Uitwisselingsproject met een bijzonder verhaal

V.l.n.r. Marijke en Ludo Demeulenaere van Rotary Brugge, Tine Desmet, Miguel Buitrago, Natalia Cabrera met Adella en Frank Van Raes. (foto SL) © Stefaan Lernout
Stefaan Lernout

Toen Miguel Buitrago dertien jaar terug naar België kwam leerde hij er niet alleen zijn toekomstige vrouw kennen, hij kwam er ook terecht in een fijne familie. Dat jongeren uitwisselingsproject was tevens de aanzet voor Rotary Menen om beademingstoestellen te sponsoren voor een ziekenhuis in Colombia.

Op 17 augustus 2009 landde Miguel Buitrago (30) op Zaventem, het zou zijn leven op velerlei wijze veranderen. In het kader van een cultureel uitwisselingsproject van Rotary belandde hij in de familie Van Raes-Desmet. Frank en Tine hadden eerder hun zoon David voor een tijd zien vertrekken naar Argentinië.

“Wij keken er naar uit om op onze beurt een jongere een tijd bij ons in huis op te nemen”, vertelt Frank Van Raes. “De bedoeling is dat hij of zij zo’n drie maanden blijft en dan naar een volgende stek verder trekt. Miguel voelde zich echter meteen heel goed bij ons en wij waren heel gelukkig dat hij er was. Hij bleef uiteindelijk een vol jaar.”

17 augustus

Toen Miguel van het vliegtuig stapte 13 jaar geleden, deed hij dat niet alleen. Tijdens de vlucht leerde hij Natalia Cabrera, ook uit Colombia, kennen. Ook zij kwam naar België in het kader van een Rotary uitwisselingsproject. Natalia was te gast in Mons. Het werd een liefdesverhaal want precies tien jaar later op 17 augustus 2019, traden ze in Colombia in het huwelijk. Onlangs, wederom op 17 augustus, landden ze opnieuw in Zaventem met hun kersverse dochter Adella op bezoek bij mama Tine en papa Frank.

“Je leert het snelst buiten je comfortzone” Miguel Buitrago

“Ik noem ze zo omdat het ook zo aanvoelt”, vertelt Miguel. “Vlaanderen is nog steeds mijn tweede thuis hoewel we ondertussen verhuisd zijn naar Vancouver in Canada waar ik een Survival Technology bedrijf heb opgericht. Ik heb heel veel geleerd hier in Vlaanderen, en niet alleen de taal. Ik herinner me de eerste schooldag, Frank zei me met de fiets naar school te gaan. Zoals iedereen. ‘Kinderen doen dat hier’, zei hij. “Dat was bij ons ondenkbaar. Toen ik goed en wel in het Sint-Amandscollege arriveerde bleken mijn klasgenoten geen Nederlands te spreken maar West-Vlaams. Andermaal helemaal buiten mijn comfortzone, maar zo leer je het snelst.”

Kindersterfte

Miguel vertelt in een mengelmoes van Nederlands, West-Vlaams en Engels dat zijn verblijf in Wevelgem hem geleerd heeft dat je hard moet werken en altijd een plan B moet hebben. “Je moet een oplossing hebben voor het geval plan A mislukt”, imiteert hij Frank. “Ik was ook onder de indruk van jullie geschiedenis. In Columbia zijn we natuurlijk ook niet gespaard gebleven van invallen. Maar Vlaanderen was gedurende eeuwen het toneel van zoveel verschillende heersers. Daar hebben jullie geleerd om weerstand te bieden en toch jullie taal te behouden, wat belangrijk is voor jullie culturele identiteit.”

Hier in Vlaanderen heb ik veel geleerd, niet alleen de taal

“Dit is een heel uniek uitwisselingsproject geweest”, aldus Frank Van Raes. “Want het was de aanleiding voor Rotary Menen om – samen met Rotary Brugge en de lokale Rotary club in Colombia – drie beademingstoestellen te sponsoren voor het ziekenhuis waar de vader van Miguel werkt. De kindersterfte is er nog steeds heel hoog, dankzij die toestellen daalt die nu significant. Bovendien waren de toestellen geleverd voor de COVID pandemie uitbrak, waardoor ze breder konden ingezet worden. En zeker hebben bijgedragen tot het redden van levens.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier