Tom Casier vond zijn geluk bij een Amerikaanse pilote: “Liefde op het eerste gezicht”

Tom Casier (38) uit Gullegem keek de vrouw van zijn dromen in de ogen tijdens een zending als piloot in Seattle. Van het een kwam al snel het ander en nu woont Tom met zijn Amerikaanse eega en hun drie kindjes in Lucas, Texas USA.

Op zijn 17 trok Tom Casier naar de Onderofficierenschool in Zedelgem. Een jaar later begon hij aan een opleiding piloot bij de Belgische luchtmacht, om vervolgens 13 jaar met een C-130 te vliegen. Tijdens een zending in Seattle ontmoette hij ook Lara, een Amerikaanse die zelf als pilote werkt. Vijf jaar geleden trouwden ze.

Wat hield die zending in Seattle precies in?

“Tweejaarlijks organiseert de Amerikaanse luchtmacht een ‘rodeo’, een grote internationale competitie voor transportvliegtuigen zoals de C-17 en de C130. Het is een fantastische oefening, waar er tijd is om crews van andere landen te leren kennen. Natuurlijk ligt de focus op de competitie. Eerst krijg je een paar dagen om je in te werken en te trainen. Daarna is het drie dagen competitie, waarbij alles wat met tactisch vliegen gescoord wordt.”

En daar viel je als een blok voor Lara. Dacht je op dat moment niet ‘néé, Tom, niet aan beginnen. Het is een Amerikaanse, hoe gaan we die afstand overbruggen?’

“Lara was kapitein op de C-17 en haar squadron was verantwoordelijk voor de Belgische delegatie. Lara vliegt ook voor Delta Airlines, waardoor ze pas twee dagen voor het einde van de competitie aanwezig kon zijn. Het was liefde op eerste gezicht maar ik dacht ook bij mezelf dat het onmogelijk zou zijn een relatie op te bouwen. Maar ik was al enkele jaren vrijgezel en wat ik toen voelde voor Lara had ik in geen jaren meer gevoeld. Twee weken later heb ik haar dan ook gebeld via Skype en dezelfde dag nog kochten we beiden een nieuwe laptop, zodat we deftig konden communiceren. Twee maanden later kwam ze naar België, toonde ik haar mijn land en nam haar mee naar Parijs en naar een concert van Coldplay. Kort daarna heeft zij mij Hawaii getoond… en na zes maanden heb ik haar ten huwelijk gevraagd.”

“Drie maand later zijn we getrouwd in Mckinney, Texas. Mijn vader en mijn broer waren daar ook op het trouwfeest aanwezig. Nog eens drie maand later hebben we het huwelijk nog eens over gedaan in België. Ik ben dus twee keer getrouwd met dezelfde vrouw! Leuk, maar wel een dure bedoening…”

Was het meteen duidelijk dat jij naar de States zou verhuizen?

“Toch wel. Nu we getrouwd waren, hadden we al snel een grote kinderwens. Eén maand later was het al zo ver… Zwanger van onze eerste dochter Amelie. We waren graag enkele jaren in België gebleven, maar onze toekomstige jobs lieten dat niet toe. Lara mocht door haar zwangerschap geen militaire jobs uitvoeren in het buitenland en zelf vond ik werk bij Southwest Airlines in Amerika. De keuze was dus al snel gemaakt. Op nog geen twee weken tijd heb ik mijn hele hebben en houden verkocht.”

Intussen zijn er al drie kindjes: Amelie (5), Thomas (3) en Mila (1). Leer je ze ook Nederlands of zijn het echte Amerikaantjes?

“Ik denk dat het zeker Amerikaantjes worden, maar dan met West-Vlaamse roots. Ik praat veel over België en leer hen ook zo veel mogelijk Nederlands. We maken er een prioriteit van dat ze weten dat ze ook Belg zijn. We komen ook elk jaar minstens één keer naar België op vakantie.”

Een gezin waar zowel papa als mama piloot zijn en dus wellicht geen nine-to-fivejob hebben: hoe organiseer je dat?

“We hebben een nanny. Lara werkt ongeveer 10 dagen per maand, zelf vlieg ik een 13-tal dagen. Op de dagen dat we beiden vliegen, springt onze nanny in. Het vraagt een beetje planning, maar het valt best wel mee. Doordat we een aantal dagen gelijktijdig werken, hebben we meer tijd om samen thuis te zijn. Het leuke eraan is dat we ofwel van huis weg zijn om te vliegen voor een paar dagen, ofwel zijn we samen thuis zonder aan het werk te hoeven denken. Onze kinderen zijn hooguit zes dagen per maand zonder ouders.”

Sowieso is het niet vanzelfsprekend: een vrouwelijke piloot – en dan nog eens bij de luchtmacht.

“Eigenlijk is het zelfs makkelijker dat Lara ook piloot is, omdat we zo elkaars job volledig begrijpen. We hebben dezelfde problemen zoals slecht weer, vertraging, pannes aan het vliegtuig, een moeilijke collega… Maar tegelijk begrijpen we ook de grappige zaken en het mooie aan de job. Lara en ikzelf hebben gelijkaardige opleidingen genoten en hebben dezelfde gedachtengang, niet enkel op professioneel vlak maar ook qua familie. Het vergt een speciaal type persoon om voor een job als piloot bij de luchtmacht te kiezen. We geven ons 100 procent op het werk, maar ook thuis.”

“We willen ook aan onze kinderen laten zien dat er niets mis is met een werkende mama, integendeel. En het laat mij toe iets minder te werken, waarvoor ik haar heel dankbaar ben.”

Hoe moeten we ons jullie woning voorstellen?

“Ons huis en tuin zijn vrij groot naar Belgische normen, maar in Texas is dat hier normaal. ‘Everything is bigger in Texas’ zeggen ze hier en dat is ook wel zo. De auto’s, het voetbalstadion, de pretparken, de huizen: alles is groter. Dat was wel eventjes wennen.”

Ben je al helemaal ingeburgerd?

“Mijn broer en vrienden plagen mij dat ik volledig ‘geamerikaniseerd’ ben (lacht). Mij aanpassen aan de gewoontes en de cultuur voelde voor mij natuurlijk aan. Misschien omdat ik zoveel gereisd heb met de luchtmacht en met een partner als Lara… Voor mij was het moeilijkste om terug een vriendenkring op te bouwen, terwijl je een gezin start, aan het verhuizen bent en een nieuwe job hebt. Het kwam allemaal heel snel en het was best wel spannend, maar nu ben ik blij dat we een rustig gezinsleven hebben.”

Zijn er Belgische zaken die je wel eens mist? Gewone Vlaamse boerenkost bijvoorbeeld?

“Bijna alles is hier te koop, zeker de Belgische bieren (knipoogt). Wat ik het meeste mis, is de kleinschaligheid van een evenement. Hier is alles zo groot terwijl in Gullegem bijvoorbeeld het carnaval of de kerstmarkt iets heel lokaals zijn. We koken thuis veel Belgische kost, maar ik ben toch altijd blij eens naar een goed frietkot te kunnen in België.”

Zie je jezelf ooit nog terugkeren?

“We werken allebei voor de twee belangrijkste luchtvaartmaatschappijen in de States. Bijna elke piloot wil ofwel voor Southwest of Delta werken. We hebben fijne buren en een goed leven hier. Ik zie ons dan ook niet direct terugkeren naar België, maar zeg nooit nooit… Beide landen zijn onze thuis.”

De verkiezingscampagnes woeden intussen in alle hevigheid. Hoe beleef jij die? Ga je er intussen ook al helemaal in mee? Wat vind je van Trump en van Clinton?

“Tja, ik vind het eerlijk gezegd een spijtige zaak voor Amerika. Persoonlijk denk ik dat zowel Clinton als Trump de kwaliteiten missen om een goede president te zijn. Het zou goed zijn voor Amerika als we een president zouden zien met goede waarden.”

Kan je onze lezers, die op reis zijn in jouw regio, tot slot nog trakteren op een goeie tip die niet in de toeristische brochures te vinden is maar waar de locals gek op zijn?

“Het historische centrum van Mckinney, de ‘square’ waar wij getrouwd zijn, is echt wel een heel leuke plaats. Een fijne atmosfeer, goeie restaurants en winkeltjes, allemaal in een typisch Amerikaanse stijl. Zeker een bezoekje waard!”

(Frederik Jaques)