In Oostende vindt vandaag 30 juni, 60 jaar na de Congolese onafhankelijkheid, een koloniale fietstocht plaats in Oostende. “Het beeld van Leopold II moet voor mij niet weg, maar we moeten wel het structurele racisme bestrijden”, vindt organisator Dominique Lubaki (64).
Dominique Lubaki organiseert vanmiddag om 14 uur een koloniale fietstocht in Oostende. Dat doet hij met zijn interculturele vzw Multi Mondo en met Oostende Mondiaal, de stedelijke raad voor ontwikkelingssamenwerking. Het gezelschap vertrekt aan het station, maar door de coronamaatregelen mogen maximum 20 mensen deelnemen. “We fietsen langs 13 stops, met onder meer de Sint-Petrus-en-Pauluskerk, waar tot in 2013 een Congolese priester werkzaam was, het Marie-Joséplein met het standbeeld van Auguste Beernaert, premier ten tijde van Leopold II, en sportcentrum de Koninklijke Stallingen, waar ik veel multiculturele voetbaltornooien heb georganiseerd”, vertelt Dominique.
Leopold II
Ook de herinneringen aan Leopold II mogen niet ontbreken: de Koninklijke Gaanderijen, het omstreden standbeeld aan de Drie Gapers, het sterfhuis van koningin Louise-Marie, Leopolds moeder, in de Langestraat en het Maria-Hendrikapark, genoemd naar de echtgenote van Leopold II. “Het standbeeld van Leopold II in Oostende stoort mij niet”, zegt Dominique Lubaki. “Het mag weg of het mag blijven staan, dat is voor mij niet belangrijk. Belangrijker vind ik het bestrijden van het structureel racisme en een eerlijker ontwikkelingssamenwerking.”
“Je zal de mensen niet veranderen door dat monument te verwijderen”
“Je zal de mensen niet veranderen door dat monument te verwijderen. Dat is iets van vroeger. Maar de ontwikkelingssamenwerking moet eerlijker. België moet zijn centen besteden aan kleine initiatieven in Congo, die in direct contact staan met de bevolking. Er gaat te veel geld naar de overheid, die door en door corrupt is. Een naaste medewerker van president Tshisekedi zit momenteel in de gevangenis wegens corruptie.”
“Racisme bestaat hier nog, ja. Direct racisme heb ik nog niet ervaren. De mensen zijn vriendelijk, maar er zijn weinig kansen om op te klimmen. Sinds 2010 heb ik een Afrikamuseum bij mijn huis in de Sint-Sebastiaanstraat. Ik heb de toenmalige burgemeester er uitgenodigd, maar kreeg geen antwoord. Het wordt ook niet gepromoot”, zegt Dominique zich. “Op de Dag van de Boulevard, de braderie van de Alfons Pieterslaan, organiseerde ik vroeger een intercultureel voetbaltornooi. Maar mijn naam haalde nooit de pers.”
Afrikamuseum
Het Afrikamuseum van Dominique Lubaki is uiteraard één van de stops op de fietstocht. “Het is een klein museum, waar ik mijn eigen Afrikaverzameling tentoonstel“, legt Dominique uit. “In juli en augustus is het op afspraak te bezoeken. Er zijn kunstwerken te zien uit het Belgisch Congo van voor de onafhankelijkheid en huiden van een luipaard, een zebra, een slang, een krokodil… Ik had het stadsbestuur in januari voorgesteld om in de Koninklijke Gaanderijen ook een Congotentoonstelling te houden in de maand juni. Daar worden altijd panelen met foto’s of prenten aan de muur geëxposeerd. Maar je moet dat twee jaar vooraf vragen en ik was dus te laat.”
Dominique haalt onderweg ook persoonlijke herinneringen op, zoals de boom in het Maria-Hendrikapark, die hem herinnert aan zijn overleden vader. “Ik heb die boom ‘Bernard’ genoemd, net als mijn papa”, mijmert Dominique. “Ik ben geboren en getogen in Kongo en kwam in 1991 als asielzoeker aan in België. Mijn papa stierf in 1994 en ik mocht België op dat moment niet verlaten als ik hier wou blijven. Maar ik ga naar die boom om met mijn papa te praten. Dat is iets wat ook in Afrika soms wordt gedaan. Wat verder in het Maria-Hendrikapark heb je de Mandelabrug, en ook daar houden we halt. Dat wordt de apotheose van de fietstocht.”
Afrikaanse voetbal
Dominique Lubaki werkte vroeger bij Daikin, maar werd in 2008 ernstig ziek en kan sindsdien niet meer werken. Hij woont alleen in Oostende, maar heeft een vriendin. Hij wijdt zich nu volledig aan zijn multiculturele vzw. “Ik geef workshops in scholen, waar we een voetbal maken op de Afrikaanse manier. Met kranten, plastic en een oude t-shirt. De opbrengst gaat naar een project voor kansarme jongeren in Congo. Ook op de fietstocht gaan we zo’n bal maken. Aan de voet van het monument voor Leopold II. In de Congolese kleuren.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier