Tom Fourneau uit Waregem pakt uit met inspanningstesten aan huis

Tom Fourneau verdiepte zich in inspanningstesten en heeft nu een start-up. © PNW
Redactie KW

Sinds enkele weken is Waregemnaar Tom Fourneau (21) begonnen met het aanbieden van inspanningstesten voor lopers en fietsers. De student geneeskunde coacht beginnende en gevestigde sporters die een bepaald sportief doel voor ogen hebben nu ook aan huis. “Veel mensen sporten in het wilde weg, maar met een beetje begeleiding leren ze zo veel meer over zichzelf. Daar wil ik mij voor inzetten”, vertelt hij.

Tom ademt sport als hij aankomt in – hoe kan het ook anders – sportcafé De Treffer in Waregem. Hij draagt zijn gepersonaliseerde Unlocked-trui en heeft er zin in. Alleen het fotomoment, dat is minder zijn ding. “Elke foto waarop ik niet met mijn ogen dicht sta, is voor mij geslaagd”, lacht hij.

Wanneer ik mensen coach, is dat ook interessant voor mijn studies geneeskunde

Unlocked Sport Coaching, wat is dat? Leg eens uit?

“Wel, laat mij anders eerst uitleggen hoe ik bij sportcoaching uitgekomen ben. Al van kleinsaf ben ik een fervent sporter. Hockey, voetbal, BMX, paardrijden: het zijn allemaal sporten die ik ooit beoefend heb. Bijna iedere sport eigenlijk, behalve lopen. Dat is pas sinds ik kot zit, want opeens zag ik het belang in van een gezonde levensstijl (lacht). En dus begon ik te lopen, wat me eigenlijk echt beviel. Op een gegeven moment liep ik zelfs moeiteloos 20 kilometer en realiseerde ik me dat een halve marathon niet echt een uitdaging meer was.”

Met een simpele test kan je zoveel bijleren over jezelf en gezonder sporten

Toen dacht je: hier moet ik iets mee doen?

“Nee, nog niet. Op dat moment, ik was toen 18, begon ik denken aan een marathon. Maar daarvoor wou ik zelf begeleiding zoeken. Die vond ik bij Frederic Brouck, naast kantoordirecteur bij Nagelmackers ook een zeer verdienstelijk triatleet. Ik leerde hem kennen toen ik vakantiejob deed op zijn kantoor en ontdekte dat hij al deelnam aan een Ironman (een triatlon op Hawaï die bestaat uit bijna 4 km zwemmen, 180 km wielrennen en 42 km lopen, red.). Hij wou me begeleiden bij het lopen van een marathon en maakte persoonlijke schema’s op. Zo leerde ik gaandeweg hoe een goeie training eruit ziet.”

En zo ben je er verder ingerold?

“Ja, ik had nu al een idee over een goede training, maar liet me verder begeleiden door Martijn Dekker. Ook een topatleet, maar – eerlijk gezegd – nog een niveau hoger dan Frederic. Maar, wat viel wel op: de manier van werken en begeleiding was dezelfde als die van Frederic. Zo begon het bij mij te spelen dat ik zelf ook wel zo’n een trainingen zou kunnen aanbieden. Een tijdje later raakte ik dan aan de praat met een medestudent die al zoiets deed, en hij heeft me over de streep getrokken.”

Je opleiding geneeskunde speelde daar ongetwijfeld ook in mee, of niet?

“Klopt. Al sinds ik startte met de opleiding, lag mijn interesse bij sportgeneeskunde. Ik vind het fenomenaal om te zien hoe een menselijk lichaam omgaat met inspanningen, zoals bijvoorbeeld het lopen van marathons. Ik ben mij beginnen verdiepen in fysiologie en de interesse is enkel maar versterkt. Ik moet ook toegeven dat het ongelofelijk handig is dat ik geneeskunde studeer. Dankzij de universiteit heb ik gratis toegang tot heel wat wetenschappelijke tijdschriften, terwijl die licenties stukken van mensen kosten.”

Interesse in sportgeneeskunde én zelf ervaring met topsport, ideale combinatie lijkt me.

“Ja, misschien wel, maar ik wou niet te snel gaan. Ik heb wat mensen aangesproken die ik tijdens een proefperiode van zes weken helemaal gratis wou coachen. Daarmee wou ik zien of het haalbaar was voor mezelf én of die mensen daar ook iets aan hadden. Ik kreeg tamelijk goede feedback en zo heb ik besloten om er verder mee te doen in een eigen bedrijfje. Ondertussen coach ik zo’n tien à twaalf atleten, voornamelijk vanop afstand. Elk weekend maak ik gepersonaliseerde schema’s voor elk van hen, maar ik volg ook hun trainingen op.”

Dat is het eerste luik, maar je doet ook iets met inspanningstesten?

“Inderdaad, dat is iets wat ik ontdekt heb tijdens een huisartsenstage. Daar zag ik hoe atleten van alle niveaus op een loopband gezet werden, er een druppeltje bloed genomen wordt en er daarna berekend kan worden aan welke snelheid de atleet best een marathon kan lopen (hoe zo’n test concreet in zijn werk gaat, lees je in het kaderstuk, red.). Daar zag ik pas echt in hoe je kennis uit de fysiologie kan omzetten in concrete begeleiding. En dankzij Frederic heb ik me daar ook in verdiept.”

Hoezo?

“Ik had mij zo’n lactaatmeter aangeschaft om zulke inspanningstesten te kunnen uitvoeren en Frederic, waarmee ik nog altijd veel contact had, vroeg mij om die testen af te nemen bij zijn trainingsploeg. Dat vond ik echt een ongelofelijk compliment: als zo’n atleet je vraagt om samen te werken, is dat de ultieme bevestiging dat ik goed bezig was met mijn coaching en sportactiviteiten.”

Die testen wil je nu ruimer aanbieden en zelfs aan huis?

“Ja, dat is een beetje het unieke aan mijn start-up in Waregem. Ik wil die testen aan huis uitvoeren. Voor lopers is dat eenvoudig: als mensen mij contacteren, zoek ik een atletiekpiste in de buurt en daar vindt de test dan plaats. Voor wielrenners is dat eigenlijk ook logisch. Het is toch ridicuul dat een bende wielertoeristen uit pakweg Brugge naar Waregem moeten komen, met een heel gesukkel met hun fietsen, als ik gewoon met de lactaatmeter naar Brugge kan rijden?”

Dat is inderdaad praktisch, maar hangt daar dan geen prijskaartje aan vast?

“Neen! Een inspanningstest kost zo’n 60 à 70 euro per persoon, dat wel, maar als er zes lopers of vier wielrenners tegelijk meedoen, dan laat ik de onkosten- en kilometervergoeding wegvallen. Allemaal vanuit mijn doel om zoveel mogelijk mensen te bereiken. Heel wat mensen sporten gewoon in het wilde weg, terwijl ze met een simpele test zoveel kunnen bijleren over zichzelf en gezonder sporten.”

Stel nu: ik loop één keer per week vijf kilometer, maar ik wil intensiever sporten. Dat kan?

“Natuurlijk, zo’n inspanningstest is er voor iedereen. Ik coach topatleten, maar ook mensen met overgewicht die willen afvallen. Het contrast tussen beginnende en geoefende lopers is trouwens ook heel handig: de feedback van beginners is misschien zelfs nog waardevoller dan die van fervente sporters. Ook voor mijn opleiding: droge theorie blijft bij mij moeilijk hangen. Wanneer ik mensen coach, is dat een absolute meerwaarde voor mijn studies, waarbij de theorie direct omgezet wordt in de praktijk. Dat is een actief en interessant leerproces.”

En of dat alles nog niet genoeg is: je bent ook nog een smartphonehersteller?

“Inderdaad, ik herstel iPhones, want naast sportliefhebber ben ik ook een beetje een technologienerd. Ik ben al een tijdje bevriend met Arthur Teerlynck, die ooit begon met iPhones herstellen onder de naam iPhone Gent. Dat intrigeerde mij enorm en ik vroeg meermaals of hij geen job had voor mij. Toen hij al enkele vestigingen had, waaronder ook in Tielt, vroeg hij of ik niet hetzelfde wou doen in Waregem. Dat zag ik meteen zitten, dus hij begon mij het vak te leren. Elk model en elke herstelling is anders en niet eenvoudig. Ondertussen is de naam trouwens veranderd in ALO en zitten we in quasi gans Vlaanderen: Brugge, Knokke, Kortrijk, Tielt, Waregem, Oostkamp, Gent, Hamme en Leuven.”

Kan je dat herstellen makkelijk combineren met je andere bezigheden? Iemand met een kapotte iPhone wil meestal niet lang wachten…

“Eens je zoiets in de vingers hebt, gaat het wel vlot. Op marketing moet ik ook niet letten: dat zijn de specialiteiten van Arthur. Ik herstel wekelijks zo’n tien iPhones, dat is doenbaar. Iemand die zijn toestel bij mij binnenbrengt, krijgt die normaal binnen de twee uur terug. Snel werken is belangrijk, want mensen wachten niet graag lang op een herstelling. Die snelheid wordt geapprecieerd, want mond-tot-mondreclame is de beste manier om veel mensen te bereiken.” (PNW)

Wat houdt de test in?

“Bij een inspanningstest is het vooral belangrijk dat iedereen op zijn eigen tempo loopt”, zegt Tom Fourneau. “De testen zijn op maat en er bestaan vier verschillende testen, afhankelijk van de tijd waarin iemand zijn snelste 10 kilometer kan lopen. Je begint altijd met een warm-upfase, waarin je 1.200 meter loopt aan een opwarmtempo, daarna de testfase waarin je 1.200 meter loopt aan een sneller tempo.”

“De testfase wordt een aantal keer herhaald, telkens aan een iets hoger tempo. Daarna eindig je met een cooldown waarbij er opnieuw 1.200 meter gelopen wordt aan een trager tempo. Na iedere 1.200 meter wordt er een druppeltje bloed genomen. Daarmee bepalen we de melkzuurconcentratie in het bloed”, gaat Tom verder. “Deze concentratie worden met de hartslag, snelheid en power in een overzichtelijke grafiek gegoten. Zo krijgt de atleet een uitgebreid beeld van zijn test, maar we gaan deze resultaten ook samen interpreteren.” (PNW)

BIO

Privé

Tom Fourneau is 21 jaar en woont in Waregem. Hij heeft een vriendin, Astrid Roelens. In de week zit hij op kot in Gent, tijdens het weekend geniet hij van ‘hotel mama’.

Opleiding

Hij volgde de richting wiskunde-wetenschappen in het Heilig Hartcollege in Waregem. Daarna trok Tom naar de Universiteit Gent om geneeskunde te studeren. Momenteel zit hij in de eerste master.

Vrije tijd

Zijn vrije tijd staat in het teken van sport. Tom loopt marathons en doet ook mee aan triatlons (kwart of half). Daarvoor traint hij gemiddeld tot 12 uur per week: 70 kilometer lopen, 6 uur fietsen en 2 uur zwemmen. (PNW)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier