Vorig jaar beschoten, nu weer aan het werk

Arif M., de taxichauffeur die in september vorig jaar beschoten werd op de Markt van Brugge, is terug aan het werk. Enkele maanden geleden zwoer hij nochtans dat hij nooit nog in een taxi zou stappen. “De rekeningen moeten betaald worden”, zucht Arif, die het hallucinant vindt dat zijn belagers momenteel allemaal op vrije voeten zijn.

Op een drukke vrijdagavond in september vorig jaar werd taxichauffeur Arif M., na een discussie aan het station, door drie andere taxichauffeurs – de Armeense geboeders S. – achtervolgd, klemgereden en vervolgens door Karen S. (een van de voornoemde broers) beschoten.

Psychologische begeleiding

Arif kreeg een schot in de nek maar geraakte, als bij wonder, niet levensgevaarlijk gewond. De man kreeg als gevolg van deze aanslag wel helse rug- en nekpijnen. Hij moest langere tijd in het ziekenhuis verblijven om te herstellen van de verwondingen. “Ik heb in december nog even op halve kracht gewerkt, maar ben daarmee moeten stoppen. Mijn rug en mijn nek doen nog te veel pijn”, zei Arif toen we hem in januari spraken.

Het stoort mij enorm dat de man die mij beschoten heeft vrij kan rondlopen

Intussen blijkt Arif toch terug aan de slag… opnieuw als taxichauffeur. “Ik ben inderdaad weer aan het werk”, bevestigt Arif. “Als zelfstandige, ik rijd met mijn eigen wagen, is het niet zo gemakkelijk om lange tijd niet te werken. Ik heb nog altijd veel pijn en laat me ook psychologisch begeleiden, maar ik begon in de financiële problemen te geraken. De rekeningen moeten toch betaald worden…”

Bandietenbende

Gemakkelijk is het dus niet voor Arif, maar het feit dat geen enkele van de drie broers S. momenteel nog met de taxi rijdt, maakt het er voor hem wel iets eenvoudiger op. “Het is nu inderdaad wel iets rustiger geworden in de sector”, stelt Arif. Toen we hem eerder in januari spraken had hij het nog over een bandietenbende die zou bestaan uit een zevental chauffeurs, onder wie ook de gebroeders, S. die de andere chauffeurs het leven zuur maken, onder meer door allerhande pesterijen. Ze zouden het daarbij vooral gemunt hebben op de Afrikaanse chauffeurs.

Arif is nu dus opnieuw aan de slag, maar nog niet voltijds. Dat is nog niet haalbaar. “Het stoot me toch wel tegen de borst dat alle drie de broers nu zomaar op vrije voeten zijn, nadat er toch een aanslag op mijn leven werd gepleegd. Ik vraag me trouwens ook af hoe en waar ze aan dat wapen geraakten. En waar dat wapen nu is want bij mijn weten is het nog altijd niet gevonden. Zelfs Karen S., die mij heeft beschoten, loopt vrij rond, te paraderen als een dikkenek“, klaagt Arif aan. “Hij heeft slechts enkelele maanden in voorhechtenis gezeten. Ik weet natuurlijk wel dat hun proces er nog aan komt, maar het is voor mij toch een vreemd gevoel dat de schutter niet vast zit. Uiteraard hoop ik dat, als de zaak voorkomt, ze streng zullen gestraft worden.”