Evelyne Vanhaverbeke (44), zorgkundige in een woonzorgcentrum, is al van kindsbeen af supporter van eerst SK en later KSV Roeselare. Ze heeft ook een indrukwekkende verzameling aan KSVR-spullen, maar biedt niet mee op de openbare verkoop.
“Op 9-jarige leeftijd ging ik al mee met mijn nonkel Wilfried Vanhaverbeke, die al jaren SK-supporter was. De eerste jaren met losse tickets, later werd ik abonnee. Toen we een jong gezin hadden, ging ik nog af en toe kijken, maar daarna werd ik vrijwilliger bij de club. Ik stond soms in voor de ticketverkoop, andere keren deed ik de controle van de vip-bandjes. Waar ze me nodig hadden sprong ik in.”
Wanneer begon je aan je verzameling van memorabilia?
“Toen KSV Roeselare naar eerste klasse promoveerde. Het begon met enkele foto’s nemen van de spelers met mijn zoontje, later vroegen we een truitje en toen Steffy de fanshop uitbaatte, kochten we vaak iets. Ook andere supporters wisten dat ik verzamelde en zo kreeg ik vaak iets toegestopt wat een ander niet meer kon gebruiken.”
Hoeveel stuks telt je collectie?
“Die heb ik nog nooit geteld. Zeker wel een 60-tal truitjes, maar ook sjaals, boeken, borden, kaders, glazen, schaaltjes,…”
Welke stukken koester je het meest?
“De wedstrijdbal met handtekeningen van de promotiewedstrijd naar eerste klasse. Ik bezit ook een oorkonde toen de vereniging Koninklijk werd, getekend door de afgevaardigde van de koning. En ook nog enkele truitjes van spelers die ik in het hart draag. Wat ik ook niet mag vergeten: ten tijde dat Perisic (nu ploegmaat van Romelu Lukaku bij Inter Milaan, red.) hier speelde, werd er een nieuwe grasmat aangelegd. Ik heb toen een graszode uit het doel meegenomen en die in een bloembak geplant. Wel, dat gras doet het nog altijd goed.”
Er is de openbare verkoop van KSVR: zul je daar zelf op iets bieden?
“Neen. Er was één iets dat me misschien interesseerde, een bord met sponsors en het embleem van KSV Roeselare, maar ik heb geen plaats om het te zetten.”
De jongste 10-15 jaar was er eentje met ups, maar ook veel downs voor de Roeselaarse supporters. Hoe kijk je daarop terug?
“Met veel heimwee. Want ondanks de mindere momenten bestond de club nog en konden we ons geliefde team aanvuren.”
Hoop je nog op een doorstart van de club?
“Zeker. Misschien duikt er wel een overnemer op en krijgen we een ploeg in onze kleuren – maar niet gestreept – en met iets van Roeselare in de naam. Ons stamnummer zijn we wellicht voorgoed kwijt, maar de warmte van onze familiale club blijft aanwezig. Hopelijk kan dat ook in de nieuwe vereniging, waar het eerste elftal met lokale spelers, jeugd en supporters elkaar terugvinden.”
Heb je nog vaak contact met (oud-)spelers, andere fans,…
“Met enkele spelers als Emile Samyn, Carlo Damman, Seba Dewaest, Kjetl Borry, Nermin Zolotic, Rik Impens,…heb ik nog contact via Messenger. Met de mama van Emile Samyn bel ik haast wekelijks. Ik woon ook wel eens een wedstrijd bij van oud-spelers zoals Benjamin Lutun, Vincent Provoost, Sven De Rechter, Tom Raes, Samyn, Dewaest… We hebben veel spelers leren kennen die ook naast het veld topgasten zijn. Ik ben KSV Roeselare dankbaar dat we hier zoveel vriendschappen hebben kunnen opbouwen. En de bende met medewerkers en fans blijft nog grotendeels intact. Met sommigen spelen we nu ook wandelvoetbal.”
De Verzamelaar
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier