Vrouw die onwel werd in centrum Kortemark, is overleden: “Jongeren die hielpen, zijn echte helden”

De vrouw werd ter plekke gereanimeerd, maar overleed in het ziekenhuis. © BB
Tim Vansteelandt
Tim Vansteelandt Adjunct-hoofdredacteur

De bejaarde vrouw die donderdagnamiddag onwel werd in het centrum van Kortemark, is in het ziekenhuis overleden. Enkele leerlingen van het MMI hadden de vrouw nog proberen te reanimeren. “De gedachte dat de jeugd in Kortemark zo hulpvaardig is geweest, troost ons.” De leerlingen waren ontroostbaar toen ze vernamen dat de vrouw het niet gehaald had.

Het incident vond donderdag rond 17 uur plaats in het begin van de Lichterveldestraat, vlakbij de Sint-Bartholomeuskerk van Kortemark. Hilda Schreel zat in de auto bij haar schoondochter, toen ze onwel werd. De vrouw kreeg een hartstilstand.

Yaicke Maselis (18) uit Ieper, Robbe Stroobant (16) uit Handzame, Kathy Withouck (17) uit Wijtschate en Michiel Deprez (17) uit Vijfwegen, vier leerlingen van het Margareta Maria Instituut (MMI), waren net zoals na elke schooldag samen op weg waren de Carrefour. “Bij het oversteken van de Lichterveldestraat zagen we een auto wat meer onze kant opkomen. De bestuurster was hevig naar ons aan het zwaaien naar ons“, vertelt Yaicke Maselis. “We trokken de deur open en Michiel stelde vast dat de passagier bewusteloos was. We hebben haar met vier uit de auto getild en op het voetpad gelegd. Robbe is toen meegegaan in de auto met de bestuurster, om haar naar een veilige plaats te begeleiden. Kathy heeft de hulpdiensten verwittigd, terwijl ik de reanimatie gestart heb. Na tien minuten was de ambulance er en hebben zij overgenomen.”

Sprankeltje hoop

De leerlingen wisten allemaal hoe ze moesten handelen dankzij de lessen verzorging op school. “Ik heb vrijdag dan ook mijn leerkracht gezondheid en welzijn bedankt”, zegt Yaicke, die net als haar vrienden in shock was door de gebeurtenissen. “Robbe, die nog langs ging bij de zoon van die dame, liet mij weten dat het er niet goed uitzag, maar dat die vrouw wel met een hartslag naar het ziekenhuis werd gebracht. We zijn toen beginnen huilen van geluk om dat sprankeltje hoop…”

“Toen we hoorden dat die vrouw het niet gehaald had, hebben we niet veel anders meer gedaan dan gehuild”

Vrijdag kregen de vier leerlingen het slechte nieuws te horen op school. De vrouw was in het ziekenhuis na een tweede hartaanval overleden. “We hadden alle vier niet veel geslapen en hadden allemaal nog wat hoop op school. Toen een opvoeder op ons afstpte en zei dat ze overleden was, kregen we allemaal een figuurlijke slag op het hoofd. Ik denk dat ik voor ons alle vier spreek als ik zeg dat vrijdag voor ons een zware en emotionele dag was. We hebben niet veel anders gedaan dan gehuild en gerouwd. Gelukkig ging de school er goed mee om en mochten we de les verlaten om elkaar te troosten, als we dat nodig vonden.”

Yaicke, Robbe, Kathy en Michiel zullen niet snel vergeten wat er die donderdag gebeurd is. “Het is een beeld dat je niet zomaar uit je hoofd krijgt. Onbewust geef je jezelf ook een beetje de schuld: ‘had ik iets beter kunnen doen of was mijn reanimatie maar beter geweest.’ Maar sneller dan wij vier kon je er niet bij zijn. Ik vraag me ook af wat er zou gebeurd zijn als wij er niet geweest waren. Wie die mevrouw ging helpen. Want iedereen stond gewoon te kijken of liep door. Pas toen de mensen zagen hoe ernstig het was, stond de rotonde heel snel vol ramptoeristen.”

Helden

De familie van de overleden vrouw is de leerlingen van het MMI ondanks het verdriet heel dankbaar. Kleindochter Marie Assez noemt het viertal “echte helden” en postte een emotioneel bericht op de Facebookgroep van de school. “Lieve leerlingen van MMI. Wat een kanjes. Als ex-leerling van deze school kan ik enkel trots zijn om te zien dat MMI nog altijd een warm hart heeft en dat de jeugd er zo behulpzaam wordt grootgebracht. Bedankt aan de lieverd die bij onze mama is blijven zitten. Bedankt aan de enorm moedige leerling die onze oma heeft gereanimeerd. Bedankt aan de school om jullie leerlingen te doen opgroeien als plichtsbewuste, empathische jongvolwassenen. Mijn oma heeft het niet gehaald. We verloren een flamboyante Spaanse furie vol levenslust. De gedachte dat de jeugd in Kortemark zo hulpvaardig is geweest, troost ons.”

“Echt lief en moedig, dat ze ons in zo’n zware tijd bedankt”, reageert Yaicke. “Maar wij hebben gewoon gedaan wat we moesten doen; het was onze plicht om te helpen.”

Hilda Schreel wordt vrijdag begraven in intieme kring.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier