Tieltenaar Dennis Deschildre: “Het sociale aspect staat voorop bij bordspellen”

Bordspellen zijn meer dan ooit hip. Vraag het maar aan Dennis Deschildre, die vele (nacht)uren aan zijn grote passie besteedt. “Winnen is niet belangrijk voor mij. Het is natuurlijk leuk meegenomen”, zegt de Tieltenaar, die sinds zijn geboorte doof is. Dennis vraagt ook aandacht voor de crowdfundingactie ‘geenpretjezondertolk.be‘. “Privé heb je maar recht op 36 tolkuren. Dat is veel te weinig.”

In de bioscoop is er een nieuwe film: ‘Jumanji: Welcome to the Jungle’, die opent met: ‘Wie speelt er nu nog bordspellen?’ Samengevat: niemand heeft interesse in de originele speldoos, maar wel in de knap vormgegeven videogame. Toch blijkt uit onderzoek het tegendeel: bordspellen zijn meer dan ooit in. Vraag het maar aan leden van spellenclubs of aan Tieltenaar Dennis Deschildre, een freak van bordspellen, die sinds zijn geboorte doof is.

Dennis: “Ik herinner me dat ik vroeger al enkele familiespellen had gespeeld: Monopoly, StarQuest, Ridderstrijd en enkele eenvoudige zoals Uno en Jenga. Enkele jaren geleden heeft een vriend mij geïntroduceerd in het kaartspel Dominion. Dat vond ik zo leuk dat ik het direct heb gekocht in De Spelgezel in Gent. Daar stonden er heel veel spellen en zo was mijn interesse aangewakkerd. Eerst begon ik te spelen met vrienden, later ging ik naar spellenclubs. We zijn nu enkele jaren verder en mijn collectie heeft zich sterk uitgebreid tot ongeveer 322 basisspellen. Als ik alle uitbreidingen en promo’s erbij reken, kom ik uit op 481 items.”

Hoe uit die passie zich in dagen en uren? Welke bordspellen zijn je favorieten?

“Ik heb thuis de afspraak gemaakt dat ik de weekends zoveel mogelijk voorbehoud voor het gezin, dus ik ga doordeweeks spelen. Dat kan wekelijks variëren van twee tot vier spellenavonden, van maandag tot vrijdag. Ik ben vooral een fan van euro-bordspellen, dat zijn strategische bordspellen waarbij je dus moet nadenken welke acties je gaat doen.”

“Je ontmoet in clubs vrienden en/of vreemden en je speelt samen een gezelschapsspelletje”

“Enkele favorieten zijn Agricola, Anachrony, Trickerion, Food Chain Magnate. Daarnaast ben ik ook niet vies van Ameritrash, bordspellen waarbij je speelt met onder meer miniaturen en het thematische en het verhalende meer naar voren komt met een dosis sfeer en geluk via dobbelstenen. Een voorbeeld die iedereen wel kent is Dungeons & Dragons. Mijn favoriete Ameritrashspellen zijn Mansions of Madness en Kingdom Death: Monster. Heerlijk om te spelen.”

Hoe komt het dat bordspellen weer zo hip zijn?

“Je hebt heel lang de klassieke bordspellen gehad zoals Dungeons & Dragons, Monopoly, Mens-erger-je niet. Door de jaren heen hebben veel mensen zelf een bordspel ontworpen die ze dan op de markt brachten. Dankzij het digitale tijdperk en het groeiende ondernemerschap is die markt geëxplodeerd. Er is ook veel meer informatie over te vinden, in een plaatselijke spellenwinkel is de verkoper bereid om een duidelijke uitleg te geven over wat het spel gaat en je te helpen in je keuze. Mensen die nieuw zijn in het genre vinden heel makkelijk hun weg via de spellenclubs, die vooral in het weekend plaatsvinden, en je kan er ook altijd uitleg krijgen hoe je een spel moet spelen. Iedereen heeft ook wel ergens een vriend die een bordspel bezit om samen te spelen. Meer en meer mensen doen dat weer.”

Speel je zulke bordspellen in familiekring of met vrienden?

“Met mijn vriendin en familie speel ik eenvoudige, ontspannende spelletjes – toch is het strategische niet veraf – en met mijn vrienden kan ik een heel scala aan spelletjes spelen gaande van zware tot thematische spellen. Af en toe ga ik ook naar een club met vrienden omdat er daar altijd een goede sfeer hangt en je kan kiezen uit een uitgebreid aanbod. In Tielt heb je daarvoor Spellenclub De Wildeman en Het Zandlopertje, in Deinze kan je terecht bij Spellenclub De Struikrover (tip!).”

Is het een dure hobby? Wat is er zo leuk aan?

“Het is een hobby zoals alle andere en je kiest er zelf voor hoeveel geld je eraan geeft. Ik kan niet echt prijzen plakken op spellen, maar familiespellen zijn doorgaans goedkoper (20-30 euro), voor een goed strategisch spel ga je al snel richting 50-60 euro. Voor miniature spellen ben je wel meer kwijt. Zelf heb ik geen tijd om een spel te ontwikkelen, daarvoor speel ik ze zelf te graag.”

“Het is een hobby zoals alle andere en je kiest er zelf voor hoeveel geld je eraan uitgeeft”

“Wat ik zo leuk vind aan bordspellen is het sociale aspect: je ontmoet vrienden of vreemden en speelt samen een spelletje. Winnen is niet belangrijk voor mij, maar het is natuurlijk leuk meegenomen als je een heel spannend spel speelt en op de valreep de winst binnenhaalt. Zoals Plato het mooi verwoordt: “Je leert iemand beter kennen door een uur spelen dan door een jaar praten”. Hetgeen wel klopt, denk ik. Persoonlijk haal ik er heel veel voldoening uit als ik een spelletje kan spelen.”

Je zet je in voor verschillende verenigingen? Waar is nu hoge nood aan?

“Ik ben vrij actief in de dovengemeenschap: ik heb mee een oudervereniging opgericht en run ook maandelijks een spellenclub voor iedereen die de Vlaamse Gebarentaal machtig is. Ik ben in oktober 2017 naar Spiel Essen kunnen gaan, de grootste spellenbeurs ter wereld. Mijn tolk heeft alle Engelstalige uitleg getolkt naar Vlaamse Gebarentaal, waardoor ik een aantal spellen heb kunnen uitproberen en aankopen. Het was een fantastische ervaring en in 2018 keer ik zeker terug. Als je twee dagen gaat, ben je 20 tolkuren kwijt en dan zit je al snel door die 36 uren heen. Steun ons in onze actie #geenpretjezondertolk voor meer toegankelijkheid voor doven!”

“De Vlaamse doven hebben het nu niet altijd makkelijk: voor dove kinderen bestaat er geen volwaardig onderwijs in Vlaamse Gebarentaal. Doven moeten dagelijks barrières overbruggen die de maatschappij opwerpt, want het kunnen horen is de maatstaf geworden. Doven kunnen gebruikmaken van een tolk Vlaamse Gebarentaal op het werk en in de privétijd. In de privé (familiefeest, een cursus, workshop…) hebben ze op jaarlijkse basis slechts 36 tolkuren ter beschikking. Dat is veel te weinig en je kan bijna niks doen, omdat je bang bent dat je tolkuren te snel op gaan zijn. We hebben daarom een crowdfunding opgezet om te procederen tegen de overheid met als doel veel meer tolkuren te verkrijgen. De actie heet #geenpretjezondertolk, meer info op www.geenpretjezondertolk.be.”

Hoe ga je daarmee om en hoe gaat je gezin en de maatschappij daarmee om?

“Ik heb het geluk dat mijn horende vriendin vloeiend is in Vlaamse Gebarentaal en dat we in VGT communiceren met onze zoon. Moest dat in het Nederlands zijn, dan zouden we elkaar niet begrijpen. Ikzelf heb geen gemakkelijke jeugd gehad. Ik was geïntegreerd in een horende school en heb pas toen ik 17 jaar was de Vlaamse Gebarentaal geleerd, maar ik kan er op terugkijken en zeggen dat ik er een sterker mens door ben geworden. Onlangs ben ik beginnen te werken voor de FOD Volksgezondheid, waar ik terecht ben gekomen in een team dat erg openminded is en bereid is om bij te leren over dovencultuur en de Vlaamse Gebarentaal. Veel doven zijn echter veel slechter af…”