Jasmien De Smaele (37) is twee maanden geleden bevallen van haar tweede kindje. Haar roze wolk wordt echter overschaduwd door een aanslagbiljet dat ze in de bus kreeg omdat de verbouwingen van haar huis in Oostende te lang duren. Samen met haar partner moest ze al haar spaargeld gebruiken om maar liefst 24.000 euro te betalen. “Dat zijn toch geen normale bedragen meer?”
Jasmien woont tijdelijk met haar gezin in een appartement terwijl haar woning in de Interbellumwijk in Oostende gerenoveerd wordt. Het huis is momenteel een ruwbouw, maar de aannemers zijn volop aan het werk om er terug een mooie eengezinswoning van te maken. Het huis was voordien, zoals veel panden in de wijk, opgedeeld in verschillende veel te kleine wooneenheden. Dat zorgde in het verleden voor veel problemen in de buurt. Met de multibelactie wilde de stad hier een oplossing voor bieden. Je zou dan ook denken dat het stadsbestuur tevreden is dat een jong gezin in Oostende blijft wonen en een waardevol pand in ere herstelt.
“Ernstig ziek”
Maar omdat de verbouwingen langer dan twee jaar aanslepen moet het koppel maar liefst 24.000 euro ophoesten. “Er zijn verschillende redenen waarom we niet op tijd klaar zijn. Zo was dit oorspronkelijk het pand van mijn man. Toen hij mij leerde kennen en we samen een gezin wilden stichten, beslisten we om er een gezinswoning van te maken. De plannen moesten dus hertekend worden en er werd een nieuwe vergunning aangevraagd. Dat vraagt al snel enkele maanden tijd.”
“Nadien barstte de coronacrisis los en werd ik zwanger. Tijdens mijn zwangerschap werd ik ernstig ziek en werd onze zoon uiteindelijk op 29 weken geboren. Het hoeft niet uitgelegd te worden dat onze focus in die maanden verschoof naar de precaire gezondheidstoestand van onze zoon.” Het koppel wist dat ze te laat zouden zijn en ze konden zich verdedigen op een hoorzitting. “Onze argumenten werden echter van tafel geveegd en we moesten de belasting toch betalen.”
Spaargeld
Het koppel heeft bekeken of ze juridische stappen konden nemen, maar de kosten voor een advocaat zijn te hoog zonder enige zekerheid dat ze ook gelijk krijgen. “Omdat de kosten snel oplopen als je niet betaalt hebben we besloten om al ons spaargeld waarvoor we zo hard gewerkt hebben te verzamelen en de belasting te betalen. Er mag nu echt niets gebeuren of we zitten meteen in de problemen”, zegt Jasmien.
“We weten dat we administratief een fout hebben gemaakt in dit dossier. Maar volgens ons hebben we ook aanneembare redenen waarom onze renovatie nog niet was afgewerkt, toch? Bovendien is het opzet van deze heffingen om huisjesmelkerij en verwaarlozing van het patrimonium tegen te gaan. Twee zaken waar wij, met de renovatie van een meergezinswoning naar een ééngezinswoning, aan willen tegemoet komen. Waarom moeten wij zo’n buitensporig bedrag betalen terwijl we niet het gevoel hebben dat we iets fout gedaan hebben? We moeten trouwens nog altijd betalen voor twee wooneenheden terwijl het al in 2019 gebruikt werd als een eengezinswoning.”
Niet de enige
Jasmien is niet de enige in de buurt met deze ervaring. Marc Soenen (40) en Caroline Claeys (36) wonen twee huizen verder, samen met hun drie jonge kinderen. Zij zijn ruim 13.000 euro kwijt, waarvan 8.000 kosten voor de advocaat, omdat ze drie jaar na de aankoop nog niet gedomicilieerd waren in hun woning. “Dit pand uit 1933 was een krot. Je kon hier niet wonen. Ik heb hier samen met mijn papa drie jaar lang op elk vrij moment gewerkt om het pand meteen energiezuinig te maken. Omdat we tussendoor ook het pand naast de deur hebben gekocht, duurden de werken langer dan gepland”, legt Marc uit.
“We hadden veel problemen, omdat het gebouw verwaarloosd werd. Oorspronkelijk was het al één pand en dus waren veel zaken, zoals de riolering, gemeenschappelijk. Omdat we er na drie jaar nog niet woonden, moesten we een leegstandtaks betalen. Bij de eerste hoorzitting had ik het gevoel dat er niet geluisterd werd naar onze argumenten. Daardoor heb ik een advocaat in de arm genomen. We kregen een gunst dat we de tweede schijf van 8.000 euro niet moesten betalen, maar de advocaat kostte ons uiteindelijk even veel. In totaal heeft dit verhaal ons dus 13.000 euro gekost. Daarmee kan je al eens een warmtepomp plaatsen”, lacht Marc zuur. “We vinden het vooral jammer dat er zulke bedragen moeten betaald worden terwijl we net twee verkrotte panden opnieuw mooi willen opknappen.”
Schepen Kurt Claeys: “Altijd vorm van menselijkheid”
Schepen Kurt Claeys (Open VLD) bevoegd voor wonen is niet op de hoogte van het individuele dossier. Hij benadrukt dat het reglement opgemaakt werd om mensen te motiveren om hun panden in orde te brengen. “Cijfers tonen ook aan dat dit werkt. Dit koppel moet zo’n bedrag betalen omdat de heffing gebeurt op basis van het aantal wooneenheden op het moment van de vaststelling. Dat zijn er dus twee.”
“Ze hadden twee jaar tijd om zich in regel te stellen. Dat is een redelijke termijn. Ik was niet aanwezig op de hoorzitting en ken het dossier niet, maar er wordt altijd met een vorm van menselijkheid mee omgegaan. Ik heb begrip voor die mensen hun situatie, maar je mag niet enkel voortgaan op het emotionele aspect.”
Stad Oostende: “Woonkwaliteit prioritair”
Het stadsbestuur stuurde intussen nog een extra verduidelijking de wereld in over deze kwestie. “Er is recent enige commotie ontstaan in onze stad over de belastingen die eigenaars van onbewoonbare, ongeschikte, verwaarloosde of leegstaande woningen krijgen. Stad Oostende plaatst daarom graag even alles op een rijtje”, luidt het.
“De belasting waarvan sprake gaat enkel over woningen die niet voldoen aan de minimale wettelijke eisen op vlak van gezondheid, veiligheid en kwaliteit én die op een inventaris staan (na klachten van huurders, meldingen van buurtbewoners of politie …).vVóór een woning op een inventaris terechtkomt is er al een lange weg afgelegd.”
“Niemand moet zomaar hoge belastingen betalen. Iedereen krijgt ruim de tijd om aan te tonen dat er stappen gezet worden om het pand in orde te brengen. De stadsdiensten informeren mensen grondig en leggen uit hoe ze een vrijstelling kunnen aanvragen. Stad Oostende heeft de regels tijdens deze legislatuur versoepeld. Zo krijgt iedereen voortaan minstens een jaar vrijstelling en kan die verlengd worden tot drie jaar.”
“Stad Oostende laat verder weten niet te kunnen ingaan op individuele dossiers. Wel wil de stad iedereen oproepen om signalen van de stad (brieven, aangetekende zendingen, telefoons …) niet naast zich neer te leggen. Neem contact met de dienst en laat je helpen. Voor Stad Oostende is en blijft woonkwaliteit prioritair. Alleen op die manier kunnen mensen in degelijke omstandigheden wonen in een veilige stad met zo weinig mogelijk leegstaande of verwaarloosde panden.
Meer info en een handige Q&A vind je op de website van Stad Oostende.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
