Niet met sterren, maar met een eiland lokt Robert Van Eygen al 25 jaar BV’s naar Ieper. Z’n restaurant is omringd door middeleeuws vestingwater. Het privacygevoel, het personeel, het uitzicht en de zalm zijn de troeven van de chef. “Mogen koken voor de koning, wie kan dat zeggen?”
Robert Van Eygen is een eigenaardige chef. Hij kookt op een eiland dat werd aangelegd als versterking van de vestingen rond Ieper, ooit een middeleeuwse grootstad. Robert doopte zijn restaurant tot Pacific Eiland, ’t Eilandje in de volksmond. Daar serveert hij al 25 jaar bekende Vlamingen. De Wall of Fame richting toiletten hangt intussen vol. Herman Brusselmans, Wendy Van Wanten, Dina Tersago, Jef Vermassen, Felice, Panamarenko, Dirk Frimout, Willy Naessens, Karl Vannieuwkerke en z’n Vive la vie-talkshow… allemaal zijn ze gesoigneerd door Robert, zelf ook vereeuwigd aan de muur in een karikatuur. “Waarom hang ik nergens uit, vroeg Nesten, toen hij hier aan tafel zat. Daarom maakte hij die karikatuur, met zijn foto erbij”, herinnert Robert. “Een jaar later was hij overleden. Een andere memorabele gast die ons verliet: Eddy Wally. Hij kwam hier toe met de limousine en gaf een onvergetelijk optreden.”
Zuhal Demir
“Tal van ministers kwamen hier over de vloer, onder wie Zuhal Demir die nu opnieuw minister is. Koning Filip kwam eens met z’n zoon Emmanuel, alleen hen twee. Een paar weken later was de koningin er met haar vriendinnen. Het moet zijn dan dat hij goede reclame maakte, zeker? Hun waardering doet deugd. Al die royalty, acteurs, zangers en ministers: de mensen zien dat graag, praten erover en komen ook. Ondanks de vele BV’s werd mijn keuken nooit exclusief. Ik ontvang met plezier ook mensen voor één kop koffie in een hele namiddag. Flatbewoners uit de stad beschouwen dit als hun tuin. We hebben rally- en fietsclubs, ouders met kinderen die zich uitleven op het speelplein… iedereen is welkom. Sommige klanten komen al een kwarteeuw, meermaals per week zelfs. De vaste klanten zijn onze echte idolen.”
Zalmviool
Zijn eigenzinnige stijl en creativiteit etaleert Robert intussen ook op sociale media: van viool spelen op z’n gekende zalmplank op Instagram tot zich dopen met een glas wijn op TikTok. “Ik ga weer viraal, hoor ik dan van de jongeren, waardoor ik me hip voel”, lacht de 53-jarige. “Op mijn equipe ben ik het meest trots. Door hen zijn we hier vandaag. Nu vaar ik op automatische piloot, liefst nog jarenlang. Ik heb recent zwaar geïnvesteerd: 600.000 euro in de moeilijke coronaperiode. Ik stak zeker al twee keer de toenmalige kostprijs in het eiland. Mijn ambitie: het domein moet even schoon zijn als het bord waaruit men eet. Vroeger kon je vanop het eiland het water maar half zoveel zien als nu. De tuin mooi onderhouden doe ik erg graag. Wist je dat ik hier slechts één keer kwam eten voor ik het overnam? Ik zag direct het potentieel en zette in op maximale natuurbeleving met massief hout en andere duurzame materialen.”
Koning met ck?
“Dit is een historisch eiland met bijna honderd jaar horeca en recreatie”, stelt Stijn Kimpe (44), al meer dan 20 jaar de maître van Robert. “Ik weet nog goed het moment dat men wou reserveren voor de koning? Met ‘ck’, vroeg ik? Nee, voor dé koning, klonk het (lacht). De keuken is een gevestigde waarde voor wild en de hele streek kent de ambachtelijk gerookte zalm van Robert. Een Franse krant verkoos ons terras tot het mooiste van Noord-Frankrijk, terwijl wij net over de grens liggen. Wij gebruiken het hele eiland om de mensen te laten genieten. Op een gewoon terras zit je vast, hier mag je de tafel zelf vastpakken om schaduw of zon op te zoeken. Men mag zich echt thuis voelen.”
Schaatsen
“Meer dan horeca is ’t eilandje een oord van ontspanning: een toertje varen op de vesten en het eerste kusje met het lief, de zondagse diner dansant, schaatsen rond het eiland in een strenge winter… Zo kan ik er zelf ook wat kronieken aan toevoegen”, vertelt Stijn. “Mijn ontdekking begon in de kinderjaren toen ik kwam spelen op het grote speelplein, aan het bruggetje leerde mijn opa me vissen en als tiener kochten we een duoticket voor steengrill op het eiland en daarna een film in cinema Oud Yper. Deze plek zorgde bij velen voor mooie herinneringen en we hopen nog een pak bij te creëren.”
Hanne Borteel is kelner. “Ik begon hier mijn vakantiejob toen ik 14 was en ben er op mijn 31ste nog. De meeste collega’s werken intussen tien jaar vast. Dat zie je niet meer in de horeca. Het moet zijn dat het hier niet slecht is (lacht).” “Robert is niet mijn baas, maar een vriend”, zegt Steve Verbeke (48), 15 jaar kok aan de zijde van de chef. “Ooit leerden we mekaar kennen in de Brusselse La Villa Lorraine, de eerste driesterrenzaak van België. We waren de enige Ieperlingen in de keuken.”
Intimiteit
“Het leukste aan de job? De intimiteit”, vindt Robert. “Wat is intiemer dan ingrediënten bereiden die anderen in de mond nemen? Mogen koken voor de koning, wie kan dat zeggen? Ook historiek vind ik belangrijk: een steentje bijdragen aan de geschiedenis van het eiland. Kijk naar de nieuwe vredesbrug die ik vorig jaar liet bouwen. De zaak is een reflectie van wie ik ben: een peace and nature lover. Om ons jubileum te vieren, laten we alle tafelgasten tot het einde van het jaar onze huisgerookte zalm degusteren, de specialiteit van de chef.” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
