Katia staat straks al tien jaar achter de toog in Het Torenhof: “Egem is een parochie die best wel leeft”

De biljartsclubs en de dartscompetitie zorgen ervoor dat er altijd volk is in het café. © WMe by Wouter Meeus
Redactie KW

Café Het Torenhof is het lokaal van heel wat verenigingen in de sympathieke Pittemse deelgemeente. Katia Vandeweghe nam in 2013 het café over en dankzij de vele clubs blijft het ook een florissante zaak. “Ik zie mezelf dit nog jaren doen”, zegt de waardin.

Ondanks de uitschakeling van de Rode Duivels wapperen de vlagjes nog aan de tentoverkapping van het terras van Het Torenhof, pal naast de kerk in Egem. De wedstrijden van onze nationale ploeg werden er uitgezonden. “Maar de ontgoocheling was groot natuurlijk, het was snel opgekuist”, zegt Katia Vandeweghe, sinds 2013 uitbaatster van het café. “We hebben hier tijdens de wedstrijden altijd een menuutje aangeboden, daarvoor werken we samen met het Egems Frietuurke. Dat doen we wel vaker. We zijn al met niet veel zaken hier in Egem, dus bundelen we vaak de krachten. Zoals straks ook als er in groot-Pittem Winternacht wordt georganiseerd. Dat is op 17 december. Ook slager Neirynck doet mee, net als het Egems Frietuurke en wij zorgen voor de winterse drankjes zoals warme chocomelk en glühwein. Er zal ook een huifkar voorzien zijn die de mensen van Pittem naar Egem brengt en omgekeerd. Egem mag dan soms wel eens versleten worden als een boerenparochie, het is wel een parochie die leeft.”

Café De Supporter

Katia is geen volbloed Egemse, maar het horecabloed stroom wel door de aderen. “Als kind was ik vaak bij mijn grootmoeder en zij runde in de Rumbeeksesteenweg in Roeselare café De Supporter, maar dat bestaat al lang niet meer. En in de vakanties ging ik vaak helpen bij mijn nonkel, die ook mijn peter was. Hij hield Moeder Lambik in Adinkerke open. En ik had ook nog een tante die in Lichtervelde d’Oude Scheure open hield, maar ook dat bestaat niet meer.”

Katia voor eventjes voor de toog, de Belgische vlagjes zijn nog stille getuigen van het WK in Qatar.
Katia voor eventjes voor de toog, de Belgische vlagjes zijn nog stille getuigen van het WK in Qatar. © WMe by Wouter Meeus

Katia was eigenlijk voorbestemd om in de horeca terecht te komen. “Mijn nonkel zei dat ook altijd, Kaat jij dient daarvoor. In de familie noemen ze me ook allemaal Kaatje, hier is het Katia.” Maar eerst was Katia nog 17 jaar aan de slag als heftruckchauffeur bij Clarysse in Pittem waar handdoeken en ander linnen wordt vervaardigd. “Ik heb 18 jaar in Roeselare gewoond, 18 jaar in Zwevezele en ben nu op weg om straks ook 18 jaar in Egem te wonen”, vat de 51-jarige waardin samen. “Het Torenhof bestaat al sinds 1994, dat staat toch zo op het raam aan de straatkant. Patrick Pauwels was de uitbater voor mij, ik kwam al bij hem helpen in de weekends. En toen het over te nemen stond, heb ik de stap gewaagd. Dat was in 2013, volgend jaar sta ik hier dus al tien jaar. Een feestje? We zullen wel iets doen, maar ik weet nog niet wat.”

Buurvrouw Djoels

Katia, die de mama is van Kevin (29) en Annelies (27) en ondertussen ook al de oma van Pipa (3), krijgt in het weekend de hulp van haar partner José Gouhie. Hij gaat ook nog fulltime werken. “Gelukkig maar, dat hebben we in de corona gezien. We hebben toen het café wat opgesmukt, maar het waren toch harde tijden. Ik heb ook veel gehad aan mijn buurvrouw en tattoo-artieste Djoels. Ze heeft hier trouwens een muur in ons café helemaal beschilderd. Samen hebben we er ons door gesleurd en mijn ventje heeft me ook opgepept om er mee door te gaan. Je mag dat niet onderschatten, in zo’n periode moet je je spaarboekje aanspreken. Dat kan niet de bedoeling zijn.”

“Soms wordt hier tot 12 uur aan een stuk gebiljart”

In die tien jaar is ook het publiek al wat veranderd. “Vroeger hadden we hier nogal wat jonge gasten, maar die trouwen en krijgen kindjes en die zie je op de duur wat minder. Door corona zijn we ook mensen verloren of sommigen komen gewoon minder buiten. Klanten komen van overal, niet enkel van Egem. Maar ook uit Pittem, Tielt…” Egem is ook maar een dorp met 1.500 inwoners. “Maar er worden hier nu nieuwe wijken bij gebouwd, wie weet dat dat nieuwe klanten worden.”

Ook G-darts

Het Torenhof heeft zich ondertussen ontpopt tot een echt biljartlokaal. “Dat heeft ons café een extra boost gegeven. We hebben hier nu drie tapbiljarts staan. We hebben ook zes ploegen in competitie, vier spelen bij de WGF op vrijdag, we hebben onze zaterdagploeg bij de Vlaamse Liga en ook midweeks hebben we ons team. Elke vierde zaterdag van de maand is er hier ook onze maandelijkse biljartcompetitie. En iedere dinsdag is het hier volle bak biljarten van in de namiddag tot een kot in de nacht. De biljarters leggen dan 12 euro in, ze krijgen een drankje getrakteerd van mij, daar bovenop nog eens vier drankjes en ook het geld om te biljarten. In de namiddag begint dat met een iets ouder publiek, ‘s avonds komen de mensen die werken achter en soms wordt hier 12 uur aan een stuk gebiljart. Elke tweede zondag van de maand organiseren we een tornooitje en op 28 december proberen we iets nieuws: one ball. Daarbij speelt elke speler met één bal en wie het eerst scoort, die wint.”

Niet enkel drie tapbiljarts, maar ook acht dartsblokken hangen in het café en het achterliggende zaaltje. “Dat wordt hier al langer gespeeld, maar door de hype is de sport natuurlijk enorm gegroeid. Uniek is ook dat wij hier een bord hebben hangen voor wie in een rolstoel zit, voor G-darts dus. Dat hangt op de juiste hoogte zodat die mensen ook gewoon kunnen meespelen in de tornooitjes en de competitie. Op 7 januari geven we hier weer een tornooi, iedere donderdag wordt hier duchtig getraind.”

Kermisvierdaagse

Vinkenmaatschappij Germanus en de Cyclospurters hebben ook hun lokaal in Het Torenhof. “We hebben wekelijks nog een 25-tal vinkeniers en onze wielertoeristen zijn in de zomer met ruim 30, in de winter zetten er nog een tiental door. We hebben hier ook een spaarkas en met Egem Kermis zetten we ook ons beste beentje voor. In de cafés, dus samen met de buren van ‘t Voske, organiseren wij optredens. De slager doet een barbecue, er is een rommelmarkt, een tocht voor wielertoeristen…. Ja, het leeft wel. En dat willen we graag zo houden. Ik zie mezelf dat nog lang voortdoen.”

En dan is er nog Spotje, de Bordercollie van het gezin, die ook de lieveling is van de klanten. “Het mag eigenlijk niet, maar als hij een koekje hoort open gaan, dan is hij er als de kippen bij. En hij is hier zo graag gezien.”

Volgende week: café Mandeldaele in Emelgem.