Waar ‘Ons Maatje’ langskomt, komt nooit nog ongewenst bezoek

Kurt Vandemaele
Kurt Vandemaele Reporter

Kurt Vandemaele trekt door de straten van Kortrijk en stelt aan de voorbijgangers één vraag: “wie ziej gie?”. Een vraag die velen onder ons zo vaak zouden willen stellen. De antwoorden krijg je hier te zien in de videoreeks ‘De Kortrijkzaan’. Leer de mensen uit je buurt kennen. Vandaag: Maatje. Rare naam? Niet zo als je bedenkt dat de namen van al haar broers en zussen met -Ma beginnen. Machtig, magistraal, maak kennis!

Werkelijk overal zit er een verhaal aan vast. Dat merkte ik ook nog toen ik Maatje Deleu tegenkwam bij Charade, het krantenwinkeltje tegenover de Delhaize-vestiging die eind vorig jaar met de grond gelijk gemaakt werd, en nu één gigantische put is. Een bouwput waaruit een nieuwe supermarkt moet oprijzen. Maar dit allemaal terzijde. Maatje dus. Net zoals wellicht velen vroeg ik me af of dit haar echte naam was. En prompt kreeg ik een verhaal.

De ouders van Maatje wilden dat al hun kinderen een naam hadden die begon met Ma. Ze had al twee zussen en een broer die Marjolein, Maaike en Mathias heetten. Blijkbaar waren Marcella, Marie, Marie-Louise, Marthe, Marianne en Marloes geen opties. En dus kreeg de wereld er een Maatje bij. Een naam is niet onbelangrijk. Want uiteindelijk smelt iedereen een beetje samen met zijn of haar naam. ‘What’s in a name?’ zeggen de Engelsen niet toevallig. En dat was ook wat ik dacht toen ik Maatje bezig hoorde. Een meisje zo spontaan en vriendelijk dat wellicht velen er meteen hun maatje in zien. Met zo’n naam moet je wel op je gewicht letten. Want stel dat je wat verzwaart, krijg je wellicht snel te horen dat er “een maatje meer zal nodig zijn.” En over de vis gaan we niet beginnen.

Nee, Maatje roept alleen gedachten aan vriendschap op. Ze was in Charade om er sigaretten te halen voor haar vriend. Vriendelijk als ze is. Ik zei het haar nog: da’s ongezond. Louis heet hij. Hij werkt in de 56, een etablissement in het straatje met de jongerencafés bij het station. Hij heeft haar beloofd te stoppen met roken als ze trouwen. Ik heb het haar gezegd: dan zou je best snel trouwen. Al is daar wellicht geen tijd voor. Ze zijn jong, er is zoveel dat ze eerst moeten doen. Tot voor kort werkte ook Maatje in de horeca. Ze heeft trouwens hotelschool gedaan. Maar ze zag de onregelmatige uren niet meer zitten, de lange werkdagen ook. En dus brengt ze nu alarmsystemen aan de man. Bij particulieren. Ze doet het graag, zegt ze. Ze is overal welkom om ervoor te zorgen dat niemand binnenkomt die niet welkom is. Het zou een slogan kunnen zijn: ‘Ik ben uw Maatje, laat me langskomen en je krijgt nooit nog ongewenst bezoek.’