Het zijn benarde tijden, zeker voor de bewoners en het personeel van de woonzorgcentra en de ziekenhuizen. Daarom trekt Patrick Demuynck iedere dag zijn ‘sandwichman plunje’ aan, springt op zijn fiets en brengt een boodschap van moed en dank die op zijn sandwichborden staat te lezen. De komende weken duikt hij overal op in de provincie.
Patrick Demuynck kan niet stilzitten, een groot talent dat hij graag inzet om zaken aan te klagen – zoals dat autobestuurders nauwelijks rekening houden met fietsers. Of om in moeilijke tijden de mensen een hart onder de riem te steken.
Lang heeft hij niet moeten nadenken toen de coronacrisis tot volle ontplooiing kwam. De bewoners van de woonzorgcentra die geen bezoek meer mochten ontvangen en het personeel dat de bewoners verzorgt, krijgen de komende weken wel een heel opmerkelijke figuur te zien, die zwaaiend hun aandacht trekt.
“De mensen zitten daar vaak maar te zitten voor hun raam”, vertelt Patrick. “Het weinige bezoek dat ze krijgen is nu niet langer toegelaten. Daarom wil ik zowel de bewoners wat moed geven als het personeel bedanken.”
Dat doet hij op een wel heel originele wijze, als sandwichman met kleurige hoed en reuze vlinderdas lijkt hij wel een clown. Maar dat is enkel om de aandacht te trekken van de mensen achter het raam, zijn boodschap is niet mis te verstaan. Aan de ene zijde van zijn sandwichbord staat te lezen: ‘Veel moed aan alle mensen die hier verblijven. Hou moed, we zijn jullie niet vergeten. Dikke knuffel!’ Aan de andere zijde: ‘1000 maal dank aan al het personeel voor jullie moed en inzet. Dank je – Dank je.’
Met die boodschappen trekt hij naar de woonzorgcentra, eens hij de aandacht van een bewoner of verpleger heeft, toont hij eerst de tekst aan de voorzijde, daarna aan de achterzijde.
Mijn fiets kan mij tot 50 kilometer ver brengen, in die straal kan ik wel wat woonzorgcentra en ziekenhuizen bezoeken
“De bedoeling is om elke dag een woonzorgcentrum of ziekenhuis te bezoeken”, vertelt Patrick. “Mijn verplaatsingen doe ik met de fiets, maar ik heb twee batterijen, dus geraak ik wel 50 kilometer ver. Binnen die straal zal ik zeker heel wat bezoeken kunnen afleggen. Vandaag donderdag begin ik in Wevelgem, morgen trek ik naar Moorsele en Gullegem en vandaar verder. We zien wel waar we geraken.”
De bezoeken van Patrick zijn alvast vandaag niet onopgemerkt gebleven. Waar het in woonzorgcentrum Elckerlyc nog rustig bleef, werd hij in Sint-Camillus heel enthousiast ontvangen en uitgezwaaid. Met een warm applaus van het verplegend personeel erbovenop, iets wat een duidelijk ontroerde ‘sandwichman met een boodschap in benarde tijden’ begrijpelijk heel veel plezier deed. Benieuwd wat de volgende bezoeken brengen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier