Bijna dertig jaar geleden werd ze uit een brand in de Canadezenstraat in Brugge gered. Vanessa Meurice (30) was toen achttien maanden oud. Haar oom overleefde de brand niet, maar een Brugse brandweerman slaagde er wel in om haar net op tijd uit het huis te halen. En maandagmiddag stond Vanessa opnieuw oog in oog met de man die haar leven redde. En dat zowaar opnieuw op een brand. “Dat was zeker speciaal. Ik heb mijn leven aan hem te danken”, zegt Vanessa.
De jonge vrouw was maandag aan het poetsen in een woning in de Karel de Floustraat in Brugge. Een leeslampje ging per ongeluk aan en zette een zetel in brand. Vanessa slaagde er aanvankelijk zelf nog in om de zetel buiten te zetten. Maar toen die opnieuw vuur vatte, besliste ze om de brandweer te verwittigen. En die oproep kwam ook bij eerste sergeant Marc Proot (57) van de Brugse brandweer terecht. Hij rukte met zijn collega’s uit en had de situatie snel onder controle. Groot was zijn verbazing echter toen hij Vanessa daar opnieuw zag. “Ik herkende haar omdat ze heel toevallig enkele jaren geleden ook bij mijn moeder ging poetsen”, zegt Marc. “Toen ter sprake kwam dat ik bij de brandweer werkte, veranderde ze van kleur. Ze vertelde het verhaal over de brand waar ze als peuter uit gered werd. Ik wist meteen waar ze het over had.”
Het was namelijk Marc zelf die meer dan 28 jaar geleden Vanessa uit het huis vol rook langs de Canadezenstraat in Brugge had gered. Ze lag toen net als haar nonkel in haar bedje te slapen terwijl haar ouders even boodschappen gingen doen. Maar het warmtedeken van haar nonkel vatte vuur. De man zelf overleefde het niet, maar Vanessa werd net op tijd gered. “Ik ben toen op de tast op zoek gegaan, want zo ging dat in die tijd”, zegt eerste sergeant Marc Proot. “Ik vond haar in haar bedje. Met matras en al heb ik ze naar beneden gebracht. Ik was dolgelukkig dat ze het overleefd had.” Zo’n twee jaar later zag Marc Vanessa – dan een stevige kleuter – nog eens terug. Haar ouders hadden hem opgespoord en wilden hem een geschenk geven. Iets wat hij nog steeds thuis bewaart. Enkele jaren later kruisten hun wegen toevallig opnieuw en ook gisteren gebeurde dat nog eens. “Het is altijd heel erg emotioneel”, zegt Marc. “Ik ga die interventie nooit meer vergeten.”
De herinnering aan de brand is er bij Vanessa niet meer. Maar dat maakt de ontmoetingen voor haar niet minder aangrijpend. De jonge vrouw heeft ondertussen zelf vier kinderen. “Ik weet niets meer van de brand. Maar ik weet wel dat ik er zonder hem niet meer zou zijn. Enkele jaren geleden toonde zijn moeder mij de krantenartikels. En vandaag (gisteren, red.) stond hij er plots weer. Hij schiet precies telkens te hulp als ik in nood zit.” Het ziet er naar uit dat de twee elkaar wel nog terug zullen zien. Want Marc vroeg haar telefoonnummer. “Hij vroeg me of ik op zijn pensioenviering aanwezig wil zijn binnen vier jaar. Uiteraard wil ik dat. Ik zou me zelfs vereerd voelen“, zegt ze.
(TL)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier