Trouwe Golden Retriever Max uit Gullegem trok ooit op eigen houtje op café
Pèrle Vanwymelbeke (24) uit Gullegem heeft een hond Max die met zijn zestien levensjaren wellicht de oudste Golden Retriever in ons land is. De viervoeter is haar trouwste vriend en loodste haar door enkele moeilijke levensmomenten.
Begin december van de eeuwwisseling kwam Max in het leven van Pèrle, die toen acht jaar was. “Mijn vader Hans kocht een Golden Retriever bij Debrabandere. Het moest een gezinshond zijn en zo wandelde Max op zeven december ons leven binnen. Hij werd al vlug een onmisbaar familielid. Het is de eerste hond die hier in huis kwam en dat maakt hem voor mij heel speciaal. Ik heb ook een tattoo met de naam van mijn hond op mijn bovenarm laten plaatsen.
Inmiddels kwamen er hier nog vier honden bij in huis, twee Duitse herders, Thor (7) en Tosca (6), en twee langharige chihuahua’s Boubou (5) en Bilou (2). Max kan heel goed overweg met de vier andere honden. Hij is echt heel sociaal en beschermt de honden. Ook naar kinderen toe is Max heel zorgzaam, het is een echte familiehond.”
Max loodste me door moeilijke momenten in mijn leven
Pèrle heeft een speciale band met haar trouwe viervoeter. “Max loodste me door moeilijke momenten in mijn leven. Toen mijn ouders uit elkaar gingen, is hij er altijd voor mij geweest. Max gaf me toen de steun die ik zo hard nodig had. Door de stress werd er op dat moment ook een tumor bij hem vastgesteld, iets waar hij gelukkig goed van genezen is.”
Pèrle beleefde in die zestien jaar al heel veel leuke momenten met haar hond. “Max is een wijde wereldverkenner. Zo gebeurt het soms dat hij alleen op stap gaat. Hij komt wel altijd terug. Toen hij jonger was, hebben we hem eens in café Den Os teruggevonden waar hij al water en lekkernijen van klanten toebedeeld kreeg. We hebben ook nog een tijdje in Kortrijk aan de Leie gewoond. Toen we naar Gullegem verhuisden, is Max wellicht uit heimwee teruggewandeld naar het huis waar we vroeger woonden. Hij zat voor de garagepoort te wachten en de buurman belde ons toen op omdat hij dacht dat we Max vergeten waren. Dit leverde soms echt grappige anekdotes op.”
Op zaterdag 17 september mocht Max zijn gezegende leeftijd van zestien jaar en tien dagen vieren. “We beseffen dat onze Golden Retriever al heel oud is. Daarom leggen we hem dagelijks goed in de watten. Ik realiseer me wel dat elke dag een geschenk is voor onze hond. Het zal me enorm veel pijn doen de dag dat Max er niet meer is. Toch wil ik dat hij dan gecremeerd wordt en dat ik in een juweelhangertje de as van Max bij me kan dragen.”
(ICK)
Heb je zelf een bijzonder verhaal over jou en je hond dat je op www.kw.be wilt delen, of ken je iemand wiens verhaal ook een reportage verdient, mail dan naar frederic.vansteenkiste[at]kw.be.
Hondenleven
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier