Johan Timperman (63), vier decennia lang een van de bezielers van wat nu Groep Ubuntu x 8 K is, is sinds 1 april met pensioen. De netwerkorganisatie die mensen met een beperking ondersteunt, wilde Johan gepast uitzwaaien, maar het geplande pensioenfeest kan door de coronamaatregelen niet doorgaan. Krant van West-Vlaanderen springt graag in de bres en zorgt voor een afscheidsinterview.
Eind de jaren 70 ziet vzw Feniks, als aanwas van het lokale verenigingsleven, het levenslicht in Avelgem. Feniks organiseert weekendinitiatieven voor mindervaliden en mensen met een beperking. Na een paar jaar krijgt het idee om de werking uit te breiden steeds meer bijval, en Johan, toen pas 23 jaar, wordt in 1981 aangeworven om de vzw te professionaliseren. Samen met collega Frida Maes tovert hij een oude garage in de Kerkhofstraat om tot uitvalsbasis. Stelselmatig wordt de vereniging uitgebouwd.
Moeilijke start
“Die eerste jaren waren niet simpel”, kan Johan zich goed herinneren. “Sommige Kortrijkse organisaties ervaarden Feniks als concurrent en hebben het ons flink moeilijk gemaakt. Gelukkig hadden we een enthousiaste, dynamische groep. We voelden ons echte pioniers. Een van onze sterktes was ook dat Feniks al van in het begin deel uitmaakte van de streek, gebouwd op mensen van hier (Avelgem, red.). Met een zeefdrukkerij, een bakkerij en een boerderij integreerden we probleemloos in het socioculturele verenigingsleven.”
Feniks evolueerde gestaag. Op vraag van betrokken en vooruitziende ouders vulde de vzw de hulpverlening aan met een nieuwe faciliteit: woonopvang. Met behulp van crowdfunding kocht Feniks in 1986 de eerste woning in de Oudenaardsesteenweg. Johan, immer enthousiast, betrok er samen met zijn gezin en 20 mensen met een beperking de pas aangekochte verblijven. In ’89 kwam er ook een nieuwbouw in de Ganzenhofstraat. Nadat de gemeentelijke jongensschool in Harelbeke er ook nog bijkwam als kunstwerking ‘t Zandberg, was de Feniks-bus definitief vertrokken.
“De verbreding van ons werkgebied was belangrijk, en gaf ons een boost”, vertelt Johan. “Als autonome en financieel gezonde organisatie hadden we bovendien de vrijheid om te doen wat we wilden maar daar stond tegenover dat we iedere dag opnieuw onze klanten moesten verdienen. En dat hebben we, al zeg ik het zelf, met verve gedaan!”
“Mijn grootste bijdrage? Ik had een patent op originele ideeën”
“Als een van de eersten hebben we ons vastgebeten in het doel om onze mensen op een volwaardige manier te laten participeren in de samenleving. Door hen de kans te geven kwaliteitsvolle, verkoopbare producten te maken, en zelfs in het reguliere arbeidscircuit aan de slag te gaan, kregen ze het gevoel dat ze een meerwaarde waren voor onze maatschappij. Die gewaarwording is echt enorm belangrijk voor hen.”
Scharniermoment
In 2007 trekt Feniks vzw De Regenboog uit Kuurne uit het slop. Vijf jaar later versmelten de vzw’s tot Groep Ubuntu (vernoemd naar de Afrikaanse filosofie Ubuntu, die ‘respect en verbinding met anderen’ betekent, red.). Ook dochterbedrijf Kruispunt uit Harelbeke, dat begeleid wonen aanbiedt, maakt deel uit van dat nieuwe project.
Voor Johan is het een scharniermoment, want de sociale netwerkorganisatie zou zo uitgroeien tot de grootste in Zuid-West-Vlaanderen. ‘Een niveau hoger spelen’, noemt hij het. “Meer mensen, meer kwaliteit én gespecialiseerde dienstverlening: vzw Feniks was tot zijn volle wasdom gekomen.”
De fusie van 2018 met De Achtkanter, een concullega van Groep Ubuntu, betekende voor Johan echter het sein om stilaan aan zijn pensioen te gaan denken. “In een nieuwe context is er nieuwe input nodig. In de sociale zorgsector evolueert alles snel, ook de regelgeving. Ik voelde aan dat er nieuwe mensen nodig waren die zich kunnen opladen voor die nieuwe realiteit.”
Administratieve zorgen
Maar dat is niet de enige reden van zijn vertrek. Johan is een bevlogen spreker, een motivator, een rasechte peoplemanager, dat merk je zo. Zelfs aan de telefoon spat de gedrevenheid ervan af. Die grote talenten vormen voor hem echter ook een van de belangrijkste argumenten om met pensioen te gaan. “Ik had een patent op originele ideeën en was de drijfveer achter veel initiatieven”, glimlacht hij. “Maar achteraf was er altijd iemand nodig die de administratieve zorgen voor zijn rekening nam. Ik ontbeer een stuk de nieuwe zakelijkheid die nodig is om Ubuntu x 8 K verder uit te bouwen.”
“Ik ga wel met een hart vol goede herinneringen met pensioen. Ik kijk bijvoorbeeld met veel genegenheid terug op mijn periode in Zuid-Afrika. Tijdens Mandela’s presidentschap zette ik er structurele opleidingsmodules op poten om mensen met een handicap te helpen. Maar de eerste pioniersjaren zullen me het meest bijblijven. Ik heb met die bende heel wat woelige watertjes doorzwommen, en daardoor duurzame vriendschappen gesmeed.” (JS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier