Vive Le Vélo gebruikt al tien jaar het decor van smederij Luco uit Desselgem

Karl Vannieuwkerke trekt binnenkort opnieuw van stad naar stad, eerst met de nieuwe talkshow Vive La Vie, daarna met Vive Le Vélo. Hij gebruikt daarvoor zijn vertrouwde decor, waarvoor Bart en Kurt Coussement tien jaar geleden de constructie met de lamp gemaakt hebben. “Dat is het enige originele stuk van toen dat hij nog gebruikt.”

Bart Coussement (53), samen met zijn broer Kurt (49) zaakvoerder van smederij Luco aan de Sprietestraat in Desselgem, is een tevreden man. Het familiebedrijf is de coronacrisis zonder kleerscheuren doorgekomen. En binnenkort is een van de pronkstukken opnieuw de hele zomer lang te zien op televisie.

Bart, dat lijkt me een mooie reclame voor jullie bedrijf.

“Dat is inderdaad zo, zeker ook omdat het zowat het enige originele decorstuk is dat Vive Le Vélo nog altijd gebruikt. We hebben toen een grote lamp van 2,50m lang gemaakt, in de vorm van een ei en steunend op drie uitschuifbare bogen. Dat stalen frame zweeft als het ware boven presentator Karl Vannieuwkerke en zijn gasten en heeft het uitzicht van een spin. Een decorbouwer van het programma vertelde me dat zulke stukken normaal niet zo lang meegaan omdat ze die elke dag opnieuw afbreken om die daarna in een andere stad weer op te bouwen. Blijkbaar hebben we ons werk toen veel te goed gedaan (lacht).”

Werken jullie nog altijd voor televisie?

“Ja toch wel. We krijgen in hoofdzaak onze opdrachten van ‘L’enfant s’amuse’, een decorbouwer uit het Gentse die veel grote shows en tv-programma’s bedient. De jongste jaren hebben we vooral onderdelen van decors geleverd voor tv-programma’s in het Franstalige landsgedeelte, voor TF1 en RTL.”

Welke televisie-opdrachten blijven je bij?

“Er zijn veel mooie herinneringen, maar de openingsshow van VTM in 1989 was toch iets bijzonder. We hebben daar toen twee grote decorstukken voor geleverd en zijn ook 24 uur aanwezig gebleven om te kunnen ingrijpen mocht dat nodig zijn geweest.”

Hoe belangrijk zijn die televisie-opdrachten voor jullie?

“In aantal is het belang eerder beperkt. Het vormt maar een klein percentage van alles wat we doen, maar de publiciteitswaarde is wel groot. Bovendien zijn we er ook wel trots op dat we al meer dan veertig jaar voor televisie kunnen werken. Ons papa (wijlen Lucien Coussement en stichter van Luco, red.) is daar in 1977 mee gestart. Zijn eerste opdracht was ‘Spel zonder grenzen’ voor de toenmalige BRT. Het is dankzij hem dat we ook na zijn overlijden twaalf jaar geleden een voet binnen bleven hebben in het wereldje. Toch hebben we ook op andere terreinen al mooie opdrachten kunnen uitvoeren waar we nog altijd trots op zijn. Ik denk dan bijvoorbeeld aan de bouw van een paviljoenconstructie voor het autosalon in Shanghai, in opdracht van General Motors. Recent hebben we mee het nieuwe bezoekerscentrum van brouwerij Omer Vander Ghinste in Bellegem helpen opbouwen.”

Jullie zitten niet om een stunt verlegen. Op dewelke kijk je met het meeste plezier terug?

“Ik denk dan toch in de eerste plaats aan die van tien jaar geleden toen Desselgem het Dorp van de Ronde was. We hadden twee zware leggers boven op de brug van Ooigem geplaatst. Op die constructie in de hoogte hebben we twee wielertoeristen op rollen laten rijden op het ogenblik dat de renners over de brug kwamen gereden. Een kwartier voor de doortocht brachten we de twee sportievelingen met een hoogtewerker ter plekke. Alles verliep perfect. Daar hebben de mensen toch nog lang over gepraat (lacht).”

“Papa vond dat ik in het bedrijf meer kon leren dan op school”

Je had het daarstraks al over je vader. Hij is in 1965 begonnen als kunstsmid onder de naam Luco. Wat blijft je bij van hem?

“Dat hij een uitstekend vakman was en een bloeiend bedrijf heeft weten uit te bouwen. Daarmee heeft hij ook de fundamenten gelegd voor de grote en moderne smederij die we nu geworden zijn. Een anekdote die hem typeert is de volgende: toen ik les volgde in het VTI zei hij op zekere dag dat ik voortaan op vrijdagnamiddag moest thuisblijven om mee te helpen in het bedrijf. ‘Je zult hier meer bijleren dan op school’, voegde hij er aan toe. Strikt genomen mocht het niet maar de school kneep een oogje dicht en mijn papa kreeg wat hij wilde.”

Je zus Chantal doet hier de administratie sinds ze gestopt is als schepen in Waregem. Nooit overwogen om ook in de politiek te stappen?

“Neen, ik heb geen ambitie. Ons papa bewoog zich wel graag in het politieke wereldje. Zo staat op de kast nog altijd een foto van hem en Jean-Luc Dehaene. Hij heeft wel nooit actief aan politiek gedaan.”

Staan er binnen de familie al opvolgers klaar voor het bedrijf?

“Eigenlijk niet. Mijn zoon komt één dag per week meehelpen maar ik denk niet dat hij uiteindelijk in het bedrijf zal stappen. Hij studeert architectuur en zal in die richting zijn eigen weg uitstippelen. Ook bij mijn broer zie ik niemand. We zien wel hoe het verder evolueert.” (FV)