Het zijn onzekere maar ook onduidelijke tijden. Zo heeft Sylvie Nutten uit Mesen nog steeds geen duidelijk antwoord gevonden of ze haar partner Steven Selleslagh die in het Oost-Vlaamse Moerbeke woont, kan blijven opzoeken.
“Na het afkondigen van de maatregelen zagen we mekaar twaalf dagen niet meer. Afgelopen weekend kwam Steven langs. Net toen vernamen we de nieuwe richtlijnen dat koppels die niet onder één dak wonen, mekaar niet meer konden zien”, vertelt Sylvie.
Het is ondertussen al twee jaar dat het koppel tijdens het weekend telkens voor vier vier dagen op en af rijdt. “De ene week ga ik van donderdag tot zondag naar Moerbeke en de week erop komt Steven van vrijdag tot maandag naar hier. Dit is in coronatijden allemaal niet meer mogelijk. Of toch? We hebben daar samen al heel wat over gediscussieerd via WhatsApp”, vertelt Sylvie die met een dubbel gevoel zit.
Moeilijke periode
“Het is voor vele mensen een moeilijke periode maar mijn collega’s gaan gezellig naar hun partner naar huis. Wie onder hetzelfde dak woont met zijn partner, kan na een lange shift zich eens laten verwennen. Dat kunnen wij niet. Emotioneel zal dit een extra zware belasting worden. Mijn vriend kan geweldig goed koken. Dat doet anders wonderen na een zware dagtaak.”
“Steven werkt als senior piping designer voor een Antwerps havenbedrijf en dat is nogal ver van Mesen. De maandag vertrekt hij om 6 uur om zijn dagtaak om 8 uur aan te vatten”, legt Sylvie uit. “Een andere reden waarom we niet samen wonen, is dat we beiden pubers hebben die hun netwerk hebben rond hun woonplaats. Door afwisselend naar elkaar te gaan, kunnen we beiden optimaal onze kinderen zien. Wij bellen dagelijks ongeveer een uur via Whatsapp.”
Sylvie werkt in De Loods in Loker als begeleidster in een verticale leefgroep. “Ook voor de jongeren die bij ons verblijven in de bijzondere jeugdzorg zijn deze tijden keihard. De maatregelen treffen hen heel hard. Terwijl sommige jongeren bijna elk weekend naar huis mogen, moeten ze nu bij ons blijven zonder bezoek.”
Intens verdriet
“Zo kreeg een jongere die bij ons verblijft vorige donderdag te horen dat de verscherpte maatregel wilde zeggen dat hij vrijdag niet naar huis mocht en hij zaterdag zijn 12de verjaardag bij ons moest vieren in plaats van bij zijn mama thuis. Dat zorgde bij hem voor intens verdriet. Ik hoop dat iedereen zoveel mogelijk de maatregelen blijft naleven en dat er zo min mogelijk slachtoffers vallen en er snel wat versoepeling komt zodat de kinderen op mijn werk ook weer de armen van hun ouders kunnen voelen”, vertelt Sylvie.
Het nieuw samengesteld gezin telt vier kinderen: Axelle, Ewout, Laura en Mateo. De dochter van Sylvie werd vorig weekend 13 jaar. “Ik had een naaimachine gekocht voor haar verjaardag en doordat de school de week ervoor stopte, gaf ik haar cadeau reeds de 13de maart. Toen ik in die week een oproep zag om mondmaskers te maken, toonde ik die aan Axelle. Ze was direct enthousiast om haar steentje bij te dragen. Thuis aangekomen met de stof is ze meteen aan de slag gegaan. Haar eerste mondmaskers zijn ondertussen aangekomen in een woon- en zorgcentrum.”
Deze paasvakantie had het koppel samen met de kinderen een reis gepland naar Boston. “We zouden op bezoek gaan bij een nicht van Steven. Jammer maar geen wereldramp, gezondheid gaat voor en we beseffen ook wel hoe verwoestend dit virus is.”
Renovatie on hold
Zo’n 20 jaar geleden kocht Sylvie een woning in Mesen. “Ik woon hier ondertussen opnieuw vier jaar”, vertelt Sylvie. Momenteel staat mijn renovatieplannen echter on hold, deze week kreeg ik melding van het omgevingsloket dat de beslissingsdatum wordt uitgesteld tot eind mei. Normaal had ik vandaag meer moeten weten. De plannen werden ingediend in januari en ontvankelijk verklaard, dus nog eventjes geduld.” (MDN)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier