Tom De Sutter blikt terug op carrière: “Volley in de bekerfinale is mijn mooiste moment”

Tom De Sutter heeft zijn voetbalschoenen officieel aan de wilgen gehangen en mag terugblikken op een mooie professionele carrière. Van KVV Balegem tot Anderlecht, Club Brugge en de Rode Duivels: tijd voor een afscheidsinterview met de man die Club Brugge in 2015 eindelijk nog eens een prijs schonk.

Eerlijk: we waren toch ietwat verrast dat Tom De Sutter zijn voetbalafscheid aankondigde. Akkoord, de geboren Oost-Vlaming is met zijn 34ste niet meer de jongste op de Vlaamse velden. Toch was hij dit seizoen bij Knokke goed voor 15 goals in twintig matchen én – belangrijker nog – kon hij het fysiek allemaal nog goed bolwerken. “Knokke zet nu een stap hogerop naar de eerste amateurklasse. Als je daar als speler nog een meerwaarde wil betekenen, moet je nóg fitter zijn en nóg meer trainen. Ik had schrik voor dat ene jaartje teveel. Ik wou ook eerlijk zijn tegenover Knokke. Het zou niet fair zijn om halverwege het seizoen te moeten meedelen dat het niet meer gaat en dat zij halsoverkop op zoek moeten naar een nieuwe aanvaller.” De competitie is door het coronavirus al afgelopen, Knokke zou sowieso wel kampioen spelen met maar liefst 18 punten voorsprong. Maar een afscheidsmatch is De Sutter niet gegund. “Ach, ik vind dat niet erg, hoor. (knipoogt) Ik sta toch niet zo graag in de belangstelling. Ik ga mijn beslissing ook niet laten afhangen van een laatste match. Is die laatste match nu, gisteren of morgen, dat maakt mij weinig uit.”

Rivaliteit?

De helft van zijn 14 professionele voetbaljaren spendeerde de spits in onze provincie. Die periode begon bij KM Torhout en eindigde dus aan de kust, eerst bij KV Oostende en dan bij Knokke. “Ik denk niet dat ik de West-Vlaamse werkersmentaliteit heb moeten overnemen. Ik speelde gewoon heel graag voetbal en heb er áltijd hard voor gewerkt. Punt. Intussen heb ik mijn leven opgebouwd in Brugge. Ik heb er bijvoorbeeld mijn vrouwke leren kennen en woon er nog altijd.” Saillant detail: De Sutter speelde eerst bij de jeugd van Club Brugge om, na een uitleenbeurt aan Torhout, door te breken bij rivaal Cercle Brugge. En na vier seizoenen Anderlecht keerde De Sutter terug naar Brugge, maar dan bij… blauw-zwart. “Ik heb nooit de indruk gehad dat ik scheef werd bekeken omdat ik voor én Club én Cercle heb gespeeld. Overal waar ik kwam, heb ik zonder meer m’n best gedaan. Ik denk dat de fans van beide clubs dat wel weten.” Met drie titels bij RSC Anderlecht oogt het palmares van De Sutter zeer fraai. Maar zijn mooiste moment? “De bekerfinale met Club Brugge tegen Anderlecht. Niet alleen hebben we heel wat energie gestopt om in de finale te geraken, maar ik scoorde er volgens mij ook m’n mooiste goal. Een vrije trap van Revaelov nam ik op de punt van de kleine rechthoek in één keer op de slof. Een knappe volley en uiteindelijk pakten we de beker mee naar huis na een zeer spannend slot (2-1 in blessuretijd, red.). Het was toen de eerste prijs voor Club in vele jaren.” De passage bij het Turkse Bursa-spor blijft toch een opvallende zijsprong.

Ik had schrik voor dat ene jaartje te veel

“Voetballend was dat niet mijn makkelijkste periode, maar familiaal was het wel een zeer fijne tijd. Ik droomde er altijd al van om andere culturen op te snuiven. Bovendien is de sportinfrastructuur er top. (lacht) Nee, veel Turks is er niet blijven hangen, behalve ‘dank je wel’, ‘hallo’ en ‘1-2-3’. Je kan die voetbalcultuur ook niet vergelijken met de onze. Na een tegenvallend resultaat wachtten enkele malcontente supporters de spelers op. Ik stelde aan de ploegmaats voor om met de fans te gaan babbelen. ‘Ben je zot?!’, zeiden de andere spelers. Nochtans zie je dat bij ons wel meer gebeuren. En een andere keer, toen we op verplaatsing moesten spelen tegen Besiktas, hield de politie ons tegen in een tunnel. Ze moesten enkele rivaliserende supporters van onze spelersbus weg houden met traangas.”

KVO

Na het vertrek van De Sutter uit Turkije ging het met Bursaspor bergafwaarts en degradeerde de club. Ook na zijn passages bij Lokeren en KV Oostende ging het na zijn vertrek met die clubs sportief en financieel naar beneden. Een cynische vaststelling, toch. “Ze moeten bij Knokke dus goed opletten”, lacht Tom. “Heb ik dat zien aankomen? (denkt even na) Je zag wel dat bij Lokeren alles afhankelijk was van één man, ex-voorzitter Roger Lambrecht. En KV Oostende zit nu met de erfenis van boven de stand te hebben geleefd. KVO verdient zeker een plaats in eerste klasse, hé: de infrastructuur, de omkadering en supporters zijn allemaal prima. Maar ik denk dat de overnames niet goed zijn doorgenomen.” Vooral het vertrek bij Oostende deed wat wenkbrauwen fronsen. Met hem in de spits kon de kustploeg zich al bij al rustig redden en speelden ze zelfs bijna de bekerfinale. Toch mocht De Sutter niet blijven, terwijl de club nadien andere oudere spelers in huis haalde en een heel seizoen moeilijk kon scoren. “Iedereen weet dat ik zeker langer bij KVO had willen blijven. Ik wou een goeie voorbereiding meemaken en nog één keer vlammen. Het mocht helaas niet zijn, ook al had ik er een hele leuke tijd, hoor. Ach, ik ben absoluut geen schenenschopper. Wat gepasseerd is, is gepasseerd.”

Padel

En nu? In deze tijden van lockdown werd er ten huize De Sutter alvast aardig wat orde op zaken gesteld, zo blijkt. “Wel, ik heb de afgelopen tijd eens de kelder opgeruimd en botste op mijn truitjescollectie. Ik was nooit een truitjesverzamelaar. Ik ging nooit een shirt vragen aan een tegenstander. Truitjes wisselen, ik deed dat eigenlijk zelden of nooit: niet tijdens het clubvoetbal en ook niet toen ik even Rode Duivel was (De Sutter verzamelde 14 caps, red.). Ik heb wel truitjes van toenmalige ploegmaats, zoals Vertonghen, Lombaerts en Van Damme.” De Sutter wil wat meer tijd vrijmaken voor zijn vrouw en drie kinderen. “Ik weet niet of ik nog in het voetbal actief zal zijn. We zijn alvast volop bezig met onze padelclubs en ook een trampolinepark in Mechelen. Nieuwe kansen aanboren, daar leg ik me momenteel op toe. Het ondernemen zit wel in me. Of ik KV Oostende wil overnemen? (lacht) Hah, heb je ergens nog een zak geld staan of zo?” (Door Timmy Van Assche)