Toetnoasteki! in première op Filmfestival Oostende: “Wijk Opex speelt de hoofdrol”
Op het Oostendse Filmfestival gaat met de kortfilm ‘Toetnoasteki!’ een op en top Oostendse productie in première op 14 september. De film vertelt het verhaal van de Opex, een wijk in verandering. Met lokale inwoners die de rol van hun leven spelen, met name zichzelf. Regisseur is Nicolas Daenens (42), die zelf opgroeide in Oostende.
Toetnoasteki! vertelt het verhaal van de Vuurtorenwijk, ofwel de Opex. In de wijk verdwijnt het ene café na het andere. Ook het aantal winkels is in de loop der jaren drastisch verminderd. En nu sluit ook de krantenwinkel van Jef binnenkort. De vaste klanten zijn niet blij met dat nieuws. Er zijn ook heel wat nieuwkomers in de wijk en ook daar zijn niet alle inwoners blij mee. Een van die nieuwkomers is Zozan, een Syrische vrouw die als poetsvrouw werkt in de winkel van Jef. Dat is in een notendop het verhaal van de kortfilm.
Uniek karakter
Regisseur Nicolas Daenens brengt samen met co-scenariste An De Gruyter, de Oostendse vzw KleinVerhaal en een 25-tal buurtbewoners het unieke karakter en de authenticiteit van de Vuurtorenwijk in beeld. Nicolas zelf groeide op in het centrum van de stad. “Mijn ouders baatten hotel Valldemosa uit op de hoek van de Kapucijnenstraat en de Van Iseghemlaan”, vertelt Nicolas. “Ondertussen is het hotel halverwege de jaren negentig afgebroken.”
We brengen het verhaal van een wijk in verandering
“Op dat moment vertrok ik naar Gent om er te studeren”, gaat Nicolas verder. “Eerst een jaar lager onderwijs, samen met acteur Sebastien Dewaele, die trouwens ook een rol kreeg in de film. Later studeerde ik voor regentaat en Sebastien ging naar het conservatorium. Dat deed ik drie jaar, gevolgd door nog drie extra jaren journalistiek. Film is eigenlijk altijd een hobby geweest. Ik draaide mijn eerste filmpjes met enkele vrienden. Het stelde niet zo veel voor, maar op een dag won ik een prijs op een festival. Toevallig zat er een producent in de jury en zo ging de bal aan het rollen.”
Ondertussen werkte Nicolas mee aan verschillende succesreeksen. “Ik werkte vooral als assistant director. Maar inderdaad, ik heb al heel wat topseries op mijn palmares staan”, lacht Nicolas. “Zo was ik in 2015 third assistant director bij de opnames van Bevergem. Ik werkte ook mee aan de film Cargo, die in 2017 de openingsfilm was van het Filmfestival.”
“Velen dachten dat ik de stiel niet kon missen” h2>
p>
Jef Van Moeffaert (63) vertolkt een van de hoofdrollen in de kortfilm. Hij baatte 32 jaar lang Dagbladhandel Jef in de Voorhavenlaan. Hij was al een jaar op pensioen, toen hij speciaal voor de opnames weer achter de toonbank stond van zijn krantenwinkel. “Laat ons zeggen dat het Jef 2.0 was”, lacht Jef. “De winkel werd nagebouwd in een pand op de hoek van de Sint-Antoniusstraat en de Werktuigkundigestraat. “Heel wat klanten van toen kwamen de winkel binnen. Ze dachten dat ik opnieuw gestart was, dat ik de stiel niet kon missen. Als je een winkel uitbaat, dan ken je heel veel mensen, en zeker in de Opex. Iedereen kent er iedereen.” p>
“De film is een mooie erkenning voor ons beroep”, vindt Jef. “En dat mag wel, want het is hard werken en elke dag erg vroeg opstaan. Veel mensen vergeten dat soms. De laatste maanden voor de sluiting kwam Nicolas regelmatig langs in de winkel. Zo leerde hij mijn klanten kennen en dat heeft hem geholpen bij het schrijven van de verhaallijn.” p>
“Hoe het verhaal afloopt? Daar kan ik niets over zeggen”, lacht Jef. “Ik weet alleen dat ik enorm uitkijk naar die première. Stress? Neen, op mijn leeftijd heb je zo veel stress niet meer, ik ben tenslotte op pensioen. Maar het zal wel raar doen om over die rode loper te lopen. Ik ben helemaal geen ster, en ik voel me ook niet zo”, benadrukt hij. p>
Wie is Nicolas Daenens? h2>
Privé p>
Geboren op 3 augustus 1977 in Oostende. Opgegroeid in hotel Valldemosa van zijn ouders. In 1997 naar Gent verhuisd om er te studeren en er ook blijven wonen. p>
Studies p>
Studeerde bachelor regentaat Frans, geschiedenis en aardrijkskunde. Haalde ook een bachelor communicatieleer optie journalistiek. Studeerde daarna film in de academie van Sint-Niklaas. p>
Loopbaan p>
Maakte zijn officiële debuut als filmmaker met de kortfilm ‘A Day in a Life’. Is verzot van de filmwereld waar hij werkzaam is in verschillende hoedanigheden. Zo ook in casting, bijvoorbeeld voor de film Cargo. p>
In 2017 werkte Nicolas samen met KleinVerhaal voor de opnames van de kortfilm Take good care of my baby, die net als Toetnoasteki! in première ging tijdens het Filmfestival. “De kortfilm was echt een verhaal uit het leven gegrepen en bovendien gedraaid met ‘acteurs’ zonder enige ervaring”, blikt Nicolas terug. “Er was heel wat geduld nodig, maar ik heb erg veel plezier beleefd aan de opnames. In vijf dagen blikten we de film toen in. De mannen en vrouwen die in de film voorkwamen, werden als sterren onthaald op de rode loper.”
Rode draad
Toetnoasteki! is een film van 41 minuten geworden. “KleinVerhaal benaderde mij met de vraag of ik opnieuw een Oostendse wijk onder de loep wou nemen. Ik ken de gevoeligheden in de verschillende wijken, maar wist op voorhand niet waarover de film zou gaan. Toen ik met de mensen in de Vuurtorenwijk ging praten, vroegen ze mij wat ik zou filmen. Er is hier niets meer, zeiden ze. Zo had ik meteen mijn insteek. Jef was toen een jaar op pensioen en was een bekend persoon in de wijk. Reden te meer om van Jef de rode draad doorheen het verhaal te maken. In de film spelen ook enkele iconen van de Vuurtorenwijk mee zoals John Deley, Georges Lambrecht en Moustache. En ook niet onbelangrijk, het is allemaal in het Oostendse dialect.”
De vertoning wordt een succes, want ondertussen zijn alle kaarten de deur uit. Duizend Oostendenaars wonen de première gratis bij met dank aan stad Oostende.
“Velen dachten dat ik de stiel niet kon missen” h2>
p>
Jef Van Moeffaert (63) vertolkt een van de hoofdrollen in de kortfilm. Hij baatte 32 jaar lang Dagbladhandel Jef in de Voorhavenlaan. Hij was al een jaar op pensioen, toen hij speciaal voor de opnames weer achter de toonbank stond van zijn krantenwinkel. “Laat ons zeggen dat het Jef 2.0 was”, lacht Jef. “De winkel werd nagebouwd in een pand op de hoek van de Sint-Antoniusstraat en de Werktuigkundigestraat. “Heel wat klanten van toen kwamen de winkel binnen. Ze dachten dat ik opnieuw gestart was, dat ik de stiel niet kon missen. Als je een winkel uitbaat, dan ken je heel veel mensen, en zeker in de Opex. Iedereen kent er iedereen.” p>
“De film is een mooie erkenning voor ons beroep”, vindt Jef. “En dat mag wel, want het is hard werken en elke dag erg vroeg opstaan. Veel mensen vergeten dat soms. De laatste maanden voor de sluiting kwam Nicolas regelmatig langs in de winkel. Zo leerde hij mijn klanten kennen en dat heeft hem geholpen bij het schrijven van de verhaallijn.” p>
“Hoe het verhaal afloopt? Daar kan ik niets over zeggen”, lacht Jef. “Ik weet alleen dat ik enorm uitkijk naar die première. Stress? Neen, op mijn leeftijd heb je zo veel stress niet meer, ik ben tenslotte op pensioen. Maar het zal wel raar doen om over die rode loper te lopen. Ik ben helemaal geen ster, en ik voel me ook niet zo”, benadrukt hij. p>
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier