Zeescoutscongres Harelbeke valt in het water door coronacrisis

Bovenaan v.l.n.r.: Leopold Delaey, Wout Valcke, Julie Coorevits, Andreas Leenknecht, Simon Coorevits. Onderaan v.l.n.r.: Hector Delaey, Lijs Leenknecht, Robin Dehullu, Pjotr Muyllaert, Thibault Vandenbogaerde. © LOO
Redactie KW

In het weekend van 20 maart zou Zeescouts Jan Bart gastheer zijn van het jaarlijkse Zeescoutscongres Vlaanderen. Er zou gepraat worden over onder meer de problematiek rond vervuiling, milieu en duurzaamheid en enkele sessies technieken gegeven worden. Helaas gooide het coronavirus roet in het eten. “Wij waren er klaar voor”, zeggen hoofdleiders Lijs Leenknecht en Simon Coorevits.

Het Zeescoutscongres is een ontmoetings-, verbroederings- en vormgevingsmoment tussen een honderdtal jongeren, allemaal actief in het Zeescoutsgebeuren in Vlaanderen. In het weekend van 20 tot 22 maart zou Harelbeke gastheer zijn van dit congres. “Zo wilden we aan de hand van enkele sessies technieken bijbrengen die broodnodig zijn in onze verdere avonturen binnen het zeescoutsmilieu, alsook daarbuiten. De grootste pijler van dit congres gaat over de mogelijkheid tot het uitwisselen van ervaringen met elkaar, zodat men een uitgangspunt heeft voor mogelijke toekomstige situaties die zich binnen de eigen groep voordoen”, zeggen hoofdleiders Lijs Leenknecht (21) en Simon Coorevits (23). “Ook stilstaan bij actuele thema’s is van groot belang: zo waren er onder andere momenten van bezinning ingelast, om even stil te staan bij de problematiek rond vervuiling, zeepeil, milieu en duurzaamheid. Jammer, maar het mocht niet zijn. Door de maatregelen rond het coronavirus moesten we alles afgelasten.”

Leeftijdscategorie

Die sessies technieken zijn eigenlijk een soort workshops. “Onze werking is ingedeeld in Takken, naargelang leeftijdscategorie. Zo kan iemand bijvoorbeeld kiezen om een EHBO-cursus te volgen om dat nadien als les te geven aan zijn tak”, duidt Lijs. “Of nog: een sessie rond hoe je jongeren een bepaald iets – denk maar aan het vele plastic of vervuiling – gemakkelijk duidelijk kan maken bij een bepaalde leeftijdsgroep. Misschien kunnen de collega’s uit Vlaanderen dat idee oppikken of een eigen versie van maken.” Verder zijn er tal van mogelijkheden voor het uitwisselen van nieuwe ideeën. “We hebben drie kleinere vletboten en een grote vletboot ‘Niki’. We doen daarmee kampen en oefeningen, al dan niet aan zee of aan een waterloop. Wij leren onze jongeren aan hoe ze zorgvuldig moeten omspringen met plastic en wegwerpverpakking. We maken hen duidelijk dat alles wat toevallig in het water belandt, door bijvoorbeeld wegwaaien bij een storm, niet onmiddellijk door de natuur afgebroken wordt. Wij verzamelen het zorgvuldig. Misschien kunnen de collega’s dat idee ook gebruiken”, vertelt Simon.

Afvalberg vermindert

Aan goede voorbeelden rond ecologie, natuur en milieu heeft Zeescouts Jan Bart al jaren geen gebrek. Onder hun loods zitten bijvoorbeeld grote regenputten. “We hebben 500 herbruikbare drinkbekers aangekocht in plaats van ze elk jaar te huren. We doen elk jaar grote opruimacties in ons spelbos langs het kanaal Bossuit-Kortrijk samen met een boswachter en Natuurpunt. Ook aan zee doen we dat, soms kilometers strand. Dit samen met Mooimakers”, aldus Simon. “We gebruiken nu elk onze eigen herbruikbare kleine waterbidon in plaats van plastic waterflessen. De kinderen kunnen die zelf vullen en het vermindert de afvalberg. We kijken ook om nooit te grote hoeveelheden voedsel aan te kopen en met zo min mogelijk verpakking. Als we op kamp gaan, gebruiken we Ecovert voor de afwas en ecologische zeep voor onze was. Beide zijn snel afbreekbaar. We doen dit in de rivier of in de waterloop. Dat wordt zo ook meegegeven aan de ouders”, besluit Lijs. (PVH)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier