Ter Hand en Kruiseke nemen afscheid van hun wijkagent Christophe Spinnewyn

Wijkagent Christophe Spinnewyn samen met zoon Timo, die in zijn voetsporen trad. (foto MV)
Redactie KW

Het was maandag de allerlaatste werkdag van wijkinspecteur Christophe Spinnewyn (58), de wijkagent van Kruiseke en Ter Hand (Geluwe). Zijn collega’s kwamen hem maandagmorgen bij hem thuis in Kruiseke ophalen met de combi. Veertig jaar lang werkte hij bij de politie.

“Van jongs af aan speelde ik al met het idee om bij de politie te gaan werken”, zegt Christophe, wiens ouders zaliger jarenlang langs de Geluwesesteenweg in Wervik een welbekende garage van Volkswagen en Audi hadden. “Bij de gemeentepolitie in Wervik kon dat toen pas vanaf 21 jaar. Ik kon wel op mijn achttiende beginnen in Brussel, omdat er daar een tekort aan agenten was.”

“Ik werkte in het centrum en amuseerde me daar als jonge snaak. Ik reed met de auto naar het werk. In die periode stond ik geen enkele keer ergens in de file. Ondertussen nam het verkeer enorm toe. Af en toe bleef ik in Brussel slapen. In Wervik volgde ik wijlen André Blieck op. Hij ging op pensioen. Voor de stad Wervik was het interessant om mij in dienst te nemen, want de stad moest voor mij geen opleiding betalen. Die had ik al gevolgd in Brussel.”

Christophe Spinnewyn werkte in de Tabaksstad onder drie commissarissen: Robert Boxoen, wijlen Ronald Verbeke en nu Dominiek Vermont. “De politiehervorming in 2001 zorgde voor een grote verandering, met zijn voor- en nadelen”, blikt de wijkinspecteur terug. “Ik maakte een hele evolutie mee, ook op het vlak van informatica. Het is daarom nu niet slechter.”

Zwaar vervoer

In de dorpskom van Kruiseke is het zwaar vervoer al jarenlang een probleem. “Meestal zijn het buitenlanders die hun gps volgen en de route niet kennen”, vertelt Christophe. “Het zwaar vervoer blijft een probleem. Het is gevaarlijk omwille van de schoolomgeving. Elke morgen stond ik op post en deed controles. Bij de truckers is dat door de moderne communicatie vlug gekend en ontlopen ze via de Oude Beselarestraat de controle. De politie kan niet heel de dag controleren. Drie dagen per week staat Luc Hendrickx aan de oversteekplaats ter hoogte van de dorpsschool. Op die dagen stond ik dan op een andere plaats in Kruiseke om het zwaar vervoer te controleren. Luc is overigens nog de enige gemachtigde opzichter in Kruiseke.”

De wijkagent toerde in Kruiseke en Ter Hand rond op zijn scooter. “Op die manier was ik voor de inwoners beter aanspreekbaar dan in een combi”, zegt hij. “Zowel Kruiseke als Ter Hand zijn landelijk en het is er mooi. Ik was ook een tijdlang wijkagent in Zandvoorde. Waar er nog meer landbouwers dan in Kruiseke wonen.”

“Op mijn scooter was ik beter aanspreekbaar voor de mensen”

Maandagmiddag was het voor Christophe Spinnewyn afgelopen. Ondertussen neemt hij zijn verlof op om dan vanaf juni officieel met pensioen te gaan. Nairi Develter volgt hem op. “Ik ben blij dat het gedaan is”, vertelt de echtgenoot van Els Malfait. “Het is raar om middenin de coronacrisis te stoppen. Iemand eens goed vastpakken of een knuffel geven, kan nu niet.” “Neen, ik ben niet bang om in het zwarte gat te vallen. We gaan veel wandelen en fietsen. Kleindochter Suze is mijn oogappel. We reizen ook veel.”

Met zoon Timo nam hij zes keer deel aan de 12 uren van Wervik. “Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in de auto- en motorsport”, vertelt de wijkinspecteur. “Eind de jaren 80 en ook nog in de jaren 90 reed ik rally’s. Twee jaar geleden nam ik met Timo de laatste keer aan de 12 uren van Wervik deel.”

Zoon Timo Spinnewyn behoort ook tot het team van het lokaal commissariaat Wervik.

“Hij volgde drie jaar businessmanagement aan de hogeschool Vives in Kortrijk”, vertelt vader Christophe. “Nadat hij er zijn diploma behaalde, deed Timo er nog een jaar bachelor bij. Hij begon te werken als verkoper in de garage Devos Capoen in Kuurne. Timo wilde ook bij de politie beginnen en moest dus een keuze maken. Hij is zes jaar geleden gestart in Zeebrugge en had het geluk na zes maanden te mogen beginnen in Wervik.”

“Ik ben wel blij dat hij ook bij de politie werkt, maar ik pushte hem niet. Ik legde hem de voor- en nadelen uit. Een van die voordelen is vast werk. Toch niet onbelangrijk in deze onzekere tijden.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier