfuncties en bestuursraden of als presentator van een tv-programma. Toch zie ik hierin langzaam verandering komen, maar het gaat allemaal heel traag.”

2.“Eigenlijk niet, neen.”

3.“Ik kijk niet op naar één specifieke vrouw, maar wel naar alle vrouwen die sterk in hun schoenen staan. Ik denk nu bijvoorbeeld aan Roos Vormer, die ondanks dat haar man een bekend en professioneel voetballer is, ook haar eigen carrière heeft als spoedarts. Of aan vrouwen als Jennie Vanlerberghe, die zich onvermoeibaar blijven inzetten om het leven van vrouwen in derdewereldlanden te verbeteren.”

“Er zijn helaas nog voldoende strijdpunten” (Ann Vienne, opmaakredacteur)

1.“Zolang mannen en vrouwen niet gelijkwaardig zijn en geen gelijke kansen krijgen, is een initiatief als Internationale Vrouwendag positief. Er zijn vandaag helaas nog altijd meer dan genoeg strijdpunten zoals de loonkloof, recht op onderwijs, de ongelijke verdeling van huishoudelijke taken… Vrouwen hebben al een heel stuk weg afgelegd maar hebben toch nog een flink stuk te gaan.”

2.“Eigenlijk niet. Als kind heb ik ook nooit het gevoel gehad dat ik minder mocht/kon.”

3.“Er zijn best wel veel vrouwen die mijn bewondering krijgen. Zij die elke dag een (veeleisende) job combineren met een (druk) huishouden, de avonturierster die op haar eentje de wereld rondtrekt, de onderneemster die met succes haar eigen zaak uitbouwt…”

“Ook in 2021 zijn velen nog doordrongen van seksisme” (Talitha Dehaene, opmaakredacteur)

gf
gf

1.“Je hoeft maar één blik te werpen op de doorsnee reacties op sociale media en krantenwebsites over de zaak-Bart De Pauw om het antwoord op die vraag te weten. Heel veel mannen én vrouwen zijn anno 2021 nog steeds doordrongen van seksisme. Al denk ik niet dat Vrouwendag daar veel zal aan veranderen.”

2.“Niemand heeft mij ooit al vlakaf gezegd dat ze liever iemand met een extra Y-chromosoom de job gaven dan mij, maar ik heb al ettelijke keren dat gevoel gehad, ja.”

3.“De negen vrouwen in de zaak-BPD, omdat ze anderen beschermen tegen seksuele intimidatie belangrijk genoeg vinden om zelf door heel Vlaanderen door het slijk te worden gehaald.”

“Het zou nog wat sneller mogen gaan” (Nancy Boerjan, reporter KW Weekend)

Nancy Boerjan. (gf)
Nancy Boerjan. (gf)

1.“Ik merk dat die vraag me irriteert. En dan vooral omdat ik het inderdaad nog altijd nodig moet vinden om een vrouwendag te organiseren. We reizen naar Mars maar vrouwen moeten zich op deze wereldbol nog altijd verdedigen omdat ze mistoestanden dúrven aanklagen. Ik troost me met de gedachte dat Venus ook op het programma van de ruimtevaarders staat. Intussen mag het hier op vlak van gelijkheid gerust ook wat rapper vooruit gaan.”

2.“Dat gevoel heb ik niet. Als ik op werkvlak al kansen aan me heb zien voorbij gaan, heeft dat meer te maken met mijn persoonlijkheid dan met man of vrouw zijn.”

3.“Naar iedere vrouw die zichzelf durft te zijn. Zelf werk ik er nog elke dag aan, sinds ik veertig jaar geleden de kans liet liggen om bij de Cercle Ladies te spelen. Bang om voor manwijf versleten te worden. Stom zeg.”

“Ik kijk op naar echte carrièrevrouwen” (Miriam Bruneel, opmaakredacteur)

1.“Persoonlijk hecht ik er weinig belang aan, maar het is zeker niet slecht dat er op die dag extra aandacht gaat naar de rechten van de vrouw.”

2.“Niet echt. Het verwezenlijken van je dromen heeft volgens mij niet enkel te maken met het feit of je man of vrouw bent, maar eerder met de durf om de (financiële) uitdaging aan te gaan en soms ook met kansen krijgen.”

3.“Echte voorbeelden heb ik niet, maar ik kijk wel op naar echte carrièrevrouwen in de sport, politiek of het bedrijfsleven, zolang ze maar zichzelf blijven. Ik heb evenzeer bewondering voor vrouwen die zich op lokaal vlak engageren of verdienstelijk maken.”

“We zijn er nog lang niet” (Marlies Maddens, opmaakredacteur)

 © LUX likes family
© LUX likes family

1.“Ja! Kennen we niet allemaal een vrouw in onze vriendenkring die te maken kreeg met geweld? Kunnen alle ouders hun dochter met een gerust hart alleen de weg op sturen? Er werd al veel bereikt, maar we zijn er nog lang niet.”

2.“Ja en neen. Ik heb niet het gevoel dat me kansen werden ontnomen. Maar als fulltime journalist heb ik snel gemerkt dat de combinatie met een gezinsleven moeilijk is. De onvoorspelbaarheid van de job is moeilijk te combineren met kinderen. Ik zie ook dat veel vrouwen afhaken eens ze dertig worden. Mannen blijven langer in het vak.”

3.“Hier is een lofzang voor mijn hartsvriendin Lies Vandenberghe op z’n plaats. Ze is het eerste vrouwelijke sportanker op VTM Nieuws. En ze doet dat geweldig. Dat dat überhaupt een nieuwsfeit is, toont nog maar eens dat er qua gelijkheid nog wel wat werk aan de winkel is.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier