Jan aan ’t Goor zestig jaar actief bij jubilerende harmonie Sint-Cecilia: “Mijn uitlaatklep en lang leven”

Jan aan ’t Goor. (foto CLY)
Julien Cluyse
Julien Cluyse Medewerker KW

Harmonie Sint-Cecilia bestaat 200 jaar en dat werd het voorbije jaar uitgebreid gevierd. Op het jaarlijks Sint-Ceciliafeest werden medailles uitgereikt aan verdienstelijke medewerkers en muzikanten. Een van die eretekens was voor Jan aan ’t Goor (71) die al 60 jaar actief is bij de harmonie.

Jan aan ’t Goor was chauffeur bij het sanitair bedrijf Vanmarcke maar geniet nu al ruim tien jaar van zijn pensioen. Hij woont in de landelijke Papegaaistraat waar hij het naar zijn zin heeft. We informeerden even naar zijn muzikale opleiding.

Geen repetitie gemist

“Mijn muzikale opleiding beperkt zich tot één jaar slagwerk. Door het zaterdagwerk moest ik mijn opleiding aan de academie stopzetten. Ik bleef echter lid van de harmonie waar ik even later de leiding van het trommelkorps en ook een tijdje die van de majoretten op mij nam. Zelf was ik trommelaar bij de harmonie tot mijn 62ste. De harmonie is mijn uitlaatklep en mijn lang leven. Daar heb ik mijn sociale contacten en heb ik iets om handen. Tot op vandaag heb ik nog geen enkele repetitie gemist.”

“Momenteel ben ik niet meer actief als trommelaar of muzikant maar verzorg ik de bar van de harmonie. Daarnaast verricht ik heel veel werk achter de schermen bij repetities of concerten. Gezien ik ook een handige harry ben, sta ik ook in voor kleine herstellingen. Het jubileumjaar was ook voor mij bijzonder druk door de vele activiteiten”, vertelt Jan. “ Thuis staat mijn slagwerk op zolder. Aan het werk bij de harmonie heb ik de handen vol.”

Het spreekt voor zich dat Jan al heel wat dirigenten heeft overleefd.

Nooit een slechte dirigent

“Eerlijk gezegd hebben wij nooit een slechte dirigent gehad. Eentje is mij bijzonder bijgebleven, Marcel Vanquickberghe. Die is heel lang bij de harmonie gebleven en voor ons was hij een echt vaderfiguur. Dat onze harmonie momenteel jaren van hoogconjunctuur beleeft, heeft veel te maken met de inzet van de dirigent. In de loop der jaren heb ik het niveau van de harmonie alleen maar zien stijgen.”

“De meeste jongeren die er nu bijkomen, zijn muzikaal geschoold en dat merk je bij de keuze van de stukken. Er worden veel moeilijker stukken gespeeld dan in mijn beginperiode. De harmonie telt nu 60 actieve muzikanten waarvan er gemiddeld 35 aanwezig zijn op de wekelijkse repetitie. Je mag er zeker van zijn dat heel wat harmonieën jaloers zijn.”

Of er nog hoger gemikt wordt met deze harmonie? “Wij spelen momenteel in eerste klasse. Soms hoor ik de dirigent spreken over een klasse hoger of uitmuntendheid, maar de meeste muzikanten zien dat niet zitten. De meesten houden eraan dat musiceren een hobby blijft en geen stresserende bezigheid mag zijn.”

Huldiging

Betekent zijn diamanten onderscheiding een eindpunt bij de harmonie? “Het diamanten ereteken dat ik kreeg opgespeld als actief lid van de harmonie betekent voor mij zeker geen eindpunt. Ik ben daar bijzonder fier op. Bovendien ben ik momenteel de enige die een dergelijke onderscheiding heeft gekregen. Heel weinigen halen zestig jaar dienst omdat er nogal wat afhaken door bijvoorbeeld te trouwen en te verhuizen. Anderen moeten afhaken door het werk.”

“Het gebeurt vaak dat leden na een lange afwezigheid de weg terugvinden naar de harmonie. Wat mij betreft, ik blijf op post. Het is mijn enige uitlaatklep en bovendien loopt het lekker door een goed bestuur en de ondersteuning van een betrouwbare werkgroep met een goede taakverdeling. Ik blijf actief lid van de harmonie zolang de fysieke paraatheid het mij toelaat”, besluit Jan.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier