Voor Robert Rabaey (79) werd het Kerstmis in mineur toen hij na zijn kerstlunch weer in zijn auto wilde stappen… want die bleek niet meer te bespeuren op de parkeerplaats voor mindervaliden in de Sint-Jacobsstraat. Tot zijn ontsteltenis kwam Robert na enkele telefoontjes tot de vaststelling dat zijn auto was weggetakeld omdat hij niet de originele gehandicaptenparkeerkaart achter de voorruit had geplaatst.
Robert Rabaey kan er nog altijd niet bij dat de politie op deze manier de zaak heeft afgehandeld, want de 235 euro die hij moest betalen, vindt hij niet in verhouding met de overtreding, die in het proces-verbaal wordt omschreven als ‘overtreding tweede graad’.
“Ik gebruik een kopie van mijn kaart zodat de originele niet gestolen kan worden. Mijn auto stond ook reglementair geparkeerd”, argumenteert Robert. “Mijn ingenieurslogica zegt dat de agent in kwestie eerst de geldigheid van de gehandicaptenkaart had kunnen controleren, checken of de betrokken persoon nog in leven was en of de nummerplaat geregistreerd is op mijn naam of die van mijn echtgenote. Als daarop het antwoord positief was, dan kon hij een bekeuring uitschrijven voor het gebruik van een kopie van de gehandicaptenparkeerkaart. Als het antwoord neen was, dan kon hij laten takelen.”
“Nooit antwoord”
Maar er werd onmiddellijk getakeld en dat vindt Robert een enorme disproportie tussen de ernst van het feit en de reactie daarop. “Ik heb hierover de burgemeester van Nieuwpoort en de gehandicaptenraad aangeschreven, en verwezen naar een rechtszaak in Brugge waar begin januari dit jaar een man is vrijgesproken omdat hij een kopie van zijn gehandicaptenkaart had gebruikt toen de originele kaart was gestolen. Ik heb nooit een antwoord gekregen”, haalt Robert aan.
Daarom heeft hij een brief geschreven aan de politiezone Westkust, die wel heeft gereageerd. “De commissaris beweert dat er wel degelijk werd gezocht naar een telefoonnummer, maar zonder resultaat. Dat eind 2019 de politie niet in staat is een telefoonnummer te vinden in alle bestaande databanken, dat gelooft toch geen kat?”
Draaiboek
Eerste commissaris en directeur Verkeer Jozef Oyen en korpschef Nicholas Paelinck blijven echter bij hun standpunt en stellen duidelijk dat alles verlopen is zoals in dergelijke omstandigheden is voorgeschreven. “Het probleem van de veelvuldige misbruiken van gehandicaptenkaarten kan niet genoeg in de pers komen zodat de rechten van gehandicapten gewaarborgd worden”, benadrukken ze. “Spijtig genoeg stellen we veelvuldig vast dat de rechthebbenden zelf de spelregels niet volgen, met alle gevolgen van dien.”
De werkwijze van de politie is omschreven in een provinciaal draaiboek dat jaren geleden werd opgesteld in overleg met de diensten van de provinciegouverneur, alle politiediensten en procureurs des Konings van de provincie. Dat is intussen uitgerold in andere provincies. “Het verkeersreglement voorziet nergens het gebruik van kopieën van dergelijke kaart, noch van enig ander officieel document”, halen ze aan. “Controles worden zo inefficiënt, misbruiken groeien exponentieel. In deze context wordt een kopie gelijkgesteld met een vervalst document, ervan uitgaand dat een kopie vaak gebruikt wordt om meerdere voertuigen met dezelfde kaart uit te rusten waardoor de voorbehouden parkeerplaatsen niet altijd kunnen gebruikt worden door de rechthebbenden.”
Robert Rabaey reageert: “Ik heb het bedrag betaald, maar blijf bij mijn standpunt en dat delen veel mensen met mij. Een bekeuring had volstaan en dat takelen blijf ik machtsmisbruik vinden.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier