Topduivenmelker schenkt honderd dieren weg om sport boost te geven: “Dankbaarheid is me veel meer waard dan een dikke cheque”

Kurt Platteeuw heeft als duivenmelker het hart op de juiste plaats en schonk honderd van zijn topvogels weg aan startende collega-duivenmelkers. © Stefaan Beel
Philippe Verhaest

Had hij ze te koop gesteld, dan hadden de honderd duiven van Kurt Platteeuw (51) tussen de 50.000 en 100.000 euro opgebracht. Maar de Rumbeekse topduivenmelker heeft ze allemaal aan beginnende collega’s weggeschonken. “De duivensport heeft ons veel gegeven, nu wil ik iets terugdoen”, zegt hij. Met succes, want er liepen liefst 750 mailtjes binnen om een van de topvogels te bemachtigen.

Dat er de laatste jaren best veel geld in de duivensport circuleert, is een publiek geheim. In maart 2019 leverde de verkoop van Armando – de ondertussen wereldberoemde duif van Ingelmunsternaren Joël en Dieter Verschoot – nog 1,2 miljoen euro op, in november 2020 werd dat record verbroken door New Kim, een duif van Gaston Van de Wouwer uit Berlaar.

En nu is er dus Melissa, een prijsbeetje van vier jaar oud dat pijlsnel richting haar duivenkot in Rumbeke vloog. Het dier won onder andere de vlucht vanuit Bourges, in het wereldje een van dé klassiekers. “Vergelijk het met Milaan-San Remo in de koers”, zegt Kurt Platteeuw (51), beroepshalve zaakvoerder van de bekende schoenenzaak Vanluechene in zijn thuisgemeente en sinds twaalf jaar een gepassioneerd duivenmelker.

“We hebben alle mailtjes stuk voor stuk gelezen om er zeker van te zijn dat onze duiven naar de juiste mensen gingen”

Melissa was sneller dan bijna 42.000 concurrenten en had naast de overwinning in Bourges al een palmares om van te watertanden. En dat deed tot in China duivenfanaten watertanden. “Uiteindelijk kon ik Melissa een drietal maanden geleden verkopen aan dezelfde zakenman die nu ook eigenaar van Armando is.”

Hoeveel er uiteindelijk voor Kurts topduif op tafel werd gelegd, houdt hij voor zichzelf. “Maar het is een recordbedrag”, knipoogt Kurt, die haast letterlijk tussen de duiven is opgegroeid. “Ook mijn opa Odile was duivenmelker, net als mijn vader Raf. Maar pas sinds ik me er ben op beginnen toeleggen, konden we ons niveau zienderogen opkrikken.”

Passie als voorwaarde

Dat Kurt, samen met zijn vader, in recordtempo het allerhoogste niveau in de duivensport heeft bereikt, is voor hem een van de beweegredenen om nu iets terug te doen. Sinds 2020 organiseert hij jaarlijks een actie waarbij hij een reeks goed presterende duiven uit zijn eigen til gratis en voor niks wegschenkt aan beginnende (jonge) duivenmelkers. “In 2020 en 2021 ging het telkens om vijftig duiven, dankzij het succes met Melissa besloten we om dit jaar alle registers open te trekken en honderd vogels uit te delen.” Geen afgeschreven diertjes, maar absolute duiven die prijs gevlogen hebben of die Kurt gebruikte om zelf te kweken.

Ook dit Nederlands meisje zakte naar Rumbeke af, goed voor een rit van 430 kilometer.
Ook dit Nederlands meisje zakte naar Rumbeke af, goed voor een rit van 430 kilometer. © FB Kurt Platteeuw

Kurt deed begin september op sociale media een oproep om hem een mailtje te sturen met de motivatie waarom startende duivenmelkers een van zijn duiven wilden. “Een ongezien succes”, omschrijft hij de actie.

“In geen tijd hadden we 750 reacties. Die hebben we een voor een gelezen, zo bepaalden aan wie we wilden schenken. Onze focus lag op mensen die aan het begin van hun duivencarrière stonden. Leeftijd was geen bepalende factor, passie voor onze sport wel.”

Drukke afhaaldag

Het is net die sport die Kurt een duwtje in de rug wil geven. “Zeventig jaar geleden telde ons land nog 200.000 duivenmelkers. Nu zijn dat er nog zo’n 20.000. Een verdere daling moeten we proberen te vermijden, iets wat ik dankzij mijn actie mee wil helpen bewerkstelligen.”

“We kregen zelfs antwoorden uit Cuba, Senegal en Japan. En tijdens de afhaaldag stond hier een wachtrij tot op straat. Ongezien”

Twee weken geleden organiseerden Kurt en vader Raf een afhaaldag aan hun duiventil in Rumbeke. “Er stond een wachtrij tot op straat”, geniet hij nog na. “En ze kwamen van heinde en verre. Laarne, Zolder, Ternat, maar ook mensen uit Friesland zakten naar hier af. Een rit van 600 kilometer heen en evenveel terug, enkel en alleen voor een van onze duiven.”

Kurt kreeg ook mailtjes vanuit meer exotische oorden als Cuba, Senegal, Japan… “Ook de buitenlandse gegadigden moesten op de afhaaldag present zijn. “Hier stonden Fransen, Engelsen, Luxemburgers, Portugezen, Roemenen… Prachtig om te zien. In totaal kreeg ik aanvragen uit dertig landen.”

“Weet je wat me het meest is bijgebleven? De dankbaarheid die je van die mensen krijgt. Dat is me veel meer waard dan een dikke cheque. Veel mensen hadden ook een geschenkje mee. De streekproducten vlogen ons om de oren”, lacht hij. “Potjes mosterd, wijn of olijfolie… mijn garage ligt er momenteel vol mee. Schitterend, toch?”

Cliché omver gooien

De totale waarde van de weggeschonken duiven raamt Kurt op 50.000 tot 100.000 euro. “Een mooi bedrag, maar als je enkel aan geld denkt, moet je niets ondernemen.”

“Ik doe dit om onze sport te promoten en het cliché van het oud peetje in blauwe kiel omver te gooien. Je kan niet geloven hoeveel jonge mensen en kinderen hier aan onze deur stonden. Daar doen we het voor”, glimlacht Kurt.

Kurt Platteeuw zag heel wat jonge kinderen een duif ophalen.
Kurt Platteeuw zag heel wat jonge kinderen een duif ophalen. © FB Kurt Platteeuw

Volgend jaar wil Kurt zijn actie herhalen. “In welke grootteorde, dat zien we dan wel”, knipoogt hij. “Maar ik blijf dit doen. Om onze sport te promoten en beginners een duwtje in de rug te geven.”

Op sportief vlak koestert Kurt ook nog dromen. “We hebben al een palmares om u tegen te zetten, met onder andere negen nationale titels, het grootste aantal nationale asduiven en ga zo maar verder.”

“Nu wil ik nog het absolute record in aantal nationale overwinningen behalen. Dat staat nu op een twintigtal, ik heb dus nog wat werk voor de boeg”, grinnikt hij. “En wie weet zie ik en cours de route wel nakomelingen van mijn weggeschonken duiven op een erelijst opduiken. Dát zou me pas gelukkig maken.”

Lees meer over: