Trotse mama verdeelt zelf posters van olympiër Michael Obasuyi: “Ik wil dat meer mensen weten wat hij presteert”

Caroline Decuyper uit de Vuurtorenwijk startte een affichecampagne in haar wijk. © Benny Proot
Redactie KW

Michael Obasuyi (21) treedt op 3 augustus voor het eerst aan op de Olympische Spelen. De kans bestaat dat je nog nooit van de atleet gehoord hebt en daar wil zijn mama Caroline Decuyper graag verandering in brengen. Ze hing daarom de voorbije dagen affiches op in haar buurt om de wijkbewoners attent te maken dat er een olympiër is opgegroeid op de Vuurtorenwijk.

Er is veel aandacht voor de Olympische Spelen, maar niet elke atleet krijgt evenveel aandacht. Omdat de Oostendse Caroline Decuyper vindt dat haar zoon Michael ook de nodige aandacht verdient, deed ze de afgelopen dagen haar ronde langs de handelszaken van de Vuurtorenwijk om affiches op te hangen. Het initiatief ging alvast niet onopgemerkt voorbij en veel wijkbewoners leerden zo de Oostendenaar beter kennen en zullen op 3 augustus ook supporteren als de hordeloper in actie komt in Tokio.

Heel lange weg afgelegd

Mama Caroline is blij. “Michael heeft al een heel lange weg afgelegd om hier te geraken. Zij prestaties mogen ook in de kijker staan. De Vuurtorenwijk begint al een achtergestelde wijk te worden. We hebben dan een olympiër uit de wijk en dit staat dan nog niet eens in de kijker”, vertelt Caroline.

Ze steunt haar zoon, de derde van de vier kinderen in het gezin, al lang. “Wij komen niet uit de atletiekwereld. Het was juf Kaat van Leefschool De Vlieger die zei dat Michael talent had. Hij deed dat niet meteen schitterend, maar hij stond er wel op wedstrijden en hij was enorm gedreven. Doorheen de jaren moesten we alles uitzoeken. Hij is uiteindelijk in de topsportschool binnen geraakt”, vertelt mama Caroline. De sportcarrière vergde veel van het hele gezin. “Ik was veel weg met Michael. Van april tot september was er elk weekend wel een wedstrijd, soms met overnachting omdat het ver rijden was. We moesten ook rekening houden met het eten bijvoorbeeld. Dat is geen grote lijdensweg, maar het is ook niet evident voor de andere kinderen.”

De realiteit is schrijnend voor een topsporter in Vlaanderen

Michael was de voorbije jaren ingeschreven als student. “Ik lees vaak dat hij zijn studies on hold heeft gezet voor de atletiek, maar de realiteit is dat hij zich heeft ingeschreven als student zodat hij in Gent op kot zou kunnen gaan. Hij verdient momenteel nog niets aan zijn sport en wij hebben niet het geld om een appartement te betalen dicht bij zijn trainingsplaats. Hij moet immers twee keer per dag trainen. De enige oplossing was om in te schrijven aan de universiteit zodat hij kon blijven trainen. Zo schrijnend is de realiteit voor een topsporter in Vlaanderen”, vertelt Caroline.

Ze helpt ook sponsors zoeken voor haar zoon. “Hij heeft een manager die zorgt dat hij mooie internationale wedstrijden kan doen, maar er moet ook sponsoring gezocht worden en daar probeer ik zeker bij te helpen.”

Met beide voeten op de grond

Op 3 augustus loopt Michael zijn eerste wedstrijd en het gezin zal alvast klaarzitten om te supporteren. “Ik ben heel blij dat hij daar geraakt is, maar we zijn heel realistisch. Hij is nog niet op zijn top. Hij heeft nog jaren groeimarge. Hij zal geen medaille halen. Wij zijn West-Vlamingen. We staan met twee voetjes op de grond. Hij is daar nog niet. Hij moet niet voor goud gaan. Het is natuurlijk eigen aan topsporters om de lat altijd hoger te leggen. Het is nooit niet goed genoeg. De grens wordt altijd verlegd. Hij mikt hoog, maar hij mag niet ongelukkig zijn als hij het niet haalt. Het zou wel mooi zijn als hij het Belgisch record zou kunnen breken.”

Schepen van Sport Bart Plasschaert verzekert dat de vier deelnemers aan de Olympische Spelen met Oostendse roots nog de nodige aandacht krijgen. “We hebben grote borden gemaakt die in bushokjes te zien zijn om onze olympiërs aan te moedigen. Deze verschijnen telkens een dag voor de atleet in actie komt. Er waren ook grote interviews in De Grote Klok en op sociale media voorzien we de nodige aandacht.”

Zelf is Plasschaert papa van Emma Plasschaert. “Ik volg natuurlijk alle wedstrijden, ook al moet ik daar vroeg voor opstaan. Het is vooral spannend omdat ze bij de eerste acht moet eindigen om de nodige ondersteuning te blijven krijgen. Als ouder sta je daar ook bij stil.” Als schepen van Sport volgt hij weliswaar alle atleten uit Oostende. “Ik volg Michael al lang. Hij is momenteel heel goed bezig en heeft een enorme progressie gemaakt.”

(LB)