KW.be maakt de hele zomer een reis rond de wereld langs 80 West-Vlamingen. Vandaag zijn we te gast bij Thaïs Moerman, afkomstig uit Varsenare en nu in Finland wonend.
Je woont nu in Finland, maar ging het eerst nog een flink pak verder zoeken, niet?
“Vijf jaar geleden besloten mijn partner en ik inderdaad om onze droom te volgen en te verhuizen naar Nai Yang, in het noorden van Phuket, Thailand. We waren daar al eerder een aantal keer met vakantie geweest en de tropische natuur sprak ons enorm aan. Nai Yang is heel wat anders dan de toeristische kant van Phuket. Het is er veel rustiger, maar toch heb je alle faciliteiten zoals goede wegen, grote supermarkten en moderne ziekenhuizen bij de hand.”
“De strenge visumregelingen en dure ziekteverzekeringen maken het echter moeilijk om lang in Thailand te blijven, ook al heb je een vaste job. Daarom hebben we besloten om terug te keren naar Europa. Mijn partner is Finse en zo was de beslissing snel genomen om naar daar te verhuizen. Vorig jaar in mei is de hele ‘familie’, inclusief de hond en twee katten, opnieuw aangekomen in Europa.”
Was het voor jou aanpassen om in Finland je draai te vinden?
“Aanpassingsproblemen waren er eigenlijk niet. Ik kwam er al 16 jaar regelmatig op vakantie bij de schoonfamilie en vrienden, dus het was zeker geen stap in het onbekende. Enkel de stad die we gekozen hebben om te wonen was een onbekende factor voor ons. Maar de ligging leek ons wel ideaal: dichtbij Turku, waar de schoonzus met haar familie woont, en niet te ver van de luchthaven in Helsinki. Uiteindelijk zijn we erg tevreden met onze keuze. We wonen in Halikko, een deelgemeente van Salo, volop in de natuur. Voor ons huis is er een golfterrein en achter de tuin begint het bos. Fazanten, reeën en hazen kom je hier dan ook dagelijks tegen. In Salo was de fabriek van Nokia de grootste werkgever. Door de sluiting zijn er veel mensen vertrokken en het plotse grote aanbod op de woningenmarkt maakte het voor ons eigenlijk makkelijker om iets te vinden.”
“Ook het feit dat ik al een basiskennis Fins had, heeft geholpen om me te integreren. Voor elk woord hebben de Finnen hun eigen vertaling, ook voor de courante woorden die in het buitenland normaal gezien makkelijk herkend worden. Een telefoon noemen ze hier ‘puhelin’, een computer is een ‘tietokone’, een restaurant vertaal je als ‘ravintola’. En dan beginnen we nog maar niet over de tientallen verbuigingen die elk woord heeft…”
Wat doe je precies voor de kost?
“Iedere buitenlander die in Finland toekomt en geen werk heeft, moet een verplichte inburgeringscursus volgen. Daarin worden zowel de taal als de cultuur en geschiedenis aangeleerd. Normaal gezien duurt de cursus 1 jaar, maar omdat ik al een aardig mondje Fins sprak, was ik er in een half jaar van af. Tijdens die cursus moet je ook stage lopen en die heb ik gedaan in de dierenkliniek. In België en in Thailand heb ik in de toeristische sector gewerkt, dus het was wel iets nieuws voor mij. Bovendien moest ik ook al die medische termen in het Fins leren. Maar het bevalt me uitstekend en ondertussen heb ik ook een werkcontract gekregen. Ik sta nu dus gewoon op de loonlijst.”
Ongetwijfeld verschilt Finland op nog duizend-en-één andere vlakken van ons land.
“Eén van de grootste verschillen met België is dat hier overal regels en wetten voor zijn. De mensen houden zich er strikt aan en uitzonderingen op de regels bestaan hier niet. Eigenlijk maakt dat het leven wel makkelijk. Corruptie is hier nagenoeg onbestaande, wat dan ook weer een groot contrast is met Thailand.”
“De hoofdstad Helsinki lijkt in niets op Brussel. Eigenlijk heb je er niet de indruk dat je er in een grootstad bent. Overal is er groen te vinden, nergens is het echt hectisch. Wist je trouwens dat de hoofdstraten en hun voetpaden over vloerverwarming beschikken, zodat ze in de winter ijs- en sneeuwvrij blijven?”
“Ook de werkcultuur is hier helemaal anders. De werksfeer is meer familiaal, toch waar ik werk. We spreken regelmatig af buiten de werkuren en iedereen doet het met plezier. Het voelt niet als een verplichting aan. De werkuren en -taken worden op voorhand goed afgesproken. Als je bijvoorbeeld vrijaf hebt en onverwachts wordt je collega ziek, dan word je niet verwacht in te springen. Ze doen dan een beroep op een tijdelijke werkkracht, zelfs al is het maar voor één dag. Moederschapsverlof duurt 1 tot 3 jaar, je krijgt 6 weken betaald verlof en een overvloed aan feestdagen. Wat is stress dan nog?”
“Deze zomer is het voor ons wel moeilijk om de slaap te vatten. Om middernacht gaat de zon hier wel onder, maar duisternis is er niet. Als je ‘s nachts opstaat is het moeilijk opnieuw te gaan slapen, omdat de zon al volop door de ramen schijnt.”
Wat mis je uit België? En is Finland geen al te duur land om te wonen?
“Als je de mensen vraagt wat ze het meest missen uit België, beginnen ze meestal over het eten, maar dat heb ik niet. De wereld is zo internationaal geworden, dat je zowel in Thailand als in Finland makkelijk ook je ‘thuiskost’ zoals witloof of asperges kunt krijgen. Wat ik mis uit Thailand is het positivisme van de Thaise bevolking. Van zodra je terugkomt in Europa, klaagt iedereen over de belastingen, het weer, de werkloosheid en de regering. In Thailand is de situatie net dezelfde, maar de mensen proberen altijd weer het beste te maken van hun situatie.”
“Het is eigenlijk grappig dat je in een duurder land dan België gaat wonen. Maar uiteindelijk is het hier makkelijker om te sparen: terrasjes doen zit er bij een pintje van 6 euro niet vaak in. Ook uit eten gaan doe je maar zelden. Vrienden zie je thuis en dat maakt het heel wat goedkoper.”
Finland wordt ook wel ‘het land van de duizend meren’ genoemd. Heb je een favoriet?
“Niet echt. De meren worden hier niet commercieel uitgebaat zoals in België, dus eigenlijk is het gewoon water omringd door bomen, de één gewoon nog wat groter dan de andere. De regio waar wij wonen is bekend door de Saaristo, een eilandengroep in de zee.”
En dan is er ook nog Lapland. We kennen het wel vaag, maar kunnen er ons niet altijd een juist beeld van vormen.
“Lapland ken ik redelijk goed, omdat mijn schoonfamilie van daar afkomstig is. Ik ga er graag, vooral dan in maart, wanneer de dagen al wat langer worden en het weer uitstekend is om te skiën. Dan is het niet te koud en schijnt het zonnetje. Het is er heuvelachtig en je hebt er natuurlijk veel bomen, maar die zijn wel een stuk kleiner dan in het zuiden van Finland.”
(FJA – Foto’s Thaïs Moerman)
Reis rond de wereld - 2015
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier