Voor mama Rita en haar tweeling Lore en Mien is 2 mei een speciale dag: “We zijn op dezelfde dag jarig”

Rita tussen haar oogappels Lore (links) en Mien. © FODI
Depypere Patrick

Op maandag 2 mei viert Rita Carpentier uit Ingelmunster haar 77ste verjaardag. Dezelfde dag zijn ook haar tweelingdochters Lore en Mien Dewaele jarig. 47 jaar geleden beviel Rita drie weken te vroeg in de Sint-Jozefskliniek in Izegem. Ze verwachtte één kindje, maar keerde naar huis terug met twee dochters.

Rita is getrouwd met Dirk Dewaele. Ze wonen in de Kweekstraat 11. Het echtpaar heeft vier kinderen: Dieter (1966) woont in de Bruinbeekstraat, Liesbeth (1969) woont in Ieper. Op 2 mei 1975 werd Lore geboren. Zij is getrouwd met Yves Vercruysse en ze is de mama van Bas, Kasper en Leonie. Het gezin woont in de Oudstrijdersstraat 29. Eveneens op 2 mei zag Mien het levenslicht. De echtgenote van Filip De Vlaminck is de mama van Noor en Stien. Ze wonen in de Europastraat 11.

Geen echo’s

Normaal moest Rita pas eind mei 1975 bevallen, maar de weeën bleven maar aanhouden. Haar buik was serieus gezwollen en dus werd ze precies op haar 30ste verjaardag opgenomen in het Sint-Jozefsziekenhuis in Izegem.

“Onze zoon was een flinke baby, zodat ik dacht dat mijn nieuwe baby ook een zwaar kindje zou worden. Ik vertrok naar het ziekenhuis met het idee dat ik één kindje zou krijgen en zeker niet dat ik met een tweeling naar huis zou keren. Neen, we wisten echt niet dat het een tweeling zou worden. In die tijd werden er vooraf nog geen echo’s genomen. Ik wist ook niet of ik een zoon of dochter zou krijgen.”

Probleem met longen

Rita herinnert zich nog heel goed dat de bevalling in gang werd gestoken. “Had de specialist geweten dat het een tweeling was, dan deed hij zoiets niet. Bij een bevalling van een eeneiige tweeling kan er immers een zuurstoftekort optreden”, vertelt Rita verder.

“Lore kwam als eerste ter wereld. En plots moest het heel vlug gaan, want ze wisten niet of het een eeneiige of een twee-eiige tweeling was. De geboorte van Mien hing inderdaad aan een zijden draadje. Lore woog bij de geboorte 2,250 kg, Mien 2,550 kg. Zij was zwaarder, maar haar longen waren minder ontwikkeld.”

Niet knuffelen

“Mien moest in het ziekenhuis blijven, maar ze hielden allebei de baby’s nog een tijdje ter controle in de kliniek. Voor Dirk en mij waren dat moeilijke weken, want we mochten ze niet knuffelen. We moesten achter een venster staan kijken naar ons nieuw geluk.”

“Pas toen Lore 3 kg woog, mochten we beide baby’s naar huis meenemen. Of ik schrok dat het een tweeling was? Ik herinner mij nog heel goed dat ik hevig begon te lachen. Ik zei tegen de specialist: je hebt je nu wel vergist, hé!” Voor Dirk was de dag van de geboorte ook een zware dag, want hij moest dubbel zoveel drinken om die geboorten te vieren.

Twee verschillende karaktertjes

Dirk en Rita keerden naar huis terug met twee kindjes. Gelukkig werkte Rita thuis als administratieve medewerkster in de zaak van haar man. “Het waren twee verschillende kindjes: de ene had donkere ogen, de andere blauwe ogen, de ene donker haar, de andere blond haar. Het waren ook twee verschillende karaktertjes.”

“’s Nachts moesten ze ook op verschillende uren drinken. Ze droegen dezelfde kleren, maar wel telkens in een andere kleur. Later tijdens de opvoeding was Lore meer deugniet, zus Mien was in school meer plichtbewuster en studeerde beter.”

Samen op een kamer

“Ik herinner mij nog heel goed mijn kindertijd”, begint Lore, die werkt als pedagogisch medewerkster in AZ Delta in Rumbeke en ook als kind-begeleidster in ’t Achterhuisje in Ingelmunster.

“Mien en ik speelden vaak samen, ook met onze oudste zus. We sliepen samen op een kamer. Op een bepaalde leeftijd hadden we elk onze kamer. Ik had nooit het gevoel dat ik als tweeling iets ontbrak, zeker niet.”

Al 20 jaar samen op reis

Mien – leerkracht Nederlands voor anderstaligen bij VABI in Roeselare én medewerkster in de woordenwinkel Symposion in Brugge – vult aan: “Velen vragen hoe het is om een tweelingzus te hebben, maar dat kan ik niet uitleggen. Ik kan dat niet vergelijken, maar het is wel heel plezant. Je deelt immers alles in je opgroeien. We maakten als kindjes wel veel ruzie, maar dat is normaal.”

“In onze puberteit gingen we onze eigen weg. Moeke en vake gunden ons dat. Lore zat in een andere school, ik in Ingelmunster. We bewandelden ons eigen pad. Werden we ouder, dan zochten we elkaar weer meer op. We gaan al 20 jaar samen op reis naar Italië. We wonen ook maar twee straten van elkaar en we zijn met drie maanden verschil getrouwd met twee jeugdvrienden. Lore trouwde op 13 augustus 1999, ik op 29 mei 1999.”

Als tweeling heb je een voordeel, zeker als kind. Je bent immers nooit alleen

“We gelijken niet op elkaar, maar we hebben wel dezelfde stem. Sommigen zeggen dat je kan zien dat we zussen zijn, maar een tweeling? Neen hoor! Als tweeling heb je een voordeel, zeker als kind. Je bent immers nooit alleen. Zet je als kind bepaalde stappen: de eerste keer naar school, eerste studiejaar, eerste stappen in het middelbaar, dan heb je altijd iemand waarop je kan terugvallen. Ik voelde mij dus nooit alleen.”

“Ik merk dat bij mijn dochters. Zetten zij een grote stap in hun leven, dan is dat moeilijker want ze moeten het alleen doen.” Lore glimlacht: “Och, wat beleefden we samen toch mooie momenten. Toen we elk onze eigen kamer hadden en de ene had behoefte om samen te slapen, dan verhuisde ik mijn matras om bij Mien te slapen. We beleefden ook al zoveel mooie momenten aan zee. Een neef van ons werd geboren op 30 april 1975, twee dagen eerder dan wij. We zeiden altijd dat we een drieling waren.”

Speciale verjaardag

Is er een groot feest op maandag 2 mei? “Neen, we moeten werken hé”, zegt Lore. “Moeke en vake gaan op die dag naar zee, maar op zondag 1 mei zorgen we voor ons moeke voor een verrassing. Inderdaad, Mien en ik hebben iets voorzien”, besluit Lore.

Hierna keek Rita even op naar haar dochters, maar beiden hielden de lippen stevig op elkaar. “Weet je, ons moeke was 30 toen wij ter wereld kwamen. Werd moeke 60, dan waren wij 30. Dat blijven speciale verjaardagen, die we dan wel in familieverband vieren. Is onze verjaardag echter tijdens de week, dan is dat moeilijker om feest te vieren, maar dan wordt er wel samen een glaasje cava gedronken.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier