“Ik werk nu eenmaal in de hoek waar de meeste klappen vallen.” Tim Seynaeve (36) had de voorbije tien jaar als technisch directeur van Kursaal Oostende nog nooit zoveel vrije tijd rond de feestdagen als de voorbije twee jaar. Nu het Kursaal opnieuw gesloten is, staat Tim wederom langs de kant. Maar hij blijft positief: ”Deze zomer gaan we ongetwijfeld weer knallen.”
Je zal in deze tijden maar technisch directeur zijn van een concertzaal als Kursaal Oostende. Het overkomt Tim Seynaeve. Toen het coronavirus uitbrak in ons land en alle concerten geannuleerd werden, draaide Kursaal Oostende vlak daarvoor op volle toeren. Van een volle agenda ging het in een vingerknip naar een lege agenda. Het personeel van Kursaal wist niet wat hen overkwam. “Het is een heel bizarre periode geweest”, opent Tim. “Er werd ons gezegd dat we drie weken zouden moeten sluiten. De concerten werden voor de volgende drie weken automatisch geannuleerd en sommige verplaatst.”
“Uiteindelijk duurde het net iets langer dan drie weken. Er was geen perspectief, we wisten niet hoe lang de eerste lockdown zou blijven duren. Dat zorgde voor veel onzekerheid. Elke keer opnieuw werd het uitkijken naar het persmoment waarop de regering de cijfers van de dag bekendmaakte en waar eventueel versoepelingen zouden worden aangekondigd. De versoepelingen bleven echter uit en als die er kwamen, dan werd onze sector vergeten. Althans zo voelde dat toch.”
Opening bleef uit
Tim zorgt er als technisch directeur voor dat er klank en licht is tijdens de concerten. Verder is hij het die het personeel inplant: van technici tot de poetsploeg. Tim draagt dus een enorme verantwoordelijkheid en daar kwam ook de preventie nog bovenop. “Elke keer er nieuwe maatregelen werden aangekondigd moesten we omschakelen”, vervolgt Tim. “Toen de bubbels – ik denk dat dat het woord van het jaar 2020 geweest is – werden aangekondigd hebben we met een stok van anderhalve meter de plaatsen in de concertzaal uitgemeten. Er moest immers anderhalve meter afstand behouden blijven tussen de verschillende bubbels. Wie weet mochten we opeens toch de deuren van het Kursaal opengooien. Op dat moment moesten we daar helemaal klaar voor zijn.”
“Alleen bleef een opening uit. We moesten ons verschillende keren heruitvinden en de agenda elke keer opnieuw aanpassen. Er was boosheid, maar ook veel begrip omdat niemand precies wist wat er ons te wachten stond. De kosten voor het onderhoud van een gebouw als Kursaal lopen hoog op en als er geen centen binnenkomen, dan heeft dat gevolgen.”
Vaccinatiecentrum
Toen in februari de vaccinatiecampagne werd opgestart in ons land, kreeg Tim en met hem het Kursaal een belangrijke rol toegedeeld. Hij werd coördinator van het vaccinatiecentrum. Plots was er opnieuw bedrijvigheid in het Kursaal. Het was een komen en gaan van mensen, net zoals dat tijdens de hoogdagen voor de coronacrisis het geval was geweest.
“Dat was een hele intense periode”, legt Tim uit. “Vlaanderen beslist: we gaan vaccineren. Maar er was niet echt een plan, geen draaiboek. Gaandeweg hebben we, samen met Vlaanderen en ons team van Kursaal, heel snel een vaccinatiecentrum uit de grond gestampt. Het logistieke gedeelte is nu net onze sterkte. Uiteindelijk is dat allemaal goed verlopen, met dank aan onze kennis. Voor bepaalde sleutelrollen mochten we ons eigen personeel inschakelen. Het was met veel collega’s een hartelijk weerzien, want sommigen hadden we al een jaar niet meer gezien. Ik herinner me dat moment nog perfect.”
Dankbaarheid
Het Kursaal draaide weer op volle toeren, maar de concerten bleven uit. “Het hoofddoel van Kursaal bleef echter mensen entertainen en we hoopten om zo snel mogelijk opnieuw onze oude job uit te oefenen. Al merkte je wel de dankbaarheid van de mensen die hun vaccin kwamen halen. Ook zij waren blij om eindelijk weer onder de mensen te komen. Het leek wel een uitje waar men zo lang naar had uitgekeken.”
In oktober komt dan de verhuizing van het vaccinatiecentrum naar de oude Mediamarkt-site. “Iedereen had het gevoel dat we vertrokken waren. Ik kon weer mijn normale job doen en mensen kwamen opnieuw naar de concerten. Iedereen was dolgelukkig: zowel het personeel als de concertgangers. Een applaus duurde stukken langer. Mensen waren blij dat ze eindelijk weer konden leven op een quasi normale manier.”
Weer dicht
Maar dan stijgen opnieuw de cijfers. Concerten worden afgelast en dan volgen nieuwe maatregelen. “Opeens moesten we opnieuw dicht. Enfin, we moesten niet, maar een zaal van 2.000 man vullen met 200 mensen is financieel onhaalbaar. Daarom hebben we besloten om Kursaal opnieuw te sluiten voor onbepaalde duur. We hopen tegen maart weer een programma te kunnen voorstellen, maar het blijft koffiedik kijken. Zelf neem ik nu zoveel mogelijk vakantie op. Normaal is het hier tijdens de eindejaarsperiode superdruk, maar voor het tweede jaar op rij kan het personeel de feestdagen op een rustige manier beleven. Dat is leuk, maar ik denk dat ik voor iedereen mag spreken als ik zeg dat we veel liever die drukte hadden gehad. Het blijft afwachten. Maar deze zomer gaan we ongetwijfeld weer knallen”, besluit Tim positief.
Kerstbabbels
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
