Vorige week ging het duidingsprogramma Pano op Eén over het Fonds voor Medische Ongevallen en vooral het feit dat het fonds veel slachtoffers in de kou laat staan. Een van de pijnlijke verhalen die daar aan bod kwamen, is het verhaal van Matti die na een ‘banale’ operatie aan de amandelen een tijdlang zuurstoftekort had en daardoor zware hersenschade opliep.
Begin 2016 was Matti uit Leffinge een levendig jongetje van drie jaar, altijd welgezind en het zonnetje in huis. Samen met zijn grote zus Margot, mama Tamara Vancasteren en papa Arn Vandercruysse vormde hij een gelukkig gezin.
Matti had regelmatig last van een loopneus en een verkoudheid en blijkbaar kon het verwijderen van de amandelen hier iets aan verhelpen want ook bij zus Margot was dit eerder het geval. Er was geen vuiltje aan de lucht en het verwijderen van de amandelen verliep zonder veel problemen tot die avond dat hij samen met zijn zusje Margot thuis in bad zat.
“Hij begon te kuchen en er kwam bloed uit zijn mondje en zijn neusje. In het ziekenhuis hadden ze me verteld dat het mogelijk was dat er na het verwijderen van de amandelen bloedingen konden optreden. Het bloeden hield niet op en we zijn dan onmiddellijk naar de spoedafdeling van het ziekenhuis getrokken”, vertelt Tamara.
Bloedklonter in luchtpijp
Daar begon de eigenlijke lijdensweg voor het gezin, want niettegenstaande de ernst van de situatie moest meer dan een kwartier worden gewacht aan de balie vooraleer een verpleger een eerste onderzoek uitvoerde.
“Toen Matti een nieuwe hoestbui kreeg en er opnieuw heel wat bloed opgespuwd werd, werd een spoedarts erbij geroepen en deze zei dat een operatie nodig was. We hebben urenlang zitten wachten op nieuws en dan kregen we te horen dat Matti bijna een half uur met heel weinig zuurstof geleefd had door een bloedklonter die in de luchtpijp was terechtgekomen en dat dit zou zorgen voor zware hersenschade.”
“Fouten maken is menselijk, maar deze fouten niet toegeven is onmenselijk”, zegt Tamara. “Ik had nochtans de spoedarts verschillende keren gewezen op de mogelijke bloedklonters.”
Zowel het ziekenhuis als de dokters en de verzekering beweren dat er geen fout is gemaakt en aangezien procederen niet enkel heel duur is, maar het ook gaat om een zaak die moeilijk te bewijzen is, trokken Tamara en Arn naar de rechtbank en ook naar het Fonds voor medische ongevallen.
Fouten maken is menselijk, maar deze fouten niet toegeven, is onmenselijk
Wanneer het Fonds voor medische ongevallen oordeelt dat er door een dokter een fout is gemaakt, is het mogelijk om aanspraak te maken op een vergoeding. Het fonds is naar eigen zeggen, laagdrempelig en snel, maar Tamara en Arn kregen na ruim vier jaar nog steeds geen antwoord, laat staan een vergoeding.
Huis verbouwen is nodig
“Matti is ondertussen bijna acht jaar en er moeten heel wat aanpassingen gebeuren. We hebben een lening aangegaan om ons huis te verbouwen in functie van Matti en een lift te installeren want een jongetje van acht draag je niet meer zo makkelijk de trap op. We hebben ook veel medische en andere kosten waarvoor we zelf moeten opdraaien zoals de hippotherapie, de osteopaat, een rolstoelfiets en een auto met lift die echt wel nodig is.”
“Ik wil hier niet de zielepoot uithangen, maar een schadevergoeding zou welgekomen zijn. We weten ondertussen niets, zelfs niet of er een onderzoek loopt en of er al artsen zijn verhoord”, zegt Tamara.
Dossier met spoed behandeld
Het gezin was afgelopen week te zien in het TV-programma Pano. De conclusie van een audit van het Rekenhof is dat het fonds de beoogde doelstellingen niet haalt en minister Frank Vandenbroucke liet na het zien van het programma al weten dat dergelijke situaties niet kunnen en dat slachtoffers niet in de kou mogen blijven staan.
Tamara contacteerde begin deze week het Fonds voor medische ongevallen en daar kreeg ze te horen dat het dossier nu met de nodige spoed behandeld zal worden. (PBM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier