Vzw Restart neemt historische reddingsboot Watson over

Franky Vancoillie, Danny Droogenbroodt en Enrico Riccolini van vzw Restart voor de oude Watson. © PETER MAENHOUDT
Hannes Hosten

Er is een oplossing voor de Watson III, de iconische reddingsboot die van 1948 tot 1980 in Oostende gestationeerd was. De vzw Restart neemt het schip over om het helemaal te restaureren en krijgt hiervoor de volle steun van de Oostendse haven. Vorige week lanceerden Watson-liefhebber Pierre Fourier uit Blankenberge en de Brugse vzw Archonaut, de huidige eigenaar van de Watson III, een noodkreet. En die kreeg snel gevolg. “Op een kwartier was het beslist”, zegt Danny Drooghenbroodt van de vzw Restart. “Wij willen een actieve haven. En daar hoort ook erfgoed bij.”

De Watson III is één van de drie reddingsboten die na de Tweede Wereldoorlog besteld werden voor de reddingsdiensten aan zee. De Watson I ging naar Zeebrugge, de Watson II naar Nieuwpoort en de Watson III naar Oostende. De Britse reddingsboten hadden een stevige reputatie vanwege hun hoge zeewaardigheid, zelfoprichtend vermogen en onzinkbaarheid door luchtdichte compartimenten. De Watson II is sinds kort weer eigendom van de stad Nieuwpoort, die het schip wil restaureren. De Watson I is in handen van de Blankenbergse vzw De Scute, maar in slechte staat.

Het Oostendse schip, de Watson III, werd op 12 juli 1948 te water gelaten en trad in 1980 uit dienst. De boot kreeg eerst een plaats in het Nationaal Visserijmuseum NAVIGO in Oostduinkerke, maar werd in 2002 overgedragen aan de Brugse vzw Archonaut, een opleidingsproject in samenwerking met de VDAB, waar schepen werden gerestaureerd. In 2013 werd het project stilgelegd toen de VDAB de subsidiëring stopzette.

Oostends ambassadeur

De vzw Archonaut mocht de nog niet gerestaureerde Watson III stallen op de site van een transportbedrijf in Zeebrugge, maar daar moest het schip nu dringend weg. Daarom lanceerden Archonaut en Watson-liefhebber Pierre Fourier uit Blankenberge vorige week een oproep in de media. Die viel niet in dovemansoren, want op woensdag 16 oktober keerde de Watson III al terug naar zijn vroegere thuishaven Oostende.

Watson is plezier om mee te varen. Alles gaat ervoor uit de kant, vooral de zee – liefhebber Pierre Fourier

“In een kwartier was het beslist”, zegt Danny Droogenbroodt van de vzw Restart, vooral bekend van de acties om de ferrylijn tussen Oostende en Engeland nieuw leven in te blazen. “Ook maritiem erfgoed is van bij het begin opgenomen in onze doelstellingen”, legt Danny uit. “Wij ijveren voor een actieve haven. En ook erfgoed hoort daarbij. We waren al een tijdje bezig met een ander schip, maar sprongen nu al eerder op de kar van de Watson III. De bedoeling is om het schip te restaureren en zeewaardig te maken.

Steun van haven

“We zullen een aparte cel oprichten, want een project als dit is voor ons totaal nieuw”, vertelt Danny. “Gelukkig krijgen we heel veel advies en steun van mensen uit de erfgoedsector. De restauratie wordt een meerjarenproject. We kijken in de richting van scholen en vrijwilligers om samen het restauratieteam te vormen. Private investeerders en sponsors zijn ook welkom. We zullen ook acties organiseren om centen te verzamelen. Omdat de Watson III erkend is als varend erfgoed, zullen we ook subsidies kunnen krijgen. Eens weer zeewaardig, willen we de Watson III gebruiken voor maritieme activiteiten, zoals excursies op zee of binnenwateren. Het schip kan ook een Oostendse ambassadeur worden op evenementen als Oostende voor Anker.”

Watson-liefhebber Pierre Fourier uit Blankenberge.
Watson-liefhebber Pierre Fourier uit Blankenberge.© HH

Haven Oostende stapt voluit mee in het (reddings)bootje en zorgt voor de nodige infrastructuur en logistieke ondersteuning. “Dit verhaal past perfect in onze nieuwe beleidsvoering”, zegt schepen en Havenvoorzitter Charlotte Verkeyn (N-VA). “Naast onze economische rol heeft Haven Oostende ook een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Om deze opdracht te vervullen, koesteren we onder andere erfgoed en het patrimonium en krijgt dit waar mogelijk een economische of maatschappelijke bestemming.”

Alles op alles gezet

Philippe Perneel van de vzw Archonaut is blij dat de Watson III een nieuwe eigenaar krijgt. “Na 15 jaar opleiding in scheepsrestauratie vielen we uit de boot, hoewel 80 procent van onze cursisten werk vonden”, blikt hij terug. “We zetten alles op alles om het schip te redden, eerst om een restauratiedossier rond te krijgen en vervolgens om de boot in te kapselen, af te dekken en zo goed mogelijk te bewaren. Op onze oproep van vorige week reageerden Nederlandse gegadigden, die meteen met een kraan en diepteladers willen komen. Maar ik ben tevreden dat de Watson III in België blijft en zelfs naar zijn thuishaven Oostende terugkeert.”

Van hoge kwaliteit

Pierre Fourier uit Blankenberge is sinds 2017 eigenaar van een Watson-reddingsboot van hetzelfde type als de Watson III. “De mijne heeft dienst gedaan in Fishguard, een havenstadje in Wales. Hij redde er 76 mensenlevens”, vertelt Pierre, die de oproep naar redders voor de Watson III naar buiten bracht. “Mijn Watson werd in 1957 gebouwd, hetzelfde bouwjaar als ikzelf (lacht). Dat is negen jaar later dan de drie schepen die voor de Belgische reddingsdiensten werden gemaakt, maar het is hetzelfde model. Er zijn er in totaal 28 van gemaakt.”

De oude Watson kwam woensdagnamiddag in de haven toe.
De oude Watson kwam woensdagnamiddag in de haven toe.© PETER MAENHOUDT

“Mijn schip deed dienst van 1957 tot 1982 en was daarna in privébezit. Toen ik hem kocht, was hij nog helemaal in de originele staat. Dat wil ik zo houden. Ik heb twee jaar gewerkt om hem weer helemaal spik en span te maken. In mei liet ik hem weer te water in de Scarphout Yachtclub in Blankenberge”, aldus Pierre. “Het is een schip van hoge kwaliteit, gemaakt in twee lagen mahoniehout, met zeildoek en een laag loodpasta ertussen. De schroeven zijn in brons en de wrangen in eik. Overal zitten drijfvermogens in cederhout, waardoor de boot niet kan zinken. Hij is echt niet kapot te krijgen!”

“Zo’n Watson is echt een plezier om mee te varen. Hij beweegt heel zacht en alles gaat ervoor uit de kant. Vooral de zee. Zo’n tank!”, bezingt Pierre zijn liefde voor het schip. “Ook de Watson III is structureel nog in goede staat. Buiten een beschadigd wrijfhout is het vooral een werk van veel achterstallig onderhoud… Schuren,opstoppen en schilderen. Maar een Watson kopen, dat is als in de loge gaan. Je komt terecht bij een hoop freaks uit binnen- en buitenland, die elkaar allemaal kennen en helpen. Dat zullen ze ook in Oostende ondervinden.”