De Tieltse schrijfster Ann De Craemer geeft elke week een inkijk in haar leven.
De grote vakantie is begonnen; het schooljaar is ten einde. Dat is altijd reden tot feest, maar voor onze scholieren, leerkrachten, studenten en docenten zal dat nu nog meer het geval zijn: corona maakte er een lastig jaar van. De lessen waren moeilijker te volgen; klasgenoten en vrienden kon je amper nog zien en ontspanning zat er bijna helemaal niet in. Hoe blij ben ik niet wanneer ik nu jongeren vierend en opgewekt door mijn straat zie lopen, arm in arm met vrienden of vriendinnen, gekscherend, uitbundig, opgelucht. Het ziet er niet naar uit dat ze in de zomermaanden al van veel festivals en feesten zullen kunnen genieten, maar ze hebben tenminste weer elkaar.
In Tielt hebben we drie dagen braderie, maar dat vind ik povertjes: de Tieltse Feesten hadden, in kleinschalige vorm, perfect kunnen plaatsvinden. Als Rock Werchter het kan, kunnen wij het ook. Elke dag maar één optreden, telkens ‘s avonds, voor 500 toeschouwers, mondmasker verplicht, eventueel met sneltest vooraf. Vorig jaar was het virus nog te alomtegenwoordig om zoiets te organiseren, maar nu veel mensen gevaccineerd zijn, had de stad het een kans moeten geven.
Hoe blij ben ik niet wanneer ik nu jongeren vierend en opgewekt door mijn straat zie lopen
Zelf ga ik deze zomer niet met vakantie. Niet uit schrik voor corona, maar omdat ik moet sparen. Zoals u wellicht al weet, heb ik een eigen taalbureau opgestart, Tikgoud, en daar kwamen heel wat kosten bij kijken. In de zomer is er voor freelancers ook veel werk omdat vaste werknemers verlof hebben, en de kans om geld te verdienen, wil ik niet laten liggen.
Maar ik klaag niet. Ik ben altijd een fervent reiziger geweest, en erg coronaschuw was en ben ik niet, maar ik zou me toch niet op mijn gemak voelen met PCR-testen, coronatesten en zones waar je verblijft die plots rood worden. Dit jaar geldt meer dan ooit: nergens beter dan thuis.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
