Tielt-Pittem: “We nemen zelfs de preek voor onze rekening”

Maddy Van Walleghem, Annemie Moerman en Maria Declercq bundelen hun krachten om de kerken in Tielt en Pittem te doen draaien. © Nele
Redactie KW

Priesters komen tegenwoordig in verschillende kerken en kerkgangers dagen niet meer in groten getale op. En toch draait de kerk op volle toeren, hetzij niet altijd even opvallend. Vrijwilligers en lekenpersoneel van pastorale werkingen bundelen de krachten om het broodnodige werk gedaan te krijgen. In Pittem en Tielt doen onder meer Maddy Van Walleghem, Annemie Moerman en Maria Declercq dat.

Deze reportage maakt deel uit van ons Dossier Kerk

Sinds 2013 is er is Pittem en Egem geen vaste priester meer. De pastorale eenheid Tielt-Pittem overkoepelt de acht kerken van Tielt, Aarsele, Kanegem, Pittem en Egem. Deze nieuwe parochie kreeg de naam Sint-Jakob en twee priesters, deken Filiep Callens en Joseph Arnout, leiden in een wisselwerking de vieringen in de acht verschillende kerken.

“Er is zoveel nood aan een simpel luisterend oor”

Aangezien de twee priesters acht kerken onder hun hoede hebben, kwamen veel taken terecht bij het pastorale team van vrijwilligers. “De kerk blijft leven, maar op een andere manier”, zegt Maddy Van Walleghem. Maddy (61) is een gepensioneerde leerkracht lager onderwijs. Ze gaf vroeger les op de basisschool in Pittem en werd daar lid van de pastorale werkgroep.

Thuis ben ik christelijk opgevoed, het zei me ook wel iets om in die werkgroep te stappen, omdat ik het heel belangrijk vind om de waarden van het christendom mee te geven aan de kinderen.” Net als Maddy is Annemie Moerman (63) vrijwilliger in de pastorale werking van Pittem en Egem. “Na het overlijden van mijn man had ik meer tijd en ik was heel geïnteresseerd om dit werk te doen.”

Voedselpakketten

In de vroegere pastorie op de Markt van Pittem zit nu De Kapstok. Maddy en Annemie zorgen er elke week voor de verkoop van tweedehandskledij. Met de opbrengst worden er voedselpakketten voorzien voor de gratis voedselbedeling tweemaal in de maand. Vier keer per jaar organiseert de werking Restaurant Samen, dat is een etentje voor alleenstaanden. “Er is op eenzelfde dag een etentje op twee locaties, in Pittem en in Tielt. Er komen hier in Pittem zo’n zeventig personen op af. We zijn er in 2015 mee gestart en is dus een nieuw initiatief vanuit de pastorale eenheid”, zegt Annemie.

In de overkoepelende eenheid Sint-Jakob van Tielt-Pittem is Maria Declerck (63) parochie-assistent. “Iedereen weet dat er minder priesters zijn, maar de nieuwe pastorale eenheden zijn er vooral gekomen vanuit het idee dat we samen sterker staan. Door ons samen te voegen, krijgen we nieuwe ideeën en kunnen we onze energie spreiden. Het is wel nog altijd belangrijk een lokale pastorale ploeg te hebben. Je kan mensen het beste bereiken via plaatselijke contacten. Pastoraal werk is bovendien zoveel ruimer dan het werk in het kerkgebouw alleen, dat is slechts één luik van het verhaal.”

Tielt-Pittem:
© Nele

Maria Declerck koos 17 jaar geleden om aan de slag te gaan als parochie-assistent. Toen ze nog thuis bleef voor de kinderen was ze als vrijwilliger al betrokken in de parochie, onder andere voor de vormselcatechese. “Ik vind het heel belangrijk om het geloof en dit werk door te geven. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen er mijn job van te maken.”

“Leken kunnen heel veel doen in de Kerk. Enkel de sacramenten kunnen we niet overnemen van de priester. Het is een samenwerking”, vertelt Maria. En dat er veel werk is blijkt uit de uiteenlopende momenten en activiteiten. Er is de samenwerking met de scholen voor de communies, de ziekenwerking, de gezamenlijke doopcatechese twee keer per maand op zondagvoormiddag, de werkgroepen catechese en liturgie, de voorbereiding voor de vieringen. Maria gaat langs bij families bij een overlijden en bereidt de begrafenissen voor. “Tijdens een begrafenis neemt Maria de preek voor haar rekening. Het is wel belangrijk dat iemand het woord neemt die dicht bij de mensen staat”, zegt Annemie.

Opdracht

“Het fijnste aan dit werk is de voldoening die je krijgt”, vindt Maddy. “En je bevindt je ook in een vriendenkring, tussen mensen met dezelfde visie.” “Zeker in het restaurant bij de alleenstaanden zijn de mensen heel dankbaar”, zegt Annie. “Ook in de kerk zelf zijn de mensen blij dat alles blijft draaien”, beaamt Maria, “ze zijn dankbaar om de verbondenheid en het contact met de medewerkers.”

Het fijnste aan dit werk is de voldoening die je krijgt

Maar er zijn ook zware dagen. “Je hoort zoveel verhalen en je wil meegaan met de mensen, maar soms voel je je eigen beperktheid. Vooral het verlies van jonge mensen en kinderen is het zwaarste om te doen“, vertelt Maria. “Er is zoveel nood aan een luisterend oor. Soms zijn de mensen al tevreden als ze gewoon iets kunnen vertellen, in de Kapstok komen ze al graag eens langs voor een praatje”, zegt Maddy.

“Onze opdracht als christen is om mee op weg te gaan met de kleine mens, met de mensen aan de rand, met zij die het moeilijk hebben”, zegt Maria. “Maar je kan natuurlijk niet alles doen, en medewerkers vinden blijft moeilijk.” Maddy, Annemie en Maria zijn alleszins van plan zich nog lang voor de Kerk in te zetten. “Ons motto is dat we bij de mensen willen zijn, van begin tot eind.”

www.kerkintielt.be