Rita Vancoillie (54) moest vorige week noodgedwongen terugkeren uit Basse (Gambia), waar ze met haar vzw Contano en enkele hogeschoolstudenten op stage de lokale bevolking ondersteunde. Momenteel verblijft ze, net als de leerlingen, 14 dagen in quarantaine.
Rita Vancoillie vertoeft jaarlijks in Gambia met studenten uit verschillende hogescholen. Na het uitbreken van het coronavirus moest ze, samen met de studenten, vroegtijdig terugkeren naar ons land. “We moesten de stages van de leerlingen vroegtijdig stopzetten. Ik hoop dat ze die later nog kunnen hernemen”, zucht Rita. De Oostendse studeerde orthopedagogie in VIVES hogeschool en werkte elf jaar voor een internationale marketing firma. Sinds mei vorig jaar werkt ze in het Ondersteuningscentrum Jeugdzorg in Oostende. In 2014 trok Rita voor de eerste keer op reis naar Gambia en kwam zo in Basse terecht. “Als hulpverlener merkte ik dat daar zoveel uitdagingen voor mij lagen”, lacht Rita. “Ik trok naar Basse met vijf sociaal werkers uit mijn vriendenkring, nog voor de vzw was opgericht.” Eens aangekomen werd meteen duidelijk voor Rita dat de nood er hoog was. ‘In november 2015 ben ik terug gekomen en meteen daarna hebben we onze vzw het leven ingeroepen. Er is heel wat armoede in Basse. Met onze kennis kunnen we die mensen daar helpen.”
Ander perspectief
Vzw Contano zag zo het levenslicht in november 2015. ‘Contano’ is Mandinka (de voertaal in Basse) voor geluk. Sinds 2016 trekt ze jaarlijks met studenten aan de hogeschool naar Basse. “In het algemeen richten we ons op vrouwen en kinderen in kwetsbare leefomstandigheden. Ons doel is om via educatie een proces op gang te brengen bij de lokale bevolking die er toe bijdraagt zaken als vrouwenbesnijdenis, kindhuwelijken, intrafamiliaal geweld, tienerzwangerschappen en armoede vanuit een ander perspectief te bekijken. Heel concreet betekent dit dat laatstejaars studenten binnen de richting SAW, verpleeg- en vroedkunde, onderwijs, rechtspraktijk en IT hun stage kunnen lopen in Gambia.”
Rita is er het hart van in dat de jongeren vroegtijdig terug moesten keren. “We moesten wel terug keren of de kans bestond dat we er vast zouden komen te zitten”, zucht Rita. “Het was met pijn in het hart. Voorlopig hebben ze de situatie daar goed onder controle, maar ik hou mijn hart vast als het virus daar echt uitbreekt, dan zijn de gevolgen niet te overzien. Ik hoop om zo snel mogelijk terug te kunnen keren als de crisis voorbij is. Ik blijf nu, net als de teruggereisde leerlingen, 14 dagen in quarantaine.” (JRO)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier