Voormalig voetbaltalent Crijn Verwaal blinkt nu uit in schermen

Crijn Verwaal. (gf)

Crijn Verwaal is de Zedelgemse sportman van het jaar. Daarmee laat hij de andere genomineerden, loper Didier Braet en wielrenner Stijn Desmet, achter zich. “Mijn grote droom was om keeper te worden. Toen ik mijn nek brak, heb ik die droom moeten opbergen. Door keihard terug te vechten, sta ik waar ik vandaag sta.”

Crijn (20) zelf blijft er bescheiden onder. “Het ligt niet in mijn aard om mezelf hoger in te schatten dan een ander. Ik weet wat het is om keihard voor je sport te werken, dus ik had het Didier en Stijn ook gegund om sportman van het jaar te worden. Ik heb heel veel complimentjes gekregen van mensen. Dat geeft enorm veel voldoening. Ik ben blij dat ik op die manier onze sport in de kijker kan zetten. Want in tegenstelling tot vroeger, is schermen geen elitaire sport meer voor een exclusief publiek. Iedereen kan deze vechtsport beoefen. Maar ik begrijp van waar de perceptie komt. Ook ik heb schermen leren kennen door een scène in een James Bondfilm”, begint de Loppemnaar met Gentse tongval. “Wij wonen acht jaar in Loppem. Maar ik ben wel altijd naar school school blijven gaan in Gent.”

En met wij bedoelt Crijn (20) zijn ouders Miek en Charles en broer Tim met wie hij langs de Molendreef woont. De Loppemnaar studeert handelswetenschappen aan de universiteit van Gent en zijn vrije tijd gaat omzeggens helemaal op aan sport. “Elke avond na school heb ik 2,5 uur schermtraining. Daarnaast hou ik mijn conditie ook nog op peil met lopen, fietsen en boksen.”

Belgisch kampioen

Crijn werd op 28 april Belgisch kampioen bij de junioren. “Mijn mooiste titel tot nu toe. Ik ben ook tweede geworden op het universitair kampioenschap, een wedstrijd voor universiteiten en hogescholen. Ik heb een prachtig jaar achter de rug en zette mijn mooiste resultaten ooit neer. Gezien de omstandigheden, had ik dat niet verwacht. Ik raakte geblesseerd aan mijn knie en moest geopereerd worden. Op het einde van het jaar ben ik enkele weken in het ziekenhuis beland met nierproblemen. Mijn nieren werkten nog voor een derde, het gevolg van ontstekingsremmers.”

Dat Crijn het ooit zo ver zou schoppen in deze vechtsport, overtreft zijn stoutste dromen. “Ik was pas 14 toen ik begon met schermen. En dat kwam eigenlijk uit noodzaak. Op 20 augustus 2011 heb ik mijn nek gebroken. Dat gebeurde tijdens het voetballen. Ik ben gevallen en mijn schouder heeft een smak gemaakt tegen mijn nek. Ik ben niet verlamd omdat mijn ruggenmerg niet doorboord werd. Ik heb dus geluk gehad. Maar het is niet meer goedgekomen met mijn nek en een operatie is uitgesloten. Te gevaarlijk. Ik zal het ook voor de rest van mijn leven blijven ervaren als een ongemak.”

Top van België

Crijn was op dat moment keeper bij AA Gent. “Ik behoorde tot de top van België. Het was mijn kinderdroom om prof te worden. Voetbal was mijn sport en is die nog steeds van mijn broer Tim die keeper is bij de beloften van Cercle Brugge. Ik heb het na mijn ongeval een jaar heel moeilijk gehad, maar daarna wou ik weer sporten. Mijn dokter zei dat ik twee mogelijkheden had: roeien en schermen. Dat eerste heb ik geprobeerd, maar ik vond er niets aan om vooruit of achteruit te roeien. (glimlach) Dan had ik nog een andere optie: schermen dus. De Sint-Michielsgilde in Gent had geen plaats meer voor mij, de groep was volzet. Maar de trainer heeft een uitzondering gemaakt voor mij. Ik denk dat mijn verhaal daar wel iets mee te maken had.”

“Andere goeie schermers zijn gestart toen ze 6 jaar waren. Ik was 14. Ik ben veel laatste geweest, maar door altijd iets meer te trainen dan de anderen, heb ik stappen vooruit gezet. Ik heb de achterstand kunnen wegwerken door keihard te trainen. Ik ben nog steeds tactisch en technisch niet de beste, maar ik blijf er wel altijd vastberaden voor gaan.”

Sportprijzen

De uitreiking van de sportprijzen werd onder ruime belangstelling bijgewoond. Voor sportvrouw van het jaar waren er twee genomineerden, allebei vrouwen op de fiets: Julie Van De Velde en Connie Vervaecke. Die laatste werd sportvrouw, dankzij haar verdienstelijke deelname aan de Omloop van de Slagvelden, een 100 jaar oude tocht. Ze fietste als enige vrouw deze 2.100 km lange heroïsche tocht. De prijs van sportbelofte ging naar zwemmer Xander Provoost, sportploeg van het jaar zijn de heren van eerste provinciale van Volley Packo en Robert Bonte en Daniël Vandaele kregen de trofee voor sportverdienste.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier