Enkele vrijwilligers vangen al sinds twee jaar dieren op in een stalling van de Hoeve Vercaemer in de Kuurnsestraat. “Twee jaar geleden ben ik daarmee begonnen zonder dat toen iemand van de gemeente op de hoogte was”, zegt initiatiefneemster Cindy Croubels. “Maar na een tijdje zijn ze er achter gekomen en nu wordt mijn project gesteund. Of het initiatief op die locatie blijft bestaan is onduidelijk, het is afwachten tot de gemeente beslist wat er met de hoeve zal gebeuren.”
“In september 2017 ben ik ermee begonnen”, zegt Cindy Croubels die een echte passie heeft voor dieren. “Er gebeurt daar toch niets en waarom zou ik daar geen dieren in nood mogen onderbrengen”, dacht ik bij mezelf. En ik voegde de daad bij het woord. Ik heb hartpijn als ik bijvoorbeeld ergens op internet lees dat mensen hun geit kwijt willen omdat ze te oud is. Of als ik hoor dat mensen hun oude kalkoen naar de slachtbank willen voeren. Of als ik zie dat konijnen door hun eigenaars gewoon langs de weg worden gedumpt. Wij kopen van die ‘ongewenste’ dieren over en geven ze samen met achtergelaten dieren een warme thuis hier in de hoeve.”
Cindy kreeg intussen hulp van Tine Gilbert, de 13-jarige Eowyn Deschuymere en Katelijne Klinck. “Ik ben mijn man verloren en heb het soms heel moeilijk”, zegt Katelijne. “Mijn zoon zag in een advertentie dat Cindy vrijwilligers zocht voor haar dierenopvang. Misschien een leuk tijdverdrijf voor mijn moeder, dacht hij. En ja, ik ben blij dat ik met Cindy en de andere vrijwilligers mag meehelpen.”
“Ondertussen komen ook de scholen hier een kijkje nemen”, vervolgt Cindy. “Ze kunnen dan ons groot hoevespel spelen dat over de dieren gaat. Met vragen als: hoe verzorg je die dieren, wat eten ze, wie zijn de mannetjes en de vrouwtjes…?”
Bospoes
Momenteel zorgen Cindy en haar vrijwilligers voor een 20-tal dieren: een bospoes, een duif, Göttingervarkens, geiten, een kalkoen, kippen, cavia’s, konijnen… “En ze krijgen allemaal een naam: George, Marie, Bonza, Lisa, Raki. Naar het schijnt worden dieren met een naam nooit opgegeten!”
Die dieren een warm nest geven en voeden heeft volgens Cindy uiteraard ook een prijs. “Dieren moeten niet alleen eten, ze moeten ook al een keer op controle, voor behandeling of voor sterilisatie naar de dierenarts. Van de gemeente krijgen we nu 75 euro per maand maar daarmee kunnen we niet alle kosten betalen. We hebben ook nog enkele sponsors die ons eten bezorgen. En nu staat er aan de ingang van de Hoeve Vercaemer een eierautomaat waar je voor amper 1 euro 6 eieren kunt kopen. Ook dat geld gaat weer naar de dieren.”
Naar het schijnt worden dieren met een naam nooit opgegeten
Op vrijdagnamiddag en zaterdagvoormiddag zijn Cindy, Tine en Eowyn meestal op de Hoeve Vercaemer. “We laten dan de dieren vrij rondlopen op het domein dat we intussen al goed kennen. Ze lopen soms ook achter ons aan als we een wandelingetje doen op het domein. Maar wij komen hier ook wel eens op andere momenten. Om bijvoorbeeld te picknicken als het mooi weer is.” Burgemeester Carine Dewaele (CD&V) vindt het goed dat daar een initiatief vanuit het hart kwam, vanuit de eigen bevolking. “Maar het mag niet uitbreiden omdat een onafhankelijk bureau in opdracht van het gemeentebestuur momenteel een bevraging doet bij ongeveer een derde van de inwoners over hoe zij Lendelede (en ook de Hoeve Vercaemer) zien evolueren in de komende jaren.”
“Het zijn de mensen van Samentuin die de dierenopvang bij manier van spreken ‘ontdekt’ hebben”, zegt schepen Rita Lammertyn (CD&V). “En ja, ik sta achter dat initiatief. Maar wel onder enkele voorwaarden. Omdat we nog niet weten wat de toekomst van de hoeve zal zijn, mag het hier nu bijvoorbeeld ook geen kinderboerderij worden. Maar Cindy en haar medewerkers doen dit uitstekend, laat dat duidelijk zijn.”
(IB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier