Met Willy De Bouvrie (80) heeft de geschied- en heemkundige kring De Gaverstreke een nieuwe voorzitter gekozen die zich nog maar een jaar bezighoudt met lokale geschiedenis. Hij is dus een late roeping, zoals dat heet, die vorig jaar een eerste boek schreef over de geschiedenis van de lokale rennersfamilie De Munster. “Ik heb de smaak te pakken”, zegt hij.
De Gaverstreke bestaat van in 1972 en werd tot voor kort altijd geleid door de inmiddels 89-jarige priester Guy Algoet. Officieel komt Willy De Bouvrie op 1 januari aan het roer, maar zijn eerste vergadering als voorzitter ad interim heeft hij er inmiddels wel opzitten. De gedreven Waregemnaar zal er als heemkundige vooral werk van maken om vergeten lokale wielerhelden opnieuw meer in de belangstelling te brengen.
De oud-renners uit Waregem staan dan ook centraal in het gesprek. Al heeft hij het eerst over zijn plannen als nieuwbakken voorzitter. “Ik wil vooral rekening houden met wat er leeft in de groep”, zegt hij. “Ik stel vast dat de jongere leden van ons bestuur, zeg maar de 60-plussers, er graag een tentoonstelling rond een extra thema willen bij nemen. Ook willen sommigen met een stand aanwezig zijn op de vrijetijdsmarkt in juni.”
Zelf ben je een groentje als heemkundige die in het nieuwe jaarboek een eerste bijdrage heeft geschreven.
“Dat klopt, het is een artikel over de wielersport in Waregem, een passie van mij. Zo komen Lucien, Buddy, Georges en Eric De Munster daarin aan bod, renners die in de jaren vijftig en zestig gekoerst hebben. Zeker Lucien, die toch ooit Dwars door België gewonnen heeft (nu Dwars door Vlaanderen, red), verdiende best wat meer aandacht. Lucien is nu 88 en in goede conditie. Ik ben blij dat ik hem nog heb kunnen interviewen. En ik wil nog andere oud-renners uit Waregem portretteren.”
Aan wie denk je dan, nu er eerder ook al een boek verschenen is over Armand Desmet, de grootste renner die Waregem ooit gekend heeft?
“Dan heb ik Roger Desmet voor ogen, zijn oudere broer die ook best wel mooie dingen heeft laten zien als renner. Hij stond wat in de schaduw van Armand en was minder bekend, al is hij toch ooit tweede geworden in de Ronde van Vlaanderen en zesde in De Waalse Pijl. Ik heb nu al een artikel geschreven over hem in De Gaverstreke maar er volgt mogelijk ook nog een boek. Verder is ook de interesse gewekt om ooit iets te doen rond wijlen Paul Haghedooren uit Desselgem. Niet zo lang geleden kreeg ik een mailtje van de dochter van de inmiddels overleden renner. Ze had blijkbaar mijn boek gelezen over de neven De Munster en liet me weten dat haar vader ook best een aardig palmares bij mekaar gefietst heeft (glimlacht).”
Heb je wijlen Armand Desmet eigenlijk persoonlijk gekend?
“Dat is veel gezegd, maar ik herinner me wel dat hij in het begin van zijn carrière tijdens de wintermaanden bij mijn ouders thuis kwam meehelpen. Ze waren actief als aardappelhandelaars en Armand moest ook in de koude maanden de kost verdienen. Desmet was nog niet de vedette van enkele jaren later, maar ik keek toch wel al naar hem op. Hij heeft bij mij de interesse gewekt in sport. Door hem heb ik een tijdlang in clubverband gevoetbald.”
Je hebt altijd als kinesist gewerkt en op die manier was er ook contact met sportmensen. Heb je ook coureurs op de massagetafel gekregen?
“Ja ik heb veel renners gemasseerd, onder meer Lucien De Munster. Ik zag ook wel eens voetballers, zeker in de jaren zeventig toen ik een korte periode als kinesist gewerkt heb voor Essevee Waregem. Eén van hen was de Braziliaan Giba, waarmee ik op die manier toen toch wat contact had. Giba was een echte vedette in Waregem, maar ook zeer aimabel.”
Nooit zin gehad om vaste kinesist te worden bij Essevee?
“Neen, ik had werk genoeg in mijn praktijk. Ik begon er ’s morgens om half zeven aan en het was vaak 10 uur ’s avonds vooraleer ik de deuren kon dicht trekken. Ik zag me dat niet meer te combineren met een job bij een sportclub. Bovendien was dat bij clubs zoals Essevee Waregem toen allemaal nog niet zo strak georganiseerd zoals dat nu het geval is.”
Je bent Waregemnaar in hart en nieren en verhuisd naar een appartement aan de Zuiderpromenade, het nieuwe stadsdeel. Valt het mee?
“Het is hier rustig, we hebben ook alles bij de hand en moeten de auto niet al te vaak meer buitenhalen. Dus we zijn zeker tevreden. Of er hier beterschap mogelijk is? Ik zou graag meer straatnaambordjes zien in de buurt. Ik moet toch wel vaker vaststellen dat de mensen ons appartement niet altijd even makkelijk weten te vinden.”
(FV)
Waregemse Wolven
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
